ส่วนที่ 2 บทที่ 006-2

ตอนที่ 6-2 เล่นไฟ

“อ๋องแห่งเป่ยฉีนั้นยังไม่ปลดฮองเฮา” ฮ่องเต้มองเซี่ยฟางหวาแวบหนึ่ง เมื่อเห็นนางนั่งฟังเงียบๆ แม้จะมีผ้าคลุมหน้าบังไว้ไม่เห็นสีหน้านาง แต่ท่าทางก็ทำให้คนรู้ว่านางเป็นคนที่รู้คิดผิดชอบ มองเหตุการณ์ได้ปรุโปร่ง ถึงจะป่วยซมหลายปี แต่ก็ไม่ใช่เด็กสาวที่ไม่รู้ความ เขาจึงเอ่ยเล่าไปว่า “แต่เป่ยฉีก็มีสนมที่เป็นที่โปรดปรานมานานปีจนข่มฮองเฮาที่ชื่อสนมอวี้กุ้ยเฟย เป็นหลานสาวทางตระกูลเดิมของไทเฮาแห่งเป่ยฉี เป็นรักแรกแต่ครั้งยังเยาว์ของอ๋องแห่งเป่ยฉี แล้วนางก็มีน้องชายคนหนึ่ง เมื่อเป็นญาติทางไทเฮา แล้วก็มีความเกี่ยวข้องกับฮ่องเต้เช่นนี้ คนอื่นๆ เลยเรียกเขาว่า พระอนุชา”

พระชายาอิงชินอ๋องเข้าใจทันที “ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ เรื่องเป่ยฉีนั้น เมื่ออยู่ไกลกันเช่นนี้ ถึงจะมีคนผู้นี้อยู่ แต่ข้าที่เป็นสตรีอยู่แต่ในจวนมิได้รู้เรื่องใดด้วยเลย”

“เจ้าไม่รู้ก็ไม่แปลกอะไร!” ฮ่องเต้ยิ้มน้อยๆ เอ่ยกับนางว่า “ได้ยินว่าพระอนุชาผู้นี้ก็อายุยังน้อย” เมื่อขาดคำ เขาก็หันไปมองฉินเจิง “น่าจะรุ่นเดียวกับเจ้าตัวดีนี่ หรืออาจจะโตกว่าเพียงหนึ่งสองปีเท่านั้น”