2

"Babe, will you be with us later?" Biglang tanong ni Kim sa kasintahan.

"Hmm, where?"

"Mall. My flight will be tomorrow so I just have to prepare myself."

Kumunot ang noo ni John. "Prepare, huh? What vacation is that, babe? Is that very important so you have to prepare yourself that much?"

"No. That's not it. I'm not going to vacation. My parents wants me to go there, I have to prepare myself and I want to be look so prettier to them." Ani Kim.

"You have many clothes and things in your house, it's really easy to put that in your luggage. Or you can just mall there with your mom." Parang naiinis na sabi ni John.

Malakas na napabuga ng hangin si Kim dahil sa frustrasyon. "John. Matagal ko nang hindi sila nakakasama kaya kailangan kong maging maganda sa paningin nila at sa lahat ng ipapakilala nila sa'kin." Mababang na sabi n'ya pero may diin ang pagbigkas niyon.

"Fine. I just don't want you to spend money." Sabi ni John.

Ngumiti si Kim. "It's okay. Para rin naman ito sa pamilya ko para hindi kami mapahiya at wala ng iba."

Hindi ko talaga masisisi si Kim kung talagang iniisip n'yang para sa kan'yang pamilya ay gagawin n'ya lahat.

"When will you come back here?" Tanong ng kasintahan.

"A month? Or two, maybe? Three? I dunno." Ngumiwi si Kim sabay kibit-balikat. Nagpatuloy na kami sa paglalakad.

"So when will be together?" Parang umaasang tanong ni John kay Kim.

"I really don't know either. But don't worry, just wait for me to come back." Ngumiti s'ya dito, naglalambing.

Yumuko ako nang maramdaman ko ang selos pero agad kong sinaway ang sarili ko dahil hindi tama itong nararamdaman ko, wala naman kaming nakaraan ni John, Ni hindi n'ya nga alam na mahal ko s'ya.

"Bakit? Saan ka ba pupunta, Kim?" Hindi ko na napigilang tanungin s'ya dahil wala talaga akong ka ede-edeya.

Biglang tumawa si Kim at ilang segundo rin ay huminto bago sumagot. "London."

"Bakit? Anong gagawin mo do'n?" Nakakunot kong tanong.

"Marami kasing empleyadong gusto akong makilala dahil daw ako 'yong ipapalit na magma-manage ng business company nila doon since malapit na rin naman akong magra-graduate, ako lang rin naman yung maaasahan nila daddy, so yeah..."

Magsasalita pa sana ako nang biglang tinawag ni Mr. Fee si Kim galing sa office n'ya na dinaanan namin, ang Dean dito sa University.

"Hintayin mo nalang ako sa classroom, Em." Tugon n'ya sa'kin, tumango lang ako bilang tugon at tumingin naman s'ya kay John. "I'll just have to excuse Mr. Fee for an early vacation," tumawa s'ya, "I don't have any excuses, but I'll try to excuse clearly and acceptable."

"Okay, then." Sabi ni John sabay ngiti. "Love yah."

Kinagat n'ya ang pang-ibabang labi upang pigilan ang mapangiti at umingos, mas lalong nadagdagan ang bigat sa dibdib ko.

"Yeah, yeah, yeah, I know." Natatawang inirapan ni Kim si John at iniwan na kami at pumasok na sa office ni Mr. Fee.

Iniwan lang kaming nakatayo at tahimik. Hindi ako makapagsalita dahil sa hiya. Sobrang nakakahiya talaga na 'di mo akalaing nakasama mo na ng solo ang mahal mo, mismo dito sa University!