ส่วนที่ 3 บทที่ 096-2

บทที่ 96-2 ความลับอันน่าตระหนก

เซี่ยฟางหวาจมดิ่งอยู่ในความทรงจำของตัวเอง เนิ่นนานกระทั่งซื่อฮว่ากับซื่อม่อกลับมาหลังจากจัดการเรื่องเซี่ยหลินซีแล้ว นางถึงได้ควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ กล่าวกับเหยียนเฉินว่า “เหยียนเฉิน ขอบใจเจ้ามากที่บอกข้า ทำให้ข้าไม่ต้องโง่เขลาอีกต่อไปแล้ว”

“ต้องมีหนทางแน่” เหยียนเฉินล้วงหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับหางตาให้นาง และเก็บผ้าเช็ดหน้าคืนมา “ความจริงรุ่นบิดามารดาเจ้าไม่ใช่ว่าใช้ชีวิตร่วมกันมาตั้งหลายปีหรือ ส่วนบิดาของเซี่ยอวิ๋นหลานก็ได้แต่งงานมีบุตรเช่นเดียวกัน แม้พวกเจ้าสองคนได้รับสืบทอดสายเลือดมา แต่สุดท้ายแล้วก็ห่างกันคนละรุ่น บางทีอาจไม่เกิดเรื่องใดขึ้น”

เซี่ยฟางหวาขยับมุมปาก หากไม่เกิดเรื่อง เหตุใดสุดท้ายแล้วชาติก่อนพี่อวิ๋นหลานยังตายเพราะคำสาปเผาใจกำเริบ แต่นางไม่อยากให้เหยียนเฉินกังวลจึงพยักหน้ารับ