Chapter 46

Evan's POV

I'm actually happy now that finally Lucia and I graduated from College. This is one of the day I'm actually excited for. Why? Because of the promise that we've made. We'll get married after graduation at hindi na ako makakapag hintay pa.

I asked my friends about this and they told me that it's okay to get married specially tapos na rin kami mag aral. I don't want to lose Lucia. I want her to be mine forever. Gusto ko na siyang itali sa akin para wala na siyang kawala pa.

She's mine at hindi ako makakapayag na mapunta pa siya sa iba. Lucia is one of a kind. We started because of a bet and I actually didn't expect that we'll end up like this.

At first, I thought na cha challenge lang ako sakaniya. Dahil iba siya sa lahat nang babae na nakilala ko. I thought it was all about the excitement and thrill but I was wrong. I just woke up one day and it made me realized that I love her. All the jealousy na naramdaman ko. Ang pagiging possessive ko sakaniya. Akala ko noon ayoko lang na magkaroon ng kahati sakaniya. Na gusto ko ako lang ang makakagalaw sakaniya pero puro akala ko lang pala ang lahat.

I love her. I love her so much. And that's the best thing na nagawa ko sa buhay ko. Ang mahalin siya. She's the first woman and the last woman that I'm going to love. Wala nang iba. Tangina. Baka mabaliw ako kapag nawala pa siya sa akin. I can't afford to lose her. Mawala na ang lahat sa akin huwag lang siya. Ganoon ko siya kamahal. I can't trade her for anyone.

"Bro, sigurado ka na ba sa gagawin mo? Aayain mo na talaga siyang magpakasal bukas?" Tanong ni Kennedy sa akin. She's Lucia's bestfriend that's why I ask help from him. He knows Lucia a lot. Baka nga mas kilala niya pa sa akin si Lucia.

"Yes bro. I want to marry her. ASAP."

"Agad agad talaga? As in aayain mo na talaga siya bukas? Ayaw mo sa susunod na bukas?"

"Oo nga. Ulit ulit ka." Makulit din ang isang 'to.

"Hindi ka na ba magpapa pigil? Hindi madali ang buhay may asawa baka akala mo madali lang 'yon."

"Tangina naman Kennedy. Bakit sa tono mo parang ayaw mong ayain ko mag pakasal ang bestfriend mo?"

Bigla namang umiyak si gago. Tangina talaga. Napatingin sa gawi namin ang ibang mga tao.

"Why are you crying? Damn it. Stop crying!"

"Evan, bestfriend ko 'yon e! Bestfriend ko ang pakakasalan mo. Nagiging emosyonal tuloy ako. Alam mo ba ang nararamdaman ko?! Hindi! Dahil wala ka namang bestfriend na babae na pinaka iingatan mo. Huhuhu."

"Ano ka niya tatay? Daig mo pa parents niya ah. Stop crying. Pinag titinginan na tayo."

We're actually in Starbucks at dito kami nag uusap at nagpa plano kung ano ang gagawin namin.

Yesterday was our graduation and later pupunta pa kami sa party ni Kennedy dahil ngayon niya naisipan mag party.

"Alam na ba ng mga magulang niya ang binabalak mo? Paano si Luke? Nagpa alam ka na ba sakaniya?"

"Hindi pa."

Yesterday we had lunch together with her family and with my family. The lunch was actually good and I had so much fun. I was so happy yesterday. Para talaga kaming isang buong pamilya and I know Lucia was happy too.

"Ano ba 'yan?! Hindi ba kapag ganiyan dapat kausapin mo muna ang pamilya niya? Paano kung hindi sila payag?"

"That's the reason why I didn't ask for their permission. Baka hindi pumayag."

I'm actually scared to take their daughter's hand. What if tumutol sila? Specially Luke. I can see that Luke really loves her sister. Napaka protektado niyang kuya pagdating kay Lucia. At baka hindi niya pa payagan na mag asawa ang kapatid niya. Mas mabuti nang tanungin ko na muna si Lucia bago sila. Atleast wala na silang magagawa non specially kapag si Lucia na ang nag salita.

"Bahala ka nga. Desisyon mo naman 'yan. Atleast sa akin na bestfriend niya nag pa alam ka no? Pwede na siguro 'yon."

Hindi ko napigilang matawa sakaniya. Minsan napapaisip ako kung paano sila naging mag bestfriend ni Lucia. They are totally opposite to each other.

"Punasan mo na ang luha mo. Para kang tanga. So ito ang plano bukas. Listen carefully Kennedy."

"Matalino ako Palermo. Huwag mo akong itulad kay Javier na bobo at slow."

I started to explain everything to him. All of my plans that I planned months ago, we'll do it tomorrow.

After Kennedy and I talked ay dumiretso na kami sakanila. He has graduation party. Hindi na ako nagpa party dahil tama na ang makasama ko ang pamilya ko pati si Lucia.

"Bro? Wala pa ba si Lucia?" I asked Kent.

I called her this afternoon at ang sabi niya ay may pupuntahan siya kasama ang mga ka grupo niya. I'm actually worried dahil kagrupo niya ang kasama niya. Baka saan nanaman siya nagpupupunta o baka may ginawa nanaman siyang delikado.

"Wala pa. Hindi pa ba tumawag?"

"Hindi pa nga e. Nag aalala na ako."

Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa and I dialled her number again. Cannot be reach pa rin ito. She told me that she'll turn off her phone. Fuck. What time is it? Kinakabahan na talaga ako.

"Call Luke if she's not answering you." Sabi ni Dred sa akin.

I dialled Luke's number at ilang ring palang ay sumagot na ito.

"Why?"

"Do you where is Lucia? Wala pa siya dito kina Kennedy."

"I don't know where she is. Hindi ko siya nabantayan. Akala ko magkasama na kayo e. Kanina pa ba?"

"Yes. She told me may lakad sila nang ka grupo niya. Can you reach her group's number? I'm fucking worried and nervous now."

"Don't worry. Kasama naman niya ang mga ka grupo niya. Hindi siya pababayaan ng mga 'yon. I'll call you right away once I reach them."

"Yes. Thanks."

"Inlove na inlove ka talaga sa abnormal kong kapatid. Keep it up." He ended the call.

Napa ngiti naman ako sa sinabi niya. It's actually feels good na boto sa'yo ang pamilya ng taong mahal mo. I was actually shocked when I knew that she's Lucia's brother. Kaya pala minsan parang nakikita ko kay Luke ang mukha ni Lucia. I found it strange pero hindi ko 'yon pinansin. Yun pala mag kapatid sila.

"Lucia is here bro."

Napa tingin ako sa may gate at kasama niya si Lancie. Is she drunk? Mukha siyang may tama kahit maayos pa naman siya mag lakad.

Lumapit ako sakaniya at hinawakan ko siya sa may braso.

"Are you drunk? Bakit ngayon ka lang?"

She immediately hugs me. And she's hugging me so tight. Humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin at hinawakan niya ako sa magkabilang pisngi.

"I miss you. I miss you. I love you. I love you."

She's kissing my whole fucking face. I smile from ear to ear while she's doing it to me. Damn. My girl is so sweet.

"I'm sorry baby." Naka pout na sabi niya.

Parang nag init ang buong pagkatao ko dahil sa pag pout niya. Damn it. Calm down, Evan.

"Uminom kami ni Lancie doon sa may convenient store. Nagka salubong kami kaya uminom muna kami."

I can smell the alcohol through her breath. I looked at Lancie at mapungay na ang mga mata nito. Mas mataas ang alcohol tolerance ni Lucia ko kaysa sakaniya so it's no wonder kung mukha na siyang bangag.

"Sit down there. Look at Lancie. She's drunk."

"Huy bakla. Akala ko ba strong ka? Tara doon sa loob para makapag pahinga ka."

"Where is Patricio, Evan? Is he here?"

"Wala pa. I don't know what time he'll come here."

Hinila ko na si Lucia sa loob. Umupo muna kami sa may living room nila Kennedy para makapag pahinga sila. These girls are crazy sometimes.

"Baby." Bulong ko kay Lucia habang nakayakap siya sa akin nang napaka higpit.

"Oh?"

"Alam ba ni Lancie na pupunta rin dito mamaya sina Margo at Mikael? Kaibigan sila ni Kennedy kaya ininvite niya."

"What? Oh my god. Sabihin ko ba?"

"I don't know. Maybe? Para hindi siya masurprise." Nilingon niya si Lancie without removing her arms around me. My baby is so clingy tonight and I actually like it.

"Bakla."

"Yes?"

"Alam mo na ba na may bisita si Kennedy mamaya?"

"Sino? Yung pinaka mamahal ni Patricio na bestfriend niya atsaka si Mikmik? Alam ko na. Kennedy told me."

"Hoy! Kaya ba g na g ka uminom kanina?"

Tumawa lang si Lancie at halata sa tawa niya na pinipilit lang niya. Girls are so fucking good at hiding their true feelings.

"Nababaliw na siya." Isiniksik ni Lucia ang mukha niya sa may leeg ko. Damn it.

"Get a room Lucia. Your hormones are on fire eh?"

Nag middle finger lang si Lucia sakaniya kaya binawal ko siya.

"You're so bad baby." I said to her and kiss her head.

"I love you, Evan. I love you so much."

"I love you too. You're so sweet."

"I just want to show how much I love you."

"Kinikilig ako. Tangina."

Humigpit ang yakap niya sa akin na para bang ayaw niya na ako pakawalan.

"Let's eat? Lancie, kain na muna tayo." Aya ko sakanila.

"I want to eat you, Evan."

"Later baby."

Tumayo na ako para maka kain na kami habang wala pang masyadong bisita. Kennedy invited only his friends and family. Iilan palang kami ang nandito kasama ang mga kaibigan namin.

We went in the garden at kumuha nang pagkain namin. Naka sunod lang sa amin si Lancie at halata sakaniya na nilalabanan niya ang pagka lasing niya. This girl needs help.

"Dred! Come here." I called Dred. Baka mamaya matumba pa siya diyan.

Lumapit si Dred sa amin.

"Why?"

"Help Lancie. She's drunk. Baka matumba."

Nilapitan niya si Lancie at tinulungan niya itong kumuha ng pagkain habang hawak hawak niya ito sa braso.

"Baby, eat many please."

"Do you want me to get fat?"

"Okay lang. You're always sexy to my eyes kahit tumaba ka pa."

"O sige. Kainin ko na lahat nang 'to."

After we got our food ay umupo na kami sa may table. Lucia didn't sit on her chair but she's sat on my lap.

"Ano ba naman 'yan bru. Hindi ako nag arkila ng maraming upuan  para kumandong ka kay Evan. Umupo ka nga sa upuan!" Bawal sakaniya ng bestfriend niya na conservative pero hindi niya ito pinansin.

"Bakla, alam mo ang weird mo. Kanina ka pa lingkis nang lingkis kay Evan. Akala mo naman mawawala siya sa'yo ah."

"Mind your own business." Masungit na sabi niya at iniripan niya ang mga kaibigan namin.

"Just let her. Maybe she misses me that much."

We ate our dinner and the party started. After some programs and speeches ay nag umpisa nang magka inuman. Umalis na ang mga ibang kamag anak ni Kennedy at kami kami nalang na mga kaibigan niya ang natira dito. Patricio, Mikmik and Margo are already here. Tahimik lang si Lancie sa tabi ni Lucia. Mula nang dumating ang tatlo ay hindi na ito kumibo at uminom nalang. Hindi na ako mag tataka kung tulog na siya mamaya sa upuan niya.

"Lucia, kanina ka pa umiinom. Akala mo ba hindi ko napapansin na ginagawa mong tubig ang alak." Bawal sakaniya ng Kuya niya na nasa tabi ko. Luke came here also. He arrived 1 hour ago.

"Party lang." Sagot niya sa Kuya niya at uminom nanaman.

I actually noticed too that she's drinking a lot now after we ate our dinner. I don't know if there's something wrong with her but this is the first time to see her like this. She's drinking alcohol like there's no tomorrow.

"Nag away ba kayo?" Bulong sa akin ni Luke.

"No. We didn't. Pag dating nga nila ni Lancie dito ay naka inom na sila."

"She's strange. What's wrong with her?"

I feel nervous now dahil sa inaakto niya.

"Baby do we have a problem?" I asked.

Tumawa naman siya sa tanong ko.

"I'm serious Lucia." She stops laughing.

"No baby. We don't have a problem. Maybe other people have. Pero tayo? Wala. Sila lang ang may problema."

"Bring her inside. Malapit nang malasing yan. Just look at her face. Gawin ba namang tubig ang alak. Kanina pa pala sila umiinom ni Lancie."

"Let's go inside baby. You're drunk."

"No. I'm not drunk. Kaya ko pa Evan. Ako pa ba? Wala bang mas hard drinks dito? Bru! Bru!"

"Bakit?"

"Bigyan mo naman ako ng mas matapang. Yung kaya akong kalabanin."

"Napano ka bru? Bakit parang alak na alak ka?"

"Wala lang. Gusto ko lang talagang uminom."

"Stop drinking Lucia." Napa tingin ako kay Dred at seryoso ang titig niya kay Lucia. Hindi siya pinansin nito.

Tumayo si Luke sa upuan niya at pumasok sa loob. Inakbayan ko si Lucia at niyakap ko siya para tumigil na siya sa pag inom. I don't know why but I really feel that there's something wrong with her.

"Baby, tell me. May problema ba?"

"Alam mo para kang sira! Wala nga. Ewan ko ba pero gusto kong uminom ngayon. I want to get wasted."

"Why? Are you sure? Nag aalala ako e. Baka mamaya may problema pala."

"Wala nga kasi Evan." Kinurot niya ang pisngi ko. "Don't overthink. Gusto ko lang talaga uminom dahil parang nabitin ako sa inuman namin ni Lancie kanina."

"Okay baby. I want you to tell everything to me. Okay? No secrets."

"Yes baby. I love you!"

"I love you too."

"Evan, don't forget how much I love you. Okay? Ikaw lang ang mahal ko. Tandaan mo 'yan."

Napa kunot ang noo ko sakaniya.

"Why would I forget that? Alam ko kung gaano ka ka patay na patay sa akin."

"Wow ha. Hiyang hiya naman ako sa pagka baliw mo sa akin."

I laughed at her.

"Your laugh is my favorite sound, Evan. Your smile is one of my favorite thing I want to see everyday. Hinding hindi ako mag sasawang titigan ka habang naka ngiti. So no matter what happened please always smile."

"You're the reason behind this smile."

"Evan, kahit mawala ako dapat naka smile ka pa rin."

"Bakit? Mawawala ka ba sa akin? Hindi ako papayag na mawala ka."

"Ofcourse not! Hindi ako mawawala sa'yo no. What I mean is kung umalis man ako ganon."

"Saan ka naman pupunta?"

"Kunwari lang nga. If ever man! Malay mo mag punta akong ibang bansa. Kaya ikaw huwag ka mag hahanap ng iba kung umalis man ako."

"Kung pupunta ka man ng ibang bansa sasama ako. Sapalagay mo papayagan kitang umalis mag isa? No."

"Lucia, oh. Kinuhaan na kita. Alam kong hindi ka mapapalagay." Sabi ni Luke sabay abot ng hard drinks sa kapatid niya.

"You're spoiling her."

"Matagal na siyang spoiled sa akin. She's my sister. So I'm willing to give everything to her."

"Oo nalang sige."

"Thank you Luke! I love you so much."

"I love you so much too."

Humiwalay sa pagkaka yakap sa akin si Lucia at tumayo sa upuan niya. Kumandong siya sa kuya niya at niyakap niya ito. I smiled while looking at them. They really love each other. At napaka swerte nila sa isa't isa.

"Bakit ka nag lalambing? Wala ka namang kailangan ano?"

"Wala. Gusto lang kitang yakapin." Dinig kong bulong ni Lucia.

"My princess is acting like a baby again." Luke hugged her back.

"I will always be your baby, Kuya. I love you so much. I'm always thankful na ikaw ang naging kapatid ko."

"I know right. Kuya loves you too."

"Sinong mas mahal mo? Ako o yung kapatid mong pangit?"

What? So Luke has another sibling?

"Pantay lang."

Humiwalay si Lucia sa pagkakayakap niya sa kuya niya at sinampal niya ito. Natawa ako sa ginawa niya.

"You should love me more than him!"

"Ouch. My face. Joke lang. I love you more than him. Happy?"

"Yes! I'm happy." Niyakap niya nanaman ang kapatid niya ng sobrang higpit at pinag hahalikan niya ito.

Natigil ang lambingan ng dalawang mag kuya nang maka rinig kami ng basagan ng bote sa loob nila Kennedy.

"What the fuck is that?" Tumayo ako sa kinauupuan ko at tumakbo papasok sa loob.

Nadatnan ko si Kennedy na galit na galit habang binabato ang mga bote ng alak. May isang babae ang nasa harap niya at nang matitigan ko ito ay namukhaan ko kung sino siya. She's Bella's bestfriend. Crane.

Lagi silang magka sama nitong mga nakaraang buwan e. There were some rumors too spreading about them pero hindi ko alam kung maniniwala ba ako hindi lalo na't kapag tinatanong ko si Kennedy ay kung ano ano ang sinasagot niya. What are they doing? Are they fighting?

"Kennedy!" Bawal ko sakaniya dahil takot na takot ang mukha ni Crane.

"Anong nangyayari dito bru?"

Lumapit si Lucia kay Kennedy at niyakap niya ito para tumigil sa pag bato niya ng bote. She's trying to calm him down.

"Palabasin mo ang babae na 'yan dito, Lucia. I don't want to see her!" Galit na sigaw niya.

"Kennedy, please. Let me explain." Umiiyak na sabi ni Crane.

"Explain? I don't want to hear anything from you! Just get out. Baka kung ano pang magawa ko sa'yo."

"Kennedy please. Makinig ka naman sa akin."

"Sinabi ko lumabas ka diba? Labas!"

Nilapitan ko si Crane at hinawakan siya sa may braso. She's crying. Hindi na siya iba sa akin dahil bestfriend siya ng kapatid ko. Para ko na rin siyang kapatid.

"Crane, stop crying. Ano bang nangyari?" Tanong ko sakaniya pero umiling iling lang siya at hindi ako sinagot.

"Bru tama na. Babae 'yang sinisigawan mo. Hindi maganda 'yan. Masama 'yan. Gusto mo bang mag kumpisal nanaman kay Pastor?"

"I'm fucking mad Lucia. At wala akong pakialam kahit babae pa siya."

"Crane, let's go." Hinila na ni Dred si Crane palabas nang bahay.

Bumitaw si Lucia kay Kennedy at galit na galit pa rin ito.

"Bru, ano bang nangyari? Bakit galit na galit ka ha?"

"Matutulog na ako bru. Huwag mo na munang itanong sa akin yan."

Nag umpisa siyang mag lakad at umakyat sa taas.

"Evan, may something ba sa kanila ng bestfriend ni Bella?"

"I think yes. They are always together. But I'm not sure dahil wala naman siyang sinasabi sa akin. I'll ask Bella tomorrow. Maybe she knows."

"Uwi na tayo Evan. Inaantok na ako. Bukas nalang natin siya kausapin. Hindi mo makaka usap nang matino yan ngayon lalo na't galit siya. Kennedy is really scary and different when he's mad." Umiiling na sabi niya.

"Okay baby. Palamigin na muna natin ang ulo niya. But let's just sleep here. I don't want to drive."

"Okay. Doon tayo sa kwarto ko dito."

"What?"

"I have my own room here."

Hinila niya ang kamay ko at umakyat na kami sa taas. Iniwan na namin ang mga kaibigan namin sa baba na nag iinuman pa rin.

"I'm really sleepy." Sabi niya nang makapasok kami sa loob.

Dumiretso siya sa kama at humiga. I closed the door and I walked towards her. I removed my tshirt at humiga na rin ako sa kama.

It's a good thing na dito kami matutulog. I just need to wake up early para maiayos ko na ang kailangan kong ayusin mamaya. Jayden and Bella already fixed some other things doon sa rooftop ng dati niyang school kung saan kami unang nag kita.

I looked at Lucia's face and I think she's already sleeping. Hinawakan ko ang mukha niya at iniharap ito sa akin. She's really sleeping.

"You don't know how much I love you, Lucia."

I kissed her lips. Her lips are so soft at hinding hindi ako mag sasawang halikan siya.

"I love you so much and I don't want to lose you. I want you to be mine."

Idinikit ko ang katawan niya sa akin at niyakap siya habang nakatitig ako sa mukha niya. She looks innocent while she's sleeping. Pero kapag gising na siya? Wala na. Hindi na siya inosente because she's a badass. And I love her for being a badass.

"Tomorrow, even though I know you'll say yes. Even though you will marry me at papayag ka agad, still I want to ask you. And baby, please say yes. Baka mabaliw ako kapag nag no ka sa akin."

Maybe I look like a crazy man talking to a sleeping woman now. But the fuck I care.

"I love you, Lucia. Mahal na mahal kita."

Hinalikan ko muli ang labi niya kahit pa hindi niya ako hinahalikan pabalik dahil sa tulog siya.

This woman is my love of my life. I love her so much And I'm ready to start my life with her forever. Siya lang ang gusto kong makasama. Wala nang iba.

I woke up early para mag ayos. Iniwan ko muna si Lucia doon kina Kennedy habang tulog na tulog ito. I talked to Kennedy this morning at mukhang maayos na rin naman siya though it's fucking obvious to his face that he's still mad. I wanna ask him about what happened to them last night but I chose not to ask. I'll just wait him to open it up. Kahit naman lalaki kami ay may karapatan din naman kaming magbigayan ng advice at mag bahagian ng problema.

"Is everything ready?" I asked Jayden na nandito rin sa rooftop. Sila ang nag ayos kasama si Bella. Binawalan ko nga ang kapatid ko dahil baka mapagod siya pero ang tigas ng ulo niya. Gusto niya daw tumulong dahil sa ginawa nila Lucia para sa kanila. She's treating my girl as if it's her own sister. Feeling ko nga once Lucia and I fought, she would be in Lucia's side and not on me.

"Yes. Everything is set. Let's just wait for Kennedy and Lucia to come."

Si Kennedy ang magdadala dito kay Lucia. Siya na raw ang bahala kung paano niya madadala dito si Lucia.

My phone vibrates. There's a message. I looked at it and it's her.

Baby ❤️

"Where are you? Bakit wala ka na dito?!"

Hindi ko siya nireplayan at ilang minuto lamang ay tumatawag na siya. I chose not to answer her call.

"Kuya, si Ate Lucia na ba 'yan?"

"Yes. She's calling me."

I smiled dahil alam kong naiinis na 'to sa akin at nag aalala.

"Can you message Kennedy, Jayd? Sabihin mo dalhin niya na dito si Lucia."

"Okay. Wait."

Kinakabahan na ako sa kung anong magiging reaksyon ni Lucia. Malamang sa malamang matutuwa siya at kikiligin. I can actually hear her cussing because of this. It makes my heart melt just by thinking of it.

"Evan, they're on their way."

Fuck. Bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi malayo ang bahay nila Kennedy mula dito. Maybe it will take them 10-15 minutes to arrive.

"Kuya I'm actually happy for you. Talagang excited ka na na mapasayo ng tuluyan si Ate Lucia."

"Of course. I want her to be mine. Officially."

"Pero Kuya, paano sina Mom once they know about Ate Lucia's true identity?"

"I don't care about it. Actually after knowing na ganoon pala kadelikado ang umalis sa mundong 'yon, ayaw ko na siyang umalis. I don't want her to risk her life. And this is one of my reason too kaya gusto kong makasal na kami. Para wala nang magawa sina Mom and Dad about it. Hindi na nila kami mapag hihiwalay."

I know Mom and Dad will get mad once na malaman nila na kasali si Lucia sa Underworld. Alam kong pag hihiwalayin nila kami kapag nalaman nila at ayaw kong mangyari 'yon. Hindi ako makakapayag. Kaya kung pwede ko nang pakasalan si Lucia ngayon ay gagawin ko na huwag lang siyang makawala sa akin.

"I'm praying for your happiness Kuya."

"Thank you Bella."

"Evan, paakyat na raw sila."

Tumayo ako ng maayos dito sa pwesto ko at kinuha ang bulaklak na binili ni Jayden. Bumilis ang tibok ng puso ko nang bumukas ang pinto at pumasok si Lucia kasama si Kennedy na naka ngiti.

Napahinto siya sa pag lalakad nang makita niya kami dito. She's roaming her eyes around the place. I hope she likes it.

"Bru, what is this? Akala ko ba may dumukot sakaniya?"

Lucia walks towards me and her eyes are full of tears.

Nagulat ako nang bumukas ulit ang pinto at pumasok sina Luke, Kent, Dred at Lancie. Hingal na hingal silang apat at kapwang hinahabol ang mga hininga nila.

"What the fuck is happening? Nasaan ang dumukot?"

"Bobo ka talaga Dred. Walang dumukot. Joke ko lang 'yon. Manood nalang kayo."

Lumapit ako kay Lucia at inabot ko sakaniya ang bulaklak na hawak hawak ko. I reached for her hand at hinawakan ko ito. She's still crying.

"Baby, stop crying. I'm so sorry kung 'yon ang sinabi ni Kennedy sa'yo."

Huminga ako ng malalim at tinitigan ko siya sa mga mata.

"This is the place where we first met. I can still remember what I felt that time. You insulted me for making out here with a girl. You're so beautiful that time. Actually, you're always beautiful. And I'm just so lucky that you're mine. That I'm your boyfriend."

"Hindi naging maganda ang simula ng kwento natin because we both have a bet na kailangan nating maipanalo. But who would have thought na parehas tayong natalo because we end up falling inlove with each other. But for me, we didn't lose. Hindi tayo natalo. We actually won. Because we have each other now. And If I can go back in the past, I'll still choose to have that bet at magpapa talo at magpapa talo ako dahil ikaw ang premyo ko. Yung pag mamahal mo ang makukuha ko."

I wiped her tears from her eyes.

"You always save me Lucia. It's actually strange that it's you who always save me and not the other way around. You don't know how much I am thankful to you for coming into my life. You changed me. I thought I will be a Casanova forever but you're my miracle. You showed what love is to me."

"Evan." Umiiyak pa rin siya habang nakikinig sa akin. Sinulyapan ko ang mga kaibigan ko at nakatingin lang sila sa amin. Lancie is actually crying.

"Lucia, from this day forward, I want you to be mine officially. I want you to tie the knot with me. I don't want to lose you. I want to keep you forever by my side. We have our promise right? And I'm gotta make that promise today. I want you to be my wife. I want you to be the mother of my children. I am fucking sure that you are the woman I want to spend my whole life with at wala nang iba. Sabay tayong tatanda na mag kasama. At mangyayari lang 'yon if you say yes with my question."

Binatawan ko ang kamay niya at kinuha ko ang small box sa may bulsa ko. Lumuhod ako sa harap niya at napatakip siya sa may bibig niya while she's still crying hard.

"I'm gotta do my promise to you that we'll marry each other after graduation. And please baby, don't break your promise. Say yes to me."

I opened the box at mas lalo siyang napahagulgol.

"Lucia Dela Rosa, I want you to be my wife. I want you to be a Palermo. Will you be my Mrs. Palermo? Will you marry me?"

Nabitawan niya ang bulaklak na hawak niya at pinunasan ang mga luha sa mata niya. Naka ngiti ako sakaniya habang hinihintay ang sagot niya.

"Evan." She finally speaks up. Tumingin siya sa akin at parang kinabahan ako sa way ng pag tingin niya sa akin.

"Evan, I'm so sorry." Umiling iling siya habang umiiyak pa rin.

Para akong pinag bagsakan ng langit at lupa dahil sa narinig ko. Hinawakan niya ang kamay ko at isinara niya ang box na hawak hawak ko. My heart starts aching because of what she did. No. This can't be. We made a promise to each other! At hindi ito ang pinangako namin sa isa't isa.

"Baby, what are you saying? Say yes please." My tears started to fall. Fuck. She can't say no to me! Is this a joke? I'll make myself laugh so fucking hard if it is kahit napaka sakit na biro ito.

"Evan, It's a no. I can't marry you." Umiiling pa rin na sabi niya.

Tinalikuran niya ako at nag lakad siya palayo. Mabilis akong tumayo at tumakbo ako palapit sakaniya. I hug her from behind.

"Baby, ayaw mo pa ba? Nabigla ba kita? I can wait. I can fucking wait. Kailan mo ba gusto? Next month? Next year? Five years from now? Say it. Kahit gaano pa katagal 'yan hihintayin kita hanggang sa maging ready ka nang pakasalan ako."

Inalis niya ang pagkaka yakap niya sa akin atsaka niya ako hinarap. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko and she kissed me. We are both crying and my heart is really aching na para akong pinapatay sa sakit. Hindi ko maintindihan at gulong gulo ako sa sagot na binigay niya sa akin.

Did I do something wrong? May nagawa ba akong hindi niya nagustuhan?

"I love you, Evan. Mahal na mahal kita."

"If you love me then why would you say no? Why wouldn't you marry me?"

"Evan, I can't. And for now, let's break up. And if you really love me, you'll wait for me. I'm really sorry."

Niyakap niya ako ng sobrang higpit at sa hindi ko maipaliwanag ay para akong sinaksak ng ilang libong kutsilyo sa puso ko.

She's breaking up with me. Why is she breaking up with me? Fuck. Parang ayaw mag sink in sa utak ko ang mga binitawan niyang salita. Putangina. Tama naman ang narinig ko hindi ba? Nakikipag hiwalay siya sa akin.

Humiwalay siya sa pagkaka yakap sa akin at hinalikan ako ulit sa may labi.

"I love you, Evan. I love you so much."

Tumakbo siya palabas ng pinto at naiwan akong naka tanga dito. My tears started to fall like a falls. My knees get weaker. Napa upo ako sa sahig at para akong nawalan ng lakas sa nangyari. Hindi ito ang pinlano namin. Hindi ito ang inakala kong mangyayari. Gulong gulo na ako at hindi ko alam kung bakit nauwi sa ganito ang lahat.

I just want to ask her to marry me. But why did she break up with me?

"Bro, it's okay." Dred said to me and he patted my shoulder.

No. This will never be okay. It will never be! Napa suntok ako sa sahig dahil sa nararamdaman ko. What the fuck just happened?! We were okay last night! How could she do this? How could she break my heart?

She said no with a matching break up. The woman that I love the most just killed me today. She killed me twice. It's a fucking double kill. And how can I accept this?

Tumayo ako mula sa pagkaka upo ko at mabilis akong tumakbo palabas ng rooftop. Hindi ako makakapayag! Hindi ako makakapayag na iwan niya ako nalang ako nang ganito at basta basta. I love her so fucking much and if I need to beg in front of her, I will fucking do it! No matter what it takes. Damn it.

She is the one that I want to be surprised but it is me who she surprised. Kailangan niyang bawiin ang sinabi niya. Kung hindi, this will be my greatest downfall. This is going to be my cause of death.