บทที่ 409 ไม่อยากจะเชื่อ

บทที่ 409 ไม่อยากจะเชื่อ

หลิวอิ่งโมโหอกแทบระเบิด กระโจนเข้าใส่เยี่ยหวันหวั่นอย่างบ้าคลั่งไม่คิดชีวิต ท่าทางเหมือนกับจะให้พินาศไปด้วยกัน

ครั้งนี้สิบเอ็ดจะไม่พูดไม่ได้แล้ว “หลิวอิ่ง! หยุดเดี๋ยวนี้!”

ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยเป็นที่สุดเสียงนี้ หลิวอิ่งหยุดชะงัก การเคลื่อนไหวพร้อมโจมตีของลูกน้องพลันชะงักงันเช่นเดียวกัน มองไปทางชายหนุ่มอย่างตกตะลึง อุทาน “นาย...”

สิบเอ็ดถอดหน้ากากออก มองไปทางหลิวอิ่งพลางกล่าว “หลิวอิ่ง อย่าวู่วาม ฉันเอง!”

“นาย...สิบเอ็ด?” หลังจากได้เห็นใบหน้าภายใต้หน้ากากแล้ว หลิวอิ่งตะลึงงัน สวี่อี้ก็งงด้วยเช่นกัน

คนอื่นๆ เดิมทีเตรียมพร้อมจะเป็นมัจฉาตายตาข่ายขาด[footnoteRef:1] ต่างพากันงุนงงอยู่ตรงนั้น [1: มัจฉาตายตาข่ายขาด หมายถึง ต่อสู้กันจนตกตายไปด้วยกันทั้งสองฝ่าย]

และสิ่งที่ทำให้พวกเขายากจะเชื่อก็คือ ตามมาด้วยการที่ผู้ติดตามคนอื่นๆ ของหญิงหม้ายชุดดำทยอยกันถอดหน้ากากออก...

ได้เห็นผู้ติดตามเผยโฉมหน้าที่แท้จริงทีละคน เห็นใบหน้าอันคุ้นเคยคนแล้วคนเล่า สีหน้าของหลิวอิ่ง สวี่อี้ ซ่งจิ้งและคนอื่นๆ เหมือนกับกำลังฝันไป