ส่วนที่ 3 บทที่ 044-1

บทที่ 44-1 หนักแน่น

หลี่มู่ชิงไม่ได้ถามต่อว่าใครเป็นผู้ใช้วิชาล่อลวงกับตน และไม่ได้เอ่ยถึงว่าต้องการหาตัวผู้ใช้วิชาล่อลวงกับตน เขาทราบอยู่แก่ใจแล้วว่าเซี่ยฟางหวากับเหยียนเฉินมีมิตรภาพต่อกันอย่างแน่นแฟ้นแค่ไหน เขาสืบประวัติเพียงครั้งเดียวก็ทำให้ผู้อื่นสะเทือนใจจนใช้วิชาล่อลวงสังหารตน เท่านี้เขาก็เสียหน้ามากแล้ว มิอาจลงมือสืบประวัติครั้งที่สองต่อได้อีก

ไม่ใช่ทุกเรื่องที่จะสืบหาความจริงได้กระจ่างแจ้ง

เขาเดินตามชุยจิงกับเซี่ยฟางหวาออกมาจากห้อง

ท้องฟ้าภายนอกมืดสนิทแล้ว ทุกหนแห่งในจวนจงหย่งโหวจุดโคมไฟเพิ่มแสงสว่าง

เซี่ยอวิ๋นหลานกับฉินอวี้ยังนั่งเล่นหมากล้อมอยู่ในลาน เมื่อเห็นทั้งสามคนเดินออกมาก็หยุดสายตาลงบนตัวหลี่มู่ชิง เขาดูปกติดี ไม่หลงเหลือสภาพของคนที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงเหมือนไม่ใช่มนุษย์อย่างเมื่อครึ่งชั่วยามก่อนแม้แต่น้อย

แววตาฉินอวี้สั่นไหว เซี่ยอวิ๋นหลานชำเลืองมองหลี่มู่ชิงนิ่งๆ