ส่วนที่ 3 บทที่ 031-2

บทที่ 31-2 ใช้ไฟสกัด

“หากเพลิงไหม้ตรงนี้รุนแรงกว่าเดิมจะทำเช่นไร? ส่งคนไปรายงานในเมืองหลวงเถิด!” ฉินเหลียนนั่งอยู่ข้างในรถม้าพลางหันกลับมามองป่าที่อาบด้วยเปลวเพลิงสีแดง "หากเพลิงไหม้ลุกลามจนควบคุมไม่ได้ สร้างความเสียหายเป็นพันลี้คงเดือดร้อนอย่างแน่นอน”

จินเยี่ยนมองผืนป่าสีแดงเพลิงผืนนั้นด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อย “อืม เจ้าพูดมีเหตุผล หากลุกลามออกไปคงไม่ได้เสียหายแค่พื้นที่เล็กๆ แน่นอน” พูดจบนางก็สั่งงานผู้บัญชาการคนนั้น

ผู้บัญชาการคนนั้นพยักหน้ารับแล้วรีบส่งคนกลับไปรายงานที่เมืองหลวง

ขบวนถอยหลังกลับต่อไป

เวลาประมาณหนึ่งถ้วยชาต่อมา บริเวณท้ายขบวนมีคนสองคนแอบปลีกตัวออกจากขบวนเงียบๆ

ครึ่งชั่วยามต่อมา ขบวนก็ถอยกลับมาถึงนอกเขตป่าใบเฟิงซึ่งห่างจากป่าผืนนั้นค่อนข้างไกล เห็นเพียงท้องฟ้าที่ถูกย้อมด้วยสีแดงเพลิงเท่านั้น มองไม่เห็นสิ่งอื่นอีก

ขบวนหยุดลงเฝ้ารอเวลาตรงที่แห่งนั้น ทุกคนไม่ได้สังเกตเห็นว่ามีคนในขบวนหายไปสองคน

เซี่ยฟางหวากับเซี่ยอวิ๋นหลานเฝ้าอยู่ตรงช่องเขาเพียงแห่งเดียวที่โอบล้อมต้นเพลิงเอาไว้ รอให้สองคนนั้นผ่านมา

นอกจากถนนทางการ ตรงนี้คือเส้นทางที่ต้องผ่าน