ส่วนที่ 1 บทที่ 057-3

ตอนที่ 57-3 เข้าวัง

ผ่านไปครู่หนึ่ง ก็มีฮูหยินและคุณหนูอีกกลุ่มเข้ามาที่อุทยานหลวง

ฮูหยินหมิ่นตาวาว รีบลุกขึ้นยืนก่อนจะเอ่ยทักทายคนที่มา “ฮูหยินโหว มานั่งทางนี้เถอะเจ้าค่ะ!”

คนที่เดินมาก็คือฮูหยินแห่งจวนหย่งคังโหว พาเยี่ยนหลันลูกสาวของนางมาด้วย แล้วยังมีลูกสาวที่เกิดจากอนุภรรยาหลายคนตามมาด้วยเช่นกัน นางดูท่าทางไม่แจ่มใสเท่าใดนัก ใต้ตามีรอยดำคล้ำเล็กน้อย ถึงจะใช้แป้งผัดหน้าพรางไว้ แต่ก็เห็นความเหนื่อยล้าอยู่หลายส่วน เมื่อเห็นฮูหยินหมิ่นเอ่ยทักทาย นางก็เดินมาหาเอ่ยทักทายยิ้มแย้ม “พวกเจ้ามาเร็วเสียจริง”

“แค่มาเร็วกว่าพวกเจ้าเล็กน้อย” ฮูหยินหมิ่นมองนาง พลางถามเลียบเคียง “ได้ยินว่าเจ้าไม่สบาย ดีขึ้นบ้างหรือยัง?”

ฮูหยินหย่งคังโหวฟังแล้วก็ถอนใจ “ไข้ชนิดนี้ เห็นทีจะหายยาก”

ฮูหยินหมิ่นฟังแล้วชะงักไปครู่หนึ่ง “เจ้าพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร?”

ฮูหยินหย่งคังโหวมองผู้คนที่อยู่รอบๆ ก่อนจะบิดริมฝีปาก “เจ้าไม่ได้เจอกับข้ามาระยะหนึ่งแล้วสินะ เดินมาพูดกันทางนี้เถอะ”

“ก็ดี!” ฮูหยินหมิ่นเดินไปจูงมือฮูหยินหย่งคังโหวก่อนจะพานางไปที่อื่น

ไม่นาน ทั้งสองคนก็มาถึงศาลาเงียบๆ ปลอดคน