ส่วนที่ 3 บทที่ 097-1

บทที่ 97-1 อาการร้ายแรง

กระแสข่าวเซี่ยฟางหวาล้มป่วยแพร่ออกจากจวนจงหย่งโหวได้อย่างไรมิทราบ ฟังว่าอาการป่วยร้ายแรงจนน่าเป็นห่วงอย่างยิ่ง

เมื่อพระชายาอิงชินอ๋องทราบข่าวก็วางงานในจวนทันที ตรงมายังจวนจงหย่งโหวด้วยความรีบร้อน

ยามนางมาถึง เซี่ยฟางหวายังคงหลับด้วยสติเลอะเลือน ร่างกายดุจใบไม้ร่วงหล่นลอยบนผิวน้ำ เห็นแล้วชวนน่าตกใจไม่น้อย

“เป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไร เกิดอะไรขึ้น เหตุใดอยู่ๆ ถึงไข้ขึ้นเสียได้ เมื่อวานยังดีๆ อยู่เลยไม่ใช่หรือ” พระชายายืนข้างเตียงเอ่ยเรียกเซี่ยฟางหวาสองครั้ง ทว่านางราวกับไม่รู้สึกตัวจึงกล่าวขึ้นด้วยความร้อนใจ

“เรียนพระชายา คุณหนูไข้ขึ้นเมื่อยามรุ่งสางวันนี้เจ้าค่ะ” ซื่อฮว่ากับซื่อม่อยืนเฝ้าด้านข้าง

“หมอเล่า ตามหมอมาหรือยัง” พระชายาอิงชินอ๋องรีบถามต่อ

“คุณชายเหยียนเฉินกำลังต้มยาให้คุณหนูอยู่ ร่างกายคุณหนูอ่อนแอมาก อาการป่วยครั้งนี้เกิดขึ้นเฉียบพลัน เขาจึงเขียนใบสั่งยาชนิดแรงให้ กลัวว่าเราจะต้มได้ไม่ดีจึงคอยควบคุมด้วยตัวเอง เขาบอกว่าแม้อาการคุณหนูดูน่าเป็นห่วง แต่เพียงมีเหงื่อออกก็ไม่เป็นปัญหาร้ายแรง” ซื่อฮว่ารีบตอบ