บทที่ 439 ข่าวน่าตะลึง
เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งจะยกถ้วยยาออกไปได้ไม่นาน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นกลางห้องนอนอันเงียบสงัดอีกครั้ง
ซือเยี่ยหานนิ่งงันไปสองสามวินาที ก่อนจะรับสาย “ฮัลโหล”
“ไม่มีอะไร เมื่อครู่สัญญาณไม่ดี”
ฟังคนทางปลายสายพูดอยู่ครู่หนึ่ง ซือเยี่ยหานก็พูดต่อ “ขอโทษด้วย เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย เรื่องการเจรจาเกรงว่าคงต้องเลื่อนไปหนึ่งเดือน”
“ครับ”
“ความเสียหายและผลที่ตามมาทั้งหมด ซือกรุ๊ปจะรับผิดชอบเอง”
......
กลางดึก ณ คฤหาสน์หรูแห่งหนึ่งในเมืองหลวง
“โอ๊ะโอยยย...เจ็บ! เจ็บโว้ย! เจ็บจะตายอยู่แล้ว! เบาหน่อยสิว่ะ! พวกนายอยากให้ฉันตายหรือไง!”
ชายหนุ่มแหกปากโอดร้องครางครวญระงม ดังก้องไปทั่วทั้งคฤหาสน์ เหล่าคนใช้ต่างพากันตัวสั่นงันงก ไม่กล้าส่งเสียงดัง
ภายในห้องนอน เห็นเพียงชายหนุ่มผิวนุ่มละเอียดคนหนึ่งกำลังนอนโอดครวญฟุบอยู่บนเตียง แผ่นหลังของชายหนุ่มถูกตีจนเนื้อแตกยับ มีเลือดไหลซิบน่าสยดสยอง
“หมอ อาการของลูกชายฉันเป็นอย่างไรบ้าง?” ซือหมิงหลี่หน้านิ่งดั่งสายน้ำ ซักถามอย่างประหม่า
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com