ส่วนที่ 4 บทที่ 105-2

บทที่ 105-2 สายตาของสตรี

อู๋เฉวียนยกมื้อดึกเข้ามา ฉินอวี้กล่าวกับเซี่ยฟางหวาด้วยเสียงอ่อนโยน “เจ้ากินอะไรหน่อย ข้าจะให้ครัวหลวงต้มยาให้ ยาของเจ้าจำต้องดื่มให้ตรงเวลาเช่นกัน”

เซี่ยฟางหวาพยักหน้า

ฉินอวี้มองอู๋เฉวียนแวบหนึ่ง อู๋เฉวียนเข้าใจทันที รีบออกไปขอเทียบยาของเซี่ยฟางหวาจากซื่อฮว่ากับซื่อม่อข้างนอก

ซื่อฮว่ากับซื่อม่อเพราะตัวอยู่ในวังหลวง จึงไม่สบายใจที่จะให้ผู้อื่นต้มยาให้เซี่ยฟางหวา กล่าวบอก

อู๋เฉวียนด้วยความเกรงใจ “กงกง ท่านให้คนนำบ่าวสองคนไปส่งที่ครัวหลวงก็พอแล้ว ยาของคุณหนูเราจะต้มให้เองเจ้าค่ะ”

“ย่อมได้” อู๋เฉวียนพยักหน้าก่อนกวักมือเรียกคนมา ออกคำสั่งให้พาทั้งสองไปยังครัวหลวง

เซี่ยฟางหวามิได้อยากอาหารเท่าไรนัก หลังทานเข้าไปเพียงไม่กี่คำก็วางตะเกียบลงแล้ว พร้อมเอ่ยบอกฉินอวี้ “เจ้าเองก็กินอะไรบ้าง”

“ข้ากินไม่ลง” ฉินอวี้ส่ายหน้า

เซี่ยฟางหวาไม่เอ่ยคำใดอีก

หนึ่งชั่วยามถัดมา ซื่อฮว่ากับซื่อม่อก็ยกถ้วยยาเข้ามา หลังเซี่ยฟางหวาดื่มยาหมดก็มองสีท้องฟ้า เวลาล่วงเลยมาถึงยามจื่อ*[footnoteRef:1]แล้ว [1: *ยามจื่อ ช่วงเวลา 23:00 น. – 01:00 น.]