บทที่ 408 พูดไร้สาระให้น้อยหน่อย
บทที่ 408 พูดไร้สาระให้น้อยหน่อย
ทีแรกพวกเขาล้วนคิดว่าเธอก็เป็นแค่นกขมิ้นทองที่รักตัวกลัวตายคนหนึ่ง ใครจะรู้ว่าเธอกลับนำพวกเขาเดินออกจากความสิ้นหวังได้...
ท่ามกลางสายตาเคารพยำเกรงของบอดี้การ์ดและสายตาเย็นชาของพวกหลิวอิ่งที่ยังไม่ทราบเรื่องราว สตรีในชุดกระโปร่งสีดำฟูฟ่องค่อยๆ ก้าวเดินไปข้างหน้าทีละก้าวอย่างใจเย็น ไหมทองที่ข้อมือแผ่รังสีอันหนาวเหน็บ เอ่ยด้วยน้ำเสียงเนิบช้า “พวกเกะกะไปกันหมดแล้ว ตอนนี้ก็เริ่มอาหารหลักของพวกเราได้สักที...”
บอดี้การ์ดสิบเอ็ดไม่มีคำถามกับคำพูดของเยี่ยหวันหวั่นเลยสักนิด เดินตามประกบเธอซ้ายขวาราวกับเป็นเงาตามตัว
หลิวอิ่งตะคอกเสียงลั่น “นางปีศาจ! จะฆ่าก็ฆ่า! พูดไร้สาระให้น้อยหน่อย!”
เยี่ยหวันหวั่นได้ยิน มุมปากกระตุกเล็กน้อย ทำไมเธอถึงหนีจากฉายา “นางปีศาจ” คำนี้ไม่ได้สักที?
การแสดงออกทางสีหน้าของเยี่ยหวันหวั่นไม่ได้ชัดเจน แววตายังคงเย็นชาอยู่เช่นเดิม แล้วกวักมือให้คนข้างหลัง
สายลับทีม1 รับทราบ รีบเข้ามาล้อมผู้คน
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com