บทที่ 6 ไปเดินเล่นกัน

คืนแรกที่เขาได้นอนร่วมเตียงเดียวกันกับภรรยาก็พากันลากยาวจนดึกตื่น กว่าจะได้หลับกันก็ปาไปค่อนคืนแล้ว

เขาตื่นขึ้นมาตอนเช้าอย่างมีความสุขในสภาพที่กอดกับอลิสตลอดทั้งคืน แต่คนตัวเล็กตอนนี้ยังหลับสนิท มีเพียงการขยับร่างกายตามจังหวะของการหายใจเท่านั้น

มองดูนาฬิกานี่ก็ปาเข้าไปเก้าโมงเช้าแล้ว แต่เขาก็ไม่อยากจะปลุกอีกคนให้ตื่นกลัวว่าจะรู้สึกเพลีย

นอนพิจารณาคนที่หลับอยู่ว่าทำไมถึงสวยได้ขนาดนี้ จูบซับที่หัวไหล่ย้ำๆจนเธอรู้สึกตัวตื่นพลิกไปพลิกมาพร้อมกับบิดขี้เกียจ

" ตื่นสายจังครับวันนี้ "

" ก็เธอนั่นแหละทำให้ต้องนอนดึก "

" ฮ่าๆ เธอก็ไม่ให้เรานอนเหมือนกันนั่นแหละไม่ต้องมาพูดเลย " เขาหัวเราะร่วนให้กับท่าทีลุกลี้ลุกลนของเธอ คนอะไรก็ไม่รู้น่ารักไม่รู้จักหยุดหย่อนเสียบ้าง

" ไปเร็ว ลุกไปอาบน้ำ "

" ไม่อยากไปทำงานเลย เราเหนื่อย "

" แต่เธอรู้อะไรหรือปล่าวครับ ถ้าไม่ไปทำงานเธอเหนื่อยกว่านี้แน่ "

เขาจงใจพูดอย่างมีเลศนัย ก็ถ้ายังประวิงเวลาเอื่อยเฉื่อยอยู่กันแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆไม่วายได้จบแบบเมื่อคืน

" ไปแล้วๆๆ ลุกแล้ว "

" อาบด้วยได้ไหมนะ " เขายังไม่หยุดยวน ตะโกนไล่หยังคนเป็นภรรยาพร้อมกับยิ้มน้อยๆจนเธอต้องหันมาต่อล้อต่อเถียงด้วย

" ไม่ต้องเลย ไปอาบห้องเธอเลยยย ไป๊ชิ่ว "

ทั้งคู่แยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมากินข้าวด้วยกันตามเคย จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ถูกไปเสียทีเดียว เพราะถึงสถานะจะเหมือนเดิมแต่ความรู้สึกของทั้งสองคนไม่ได้เหมือนเดิมแล้วน่ะสิ

" จะว่าไปวันนี้เราไม่เข้าบริษัทดีไหมคะ ไปเดินเล่นกัน " อลิสเอ่ยปากชวน ตั้งแต่ทำงานช่วงสามเดือนที่ผ่านนี้ยังไม่ได้หยุดได้พัก

ทั้งมรสุมงานที่โถมมา ทั้งการเริ่มควบรวมบริษัท ทุกคนในบอร์ดยุ่งกันหมด ขนาดเธอไม่ได้อยู่ในบอร์ดยังยุ่ง ก็อยากจะถือโอกาสวันนี้ไปหาที่พักผ่อนหย่อนใจบ้าง

" หื๊ม อยากไปไหนล่ะ " เขาถามอย่างยิ้มแย้ม รู้สึกดีที่เธอชวนเขาไปเดทกัน ไม่เคยได้ใช้เวลาทำอะไรแบบนั้นด้วยกันในฐานะคนรักเลย ก็ที่ผ่านมาเป็นเพื่อนกันนี่เนอะ

" ห้างเราก็ได้ มีครบทุกอย่างอยู่แล้ว "

" อลิส ฮ่าๆๆๆ ใจคอเธอจะไม่ให้เงินรั่วไปไหนเลยใช่ไหมเนี่ย "

" ถือโอกาสไปถ่ายรูปเล่นกันด้วยไงงงง ห้างเรามุมสวยๆเยอะแยะ "

" ไปสิ งั้นเหรินไปเปลี่ยนชุดก่อนแล้วกัน ทางการขนาดนี้คงไม่เหมาะเที่ยว "

" เดี๋ยวเรานั่งรอนะ "

เหรินจัดการโทรบอกกับเลขาให้เรียบร้อยว่าวันนี้เขาจะไม่เข้าไปที่บริษัท เสร็จแล้วก็ขับรถออกมาจากบ้านโดยมีคนเป็นภรรยานั่งข้างๆ

ตามปกติเวลาที่ไม่ได้ไปทำงานเขามักจะขับรถเองอยู่แล้ว ยิ่งวันนี้ไปเดทกับภรรยาแล้วด้วยยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะให้คนขับรถขับให้ ใครๆก็อยากอยู่กันสองคนกับคนรักอยู่แล้ว

" วันนี้ห้างเราคนเยอะจังแฮะ เป็นแบบนี้ทุกสาขาไหมเนี่ยยย "

เดินเข้าไปในห้างเธอก็กวาดสายตาไปรอบๆ ผู้คนเดินพลุกพล่านก็รู้สึกตื่นเต้นจนเผลอทำท่าทางล่กๆลนๆออกมา ไม่ได้เข้ามานานเพราะอยู่แต่ที่บริษัท

เรียกว่าได้ออกมาเจอผู้คนครั้งแรกในรอบหลายเดือน ที่ผ่านมาของใช้ก็แม่บ้านซื้อ ถ้าของใช้ส่วนตัวก็ช็อปปิ้งออนไลน์บ้างซื้อจากหน้าปากซอยบ้าง ออกมาเจอคนแบบนี้ก็กระชุมกระชวยหัวใจ

" เลิกคิดเรื่องงานก่อนครับ มากับสามีนะไม่ได้กับบอร์ดบริหาร "

" แหะๆ เราลืมตัวน่ะ "

" พาไปดูหนังสือหน่อย เราไม่ได้เดินร้านหนังสือมานานม๊าก "

" ได้สิ แต่เราขอจับมือเธอเดินไปได้หรือปล่าว "

ไม่รอฟังคำอนุญาต เขาจับมือคนเป็นภรรยาทันทีด้วยท่าทางมีความสุขลั้นลาเดินไปที่ร้านหนังสือ

" อ่านอะไรดีนะ "

" แยกกันเดินได้หรือปล่าวคะ เราอยากปล่อยใจ "

" โห่ มาด้วยกันทั้งทีอะอลิส " เขาโอดครวญทันทีที่ภรรยาอยากจะแยกตัวออกไปเดินคนเดียว

" อะๆ ไปด้วยกันๆ "

สองคนจูงมือกันไปหยุดที่ชั้นหนังสือชันนั้นทีชั้นนี้ที แต่ที่หยุดนานที่สุดจะเป็นอะไรไปได้นอกจากหนังสือการ์ตูน ถ้าจะพักผ่อนของจริงก็ต้องอ่านการ์ตูนสิ

" เหรินอ่านอันนี้ด้วยเหรอ " อลิสตื่นจนเต้นตาโต

" ตอนเด็กเราชอบมาก ไม่เคยรู้เลยว่าเธอก็อ่าน "

" เราแฟนตัวยงเลย ไม่อยากจะคุย เราอ่านทุกเล่ม พึ่งจะหยุดตอนทำงานเนี่ย "

" งั้นตามเก็บให้หมดเลยแล้วกันเนอะ "

ทั้งคู่พยายามพูดเสียงกระซิบกระซาบ เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าเสียงดังรบกวนคนอื่นที่กำลังตังใจอ่านอยู่ก็แย่แน่ มารยาทของการอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมเป็นสิ่งที่ต้องคำนึงถึงอยู่เสมอนะ

เขาหยิบหนังสือหนังสือที่คนเป็นภรรยาอยากอ่านไปคิดเงินที่เคาเตอร์เสร็จแล้วก็เดินออกมาจากร้าน

เนื่องจากเริ่มรู้สึกเหนื่อยผนวกกับใกล้เวลาอาหารเที่ยง อลิสก็นึกอยากจะเติมน้ำตาลเข้าสู่กระแสเลือดขึ้นมา

" อยากกินไอติมอะ "

" เมื่อคืนก็กินแล้วนี่ กินจนดึกดื่น ยังไม่เบื่อหรือไง " เขาพูดจาสองแง่สองง่าม แซวจนภรรยาหน้าแดงขึ้นมาอีกรอบ

อลิสเป็นคนเขินง่ายมาก นั่นนิดนี่หน่อยเนื้อตัวหน้าตาแดงไปหมด คนทำให้เขินเขาก็ชอบใจใหญ่ ยิ่งเห็นเธอเป็นแบบนี้มันก็ยิ่งน่ารักน่าแกล้ง

" ไหนครับ เลือกเลยกินร้านไหน "

" ไม่กินแล้วว "

" ฮ่าๆ ไม่อยากกินแล้วอ่อ ไปๆเดี๋ยวเราพาไปกิน "

" ค่อยไว้กินที่บ้าน ไปกินไก่ทอดกันดีกว่า "

เหรินตกใจกับประโยคเมื่อครู่ที่เธอพูดออกมา " ไว้กินที่บ้าน " ได้แต่ยืนช็อคค้าง ไม่อยากจะเชื่อในหูตัวเอง ฝ่ายอลิสพูดเองก็เขินเอง ก้มหน้างุดยืนบิดไปบิดมา

" ไปกินไก่ ไปๆ "

ร้านไก่กร๊อบๆวันนี้ก็คนแน่นขนัด เรียกได้ว่าขายดีเป็นเทน้ำเทท่า เหรินให้ภรรยานั่งรอที่โต๊ะก่อนที่ตัวเองจะเดินไปเข้าคิวเพื่อสั่งอาหาร

" อ้าวสวัสดีครับคุณเหริน รับอะไรดีครับ " พนักงานกล่าวทักทายอย่างยิ้มแย้ม จำได้แม่นเลยหน้าตาของเจ้าของร้านน่ะ ออกทีวีบ่อย

" ชุดนี้ละกันครับ " เขายิ้มให้พนักงาน ชี้ไปที่เมนูเพื่อเป็นการบอกความประสงค์ว่าต้องการสั่งเมนูนี้

" เดี๋ยวเธออย่าพึ่งกิน " อลิสส่งเสียงห้าม

เหมือนจะห้ามไม่ทัน ทันทีที่อาหารมาเสิร์ฟเหรินก็คว้าไก่ทอดตั้งท่าจะยัดใส่ปากด้วยความหอมของไก่ทอดกับความหิวที่เริ่มก่อตัวตั้งแต่วินาทีที่เดินเข้ามาเหยียบบริเวณนี้แล้ว

" ทำไมอะ "

" วางไว้ที่เดิมเลย เราจะถ่ายรูป "

เหรินจำใจต้องวางน่องไก่ในมือลงกลับไปที่เดิม รอให้ภรรยาถ่ายรูปเสร็จแล้วถึงจะกินได้

" เราใส่แท็กห้างเราก่อน "

" ทำงานอะไรขนาดนั้นครับ " เขาแซว เห็นภรรยาตั้งใจถ่ายรูปแล้วแท็กเพื่อโปรโมตทั้งห้างทั้งไก่ อดไม่ได้จริงๆ

" แค่นี้เอง ไม่ได้หนักหนาอะไรสักหน่อย "

" แล้วเรากินได้ยัง เดี๋ยวหายร้อนนะ "

" เริ่ม!! "

หลักจากทั้งคู่กินไก่ทอดเสร็จก็เดินไปรอบๆหาซื้อนั่นซื้อนี่เป็นการเดินย่อยไปในตัว เริ่มเข้าบ่ายคล้อยๆก็เดินทางกลับบ้าน เป็นอันว่าจบวัน

ติดอยู่บนถนนในบางช่วงเพราะรถติด สภาพเมืองหลวงจะให้พ้นจากสิ่งนี้ก็คงจะเป็นไปไม่ได้ง่ายๆในปีสองปีนี้ ไม่แน่ อาจจะไม่มีวันนั้นเลยก็ได้

สิ่งที่ทำได้ระหว่างนี้ก็คือกิน! กินเท่านั้น เขาสั่งข้าวร้านโปรดกลับมาด้วยจึงได้โอกาส เปลี่ยนบรรยากาศเปลี่ยนสถานที่กินข้าว

ครั้งนี้มีภรรยาป้อนเลยอร่อยกว่าครั้งอื่นเป็นไหนๆ เขางอแงให้คนเป็นภรรยาป้อน ทีแรกเธอไม่ได้คิดจะทำอะไรแบบนี้ แต่เป็นเพราะจำนนด้วยคนเป็นสามีขับรถ เขาอ้างว่ามือไม่ว่างแถมต้องโฟกัสถนน ซึ่งก็ถูกแล้วน่ะนะ แต่เจตนาของเขาก็เพียงแค่อยากให้เธอป้อนเขาก็เท่านั้น

มาถึงบ้านเหรินก็เดินเข้าบ้านพร้อมกับหอบหิ้วหนังสือที่พึ่งซื้อมาเข้าไปด้วย ส่วนของใช้อื่นๆปล่อยเอาไว้เดี๋ยวแม่บ้านก็จะขนตามลงมาจัดการให้เอง

" เอาหนังสือไว้ห้องเธอนะ "

" อื้ม เอาไว้เลย "

" เราไปอ่านด้วยได้หรือปล่าว " เขาทำท่าทางออดอ้อนเพราะกลัวว่าถ้าขอไปนอนภรรยาจะไม่ให้เข้าไปนอนด้วย

"ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ "

เป็นไปตามแผน เขาไปอาบน้ำที่ห้องนอนของตัวเองเสร็จสรรพ ฉีดน้ำหอมจนหอมฟุ้ง คนที่กำลังจะเข้านอนจะฉีดน้ำหอมไปทำไมกัน

" กลิ่นลอยมาตั้งแต่หน้าประตู ฉีดน้ำหอมเหรอคะ "

อลิสที่นั่งอยู่เป็นเตียงสภาพกึ่งนั่งกึ่งนอน ได้ยินเสียงประตูเปิดก็หันไปมอง ปรากฏว่ากลิ่นหอมๆลอยคลุ้งมาเตะจมูกจึงเอ่ยทัก

เหรินไม่ตอบแต่เดินยิ้มกรุ้มกริ่มเข้ามาเสือกตัวเข้าใต้ผ้าห่มแล้วทำท่านอน

" อะไรกันคะ ไหนว่าจะมาอ่านหนังสือ " เธอแกล้งถาม ก็พอจะเดาออกอยู่แล้วว่าเขาตั้งใจมานอนด้วย

" อยากนอนกอดเธอ " พอเห็นว่าอีกคนรู้ทันเขาก็เข้ามาสวมกอดเธอเอาไว้ทันที

" บอกดีๆก็ได้ค่ะ ไม่เห็นต้องเล่นละครเลย "

" ถ้าอย่างนั้นเรานอนนี่นะ "

อลิสพยักหน้าเป็นการอนุญาต ทางด้านเหรินที่ดีใจจนเนื้อเต้นนอนหนุนตักภรรยาอ่านหนังสือการ์ตูนที่ซื้อมาวันนี้จนผล็อยหลับไป