บทที่ 39-1 วิชาล่อลวง
ถูกฉินเจิงโอบกอด ทั้งยังได้ยินเขากล่าวแบบนี้ หัวใจนางราวกับถูกเติมเต็มในชั่วพริบตา
นางเพิ่งจะ…หึงหวงจริงหรือ?
หึงหวง เป็นสิ่งที่นางไม่คิดมาก่อนว่าจะเกิดขึ้นกับตัวนาง
เซี่ยฟางหวาลอบถอนใจ นี่เป็นความรู้สึกของความรักจริงหรือ? ตอนได้เห็นท่าทางลุ่มหลงของแม่นางคนนั้นที่มีแสดงต่อฉินเจิงในเพิงน้ำชาทำให้นางรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก
เมื่อรถม้าเคลื่อนเข้ามาใกล้ คนในขบวนย่อมเห็นพวกเขาชัดเจน นางเลยรีบผลักฉินเจิงออก
ฉินเจิงโอบกอดนางแน่น ไม่ยอมให้นางผลักออก
เซี่ยฟางหวาหน้าแดงซ่านพลางก้มหน้าตำหนิ “รีบปล่อยข้า มีคนมองอยู่นะ!”
“ข้าไม่กลัว!” ฉินเจิงตอบ
“ข้าไม่ได้หน้าด้านเหมือนเจ้านะ!” เซี่ยฟางหวาถลึงตามอง
“เจ้าเพิ่งเหยียบเท้าข้า ข้ายังเจ็บอยู่เลย ปล่อยไม่ไหวหรอก” ฉินเจิงแค่นเสียงในลำคอแผ่วเบา
เซี่ยฟางหวามองเขาอย่างหมดคำพูด นางเหยียบเท้าเขาเกี่ยวอะไรกับแขนที่ใช้กอดนางด้วย?
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com