การประชุมเอาไหน (สอง)

ห้องประชุมของคณะมนตรีของสหประชาชาติที่เคลมลินซึ่งเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ทาสีอำพัน และเพดานตกแต่งด้วยสถาปัตยกรรมบาโรกหลังคารูปโดมโค้งวงกลม และด้านบนพนังก็ยังมีภาพจิตกรรมภาพวาดสีน้ำมันของพระแม่มารีสีฟ้าสดใสโดดเด่นซึ่งอยู่ท่ามกลางเหล่าทวยเทพยาดากิ่งไม้และใบไม้สีทองดูโออ่าหราหรา

และแถวที่นั่งของคณะมนตรีความมั่นคงของสหประชาชาติก็จะประกอบไปด้วย แถวที่นั่งของประเทศสมาชิกถาวรและไม่ถาวร ซึ่งประเทศสมาชิกถาวรทั้งหมดของทางสหประชาชาติมีทั้งหมดจำนวน 5 ประเทศ บวกกับประเทศอีกหนึ่งประเทศสมาชิกที่เพิ่มเข้ามาใหม่ที่เรียกกันว่า กลุ่ม P5+ 1 พร้อมด้วยสหรัฐอเมริกา รัสเซีย จีน อังกฤษ ฝรั่งเศส และ เยอรมันซึ่งประเทศสมาชิกถาวรทั้งหมดกลุ่มนี้จะมีแถวที่นั่งเป็นโต๊ะสี่เหลี่ยมอยู่ในแถวที่นั่งเป็นวงกลมของเหล่าประเทศสมาชิกไม่ถาวรทั้งหมดอีก 10 ประเทศ

หัวหน้าของคณะมนตรีของสหประชาชาติที่เป็นชาวเวเนซุเอลา หัวหน้าของกลุ่มคณะมนตรีความมั่นคงก็จะนั่งเป็นประธานอยู่หัวโต๊ะทางทิศใต้ของกลุ่มประเทศสมาชิกถาวรของกลุ่ม P5 + 1 และประเทศสมาชิกไม่ถาวรของสหประชาชาติทั้ง 10 ประเทศนั้น จะจัดให้อยู่ในรูปแบบของวงกลมและเรียงลำดับที่นั่งตามสีของเก้าอี้ พร้อม ๆ กับคอมพิวเตอร์และไมค์ส่วนตัว

ประเทศสมาชิกไม่ถาวรของสหประชาชาติในปี 2025 นี้ แถวที่นั่งสีน้ำเงินด้านซ้ายสุด เป็นประเทศสมาชิกในกลุ่มแอฟริกา ( Africa Group ) ประกอบไปด้วย อียิป เซเนกัล และแองโกลา

แถวที่นั่งถัดไปเป็นแถวที่นั่งสีเขียว ประเทศสมาชิกไม่ถาวรในภาคพื้นเอเชียแปซิฟิค ( Asia – Pacific ) ทั้งหมด 2 ที่นั่ง คือ เกาหลีใต้ และญี่ปุ่น

แถวที่นั่งถัดไปทางขวา แถวที่นั่งสีแดง ประเทศสมาชิกไม่ถาวรในประเทศแถบยุโรปตะวันตก ( Eastern European ) ประกอบไปด้วย 2 ที่นั่ง นิวซีแลนด์ สเปน

และที่นั่งถัดไปทางด้านขวาแถวที่นั่งของประเทศสมาชิกภาพไม่ถาวรแถวที่นั่งสีม่วง อีกจำนวน 2 ที่นั่ง ประเทศแถบละตินอมริกาและทะเลแคริบเบียน ( Group Latin America and Caribbean State ) อุรุกวัย เวเนซุเอลา

และแถวที่นั่งถัดไปทางด้านขวาสุดของวงกลม แถวที่นั่งสีเหลือง เป็นประเทศสมาชิกไม่ถาวรของสหประชาชาติลำดับสุดท้าย ประเทศในแถบยุโรปตะวันออกและอื่นๆ ( Western European and other ) ทั้งหมดอีก 1 ที่นั่ง นั้นก็คือ ประเทศยูเครน

ช่องทีวีท้องถิ่นของแต่ละประเทศทั่วโลกและรวมถึงของอังกฤษกำลังรายงานข่าวการประชุมของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติที่เกิดขึ้นที่รัสเซีย และสำนักข่าวหลายๆ แขนงที่ต่างพากันประโคมข่าวกันอย่างครึกโครมไปในทำนองเดียวกันว่า !

การประชุมกลุ่มคณะกรรมการความมั่นคงของสหประชาชาติ กลุ่ม P5 + 1 ที่มีผู้แทนของทางรัฐบาลของสหรัฐ ฝรั่งเศส อังกฤษ รัสเซีย จีน และเยอรมัน ได้พากันเข้าร่วมกันประชุมเรื่องข้อตกลงการจำกัดการคิดค้นด้านพลังงานนิวเคลียร์ตามสนธิสัญญาว่า ด้วยการไม่แพร่ขยายอาวุธนิวเคลียร์ของทางสหประชาชาตินั้นยังคงล้มเหลว !!!

อีกทั้ง...ผู้อำนวยการข่าวกรองของทางสหรัฐก็ยังได้ช่วยยืนยันกับทางสำนักข่าวต่างประเทศหลังจากการประชุมเสร็จสิ้นอีกด้วยว่า !

ขณะนี้....! ข้อรับรองเกี่ยวกับ อนุสัญญาการต่อต้านการก่อการร้ายฉบับสมบูรณ์นั้น อาจจะต้องมีการเพิ่มเติมในหัวข้อของ การปราบปรามอาวุธนิวเคลียร์ !

และถึงแม้ว่า... ข้อกำหนดการปรามปรามและหยุดยั้งการต่อต้านการก่อการร้าย ที่ยังคงได้รับการสนับสนุนโดยรัฐบาลจากทุก ๆ ประเทศที่ไม่ว่าจะเป็นทางตรงหรือทางอ้อมจะยังคงดำเนินไปได้ด้วยดี

แต่อย่างไรก็ตาม...กฎและข้อบังคับของเจ้าหน้าที่ลับของทางสหภาพยุโรปนั้นก็ยังก่อให้เกิดผลเสียต่อการดำเนินการปราบปรามผู้ก่อการร้ายของนานาประเทศทั่วโลก

รอนสัน คาเตอร์ เมดิสัน และก็อิเลฟเวนท์ ที่ทุก ๆ คนเข้ามารวมตัวกันเพื่อดูข่าวภายในห้องพักของโรงแรมที่พอฟังข่าวพวกนั้นจนจบ ทุกๆ คนที่ต่างหันกลับมาเคร่งเครียด

และโดยเฉพาะรอนสัน

" ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า.. ผลจะออกมายังไง "

" พวกเขาก็ยังต้องการให้มีการประชุม "

" เสียเวลาจริง ๆ " รอนสันที่หันมองทุกๆ คนและเอาแต่ส่ายหัว

คาเตอร์ที่ก็แทบไม่เห็นต่าง

" ท่าทีของรัฐมนตรีบางคนในที่ประชุม !! "

" คนพวกนั้นสงวนท่าทีในเรื่องการพัฒนาโครงการยูเรเนียมอยู่ก็จริง ! " คาเตอร์ที่คิดเหมือนๆ กันกับรัฐมนตรีของเขาก่อนจะหันหน้าไปมองที่ผู้ช่วยทั้งคู่

แต่ว่าอิเลฟเวนท์ที่กำลังยืนนิ่งๆ

" จริงๆ แล้ว... "

" โครงการพัฒนายูเรเนียมของบางประเทศ "

" เป็นผลแพร่ขยายมาจากการพัฒนาโครงการนิวเคลียร์ของทางเกาหลีเหนือ "

" แต่ก็คงจะเป็นเพราะ... ! "

" ทางเกาหลีเหนือเองนั้นรู้ดีว่า.....โครงการพัฒนานิวเคลียร์ของพวกเขาที่ยังคงมีข้อจำกัด ! " และเธอก็ยังจะพยายามที่จะหาข้อสมมติฐานเหล่านั้น

" และการจะมองหาใประเทศที่มีศักยภาพสูงในด้านฐานการผลิตและพัฒนายูเรเนียมได้อย่างมีประสิทธิภาพ "

" เห็นทีตอนนี้... ! "

" พวกเขาก็คงกำลังตามหาประเทศที่ไว้ใจได้มากที่สุดอยู่ " แต่ว่าเธอก็สันนิฐานให้พังเพียงครึ่งเดียว

เพราะฉะนั้นเมดิสันที่อยากจะช่วยเธอ

" ไก่เห็นตีนงู ! งูเห็นนมไก่ ! " และยังจะช่วยกันวิเคราะห์

" เพราะถ้าหาก...เกาหลีเหนือพัฒนาโครงการนิวเคลียร์ไปจนถึงขั้นขีดสุดได้เมื่อไหร่ ! "

" สงครามของอาวุธนิวเคลียร์ก็จะปะทุขึ้นแน่ ! " เมดิสันที่กล้าออกความเห็น

แต่เธอที่ก็ไม่ได้เห็นด้วยไปซะทั้งหมด

" เว้นเสียแต่ว่า..." และเธอก็หันไปมองที่รัฐมนตรีกลาโหม

" พกเราจะสามารถทำให้ทั่วโลกรู้ว่า การพัฒนาพลังงานนิวเคลียร์ไม่ใช่แค่อาวุธ แต่สามารถทำเรื่องอื่นๆ ได้อีก " เธอค่อยๆ อธิบาย

" แล้ว...ระเบิดนิวเคลียร์ของเกาหลีใต้ที่หายไป !! " คราวนี้ที่คาเตอร์กำลังมองจับผิดเธออยู่

"ก็แค่แพะรับบาป !! " และเธอที่จำเป็นต้องตอบ

"ถ้าหากว่า...มีระเบิดเกิดขึ้นมาที่ไหนสักแห่ง !! " คาเตอร์ที่ไม่ยอม

" แต่ถ้าหาก ! แผนการระเบิดของพวกเขาไม่เป็นผลสำเร็จละ " และเธอก็แค่ตอบ

" พวกเขาก็ยังจะคงเดินหน้าเต็มกำลัง !! " และเธอก็ยอมบอกถึงเรื่องที่สำคัญมากกว่านั้นออกไปด้วย

เมดิสันที่กำลังตั้งอกตั้งใจฟัง

" และการที่..."

" วอร์ริงตัน พยายามจะเข้ามาช่วยพัฒนาโครงการดาวเทียม " เมดิสันที่ก็แค่อยากจะฟังความเห็น

อิเลฟเวนท์ที่หันไปมองทางรอนสันและคาเตอร์

"วอร์ริงตัน ! จะไม่ใช่แค่อยากควบคุมสัญญาณดาวเทียมจากทั่วโลก ! "

" แต่สำหรับ..เขา !! ."

" วอร์ริงตันน่าจะต้องการครอบครองโครงการพัฒนายูเรเนียมทั้งหมด "

" คน ๆ นี้ นอกจากที่จะเป็นเจ้าพ่อแห่งการสื่อสารแถวหน้าของยุโรป! "

" และที่สำคัญ...วอร์ริงตันก็ยังจะเป็นนักฟิสิกซ์ที่เก่งมากที่สุดคนหนึ่ง ." เธอที่ ๆ วิเคราะห์อยู่ก็อดใจหายตาม ๆ กันไปด้วย

" เพราะถ้าหากว่า. เทคโนโลยีของเขา "

" สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงเป็นอาวุธอะไรก็ได้ !! " เธอที่หยุดวิเคราะห์ไปซะดื้อๆ จนพลอยทำให้คนอื่นๆ ต้องหันกลับมาคิดทบทวนตาม

เมดิสันที่พอสังเกตเห็นว่าอิเลฟเวนท์หยุดพูดลงไปแบบนั้น

" พวกเราทุกคนพักก่อนดีกว่า " เมดิสันที่พยายามจะช่วยอิเลฟเวนท์อีกครั้งและชวนเธอให้ออกมาสูดอากาศกันข้างนอก

แต่ว่าในระหว่างที่คาเตอร์กำลังยืนมองเมดิสันที่กำลังพาอิเลฟเวนท์กลับออกไป ในะหว่างนั้นคาเตอร์ที่ก็ยังไม่ค่อยพอใจในท่าทีของอิเลฟเวนท์จนต้องหันไปบอกับรัฐมตรีกลาโหม

" อีเลฟเวนท์.. ! " คาเตอร์แสดงสีหน้ากังวล

" เธอดูเป็นเหมือนพวกนักวิเคราะห์ก็จริง "

" แต่ว่า ! "

" เธอก็ยังเคยเป็นจารชนมาก่อน !! "

" และเธอก็ยังเป็น นักจารชนที่.... "

" ....อันตรายมากที่สุด !! " คาเตอร์ทยังคงคลางแคลงใจเกี่ยวกับประวัติของเธอ

และรอนสันที่เดินกลับไปและนั่งลงที่โต๊ะทำงานภายในห้องของโรงแรม และเหมือนมีอะไรบางอยากจะพูดให้คาเตอร์ได้รับรู้เอาไว้

" อีเลฟเวนท์ ! "

" จริงๆ แล้ว "

" เธอ ! ก็เป็นแค่... นักวิเคราะห์คนหนึ่ง " รอนสันกำลังนึกหวนถึงความหลัง

" พวกเราเจอเธอครั้งแรก !! "

" ก็ตอนที่ติดตามท่านรองนายกรัฐมนตรีของอังกฤษ ไปร่วมการประชุมที่ประเทศไทยเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน " คราวนี้ที่รอนสันเผลอยิ้มๆ ออกมา

" แต่ว่า...ก่อนที่พวกเราจะเดินทางไปที่นั้น "

" มีใครบางคน !!

" ช่วยแนะนำให้เราลองไปทานอาหารที่บ้านของเธอด้วย "

" อีเลฟเวนท์ "

" เธอได้ช่วยแสดงฝีมือทำอาหาร แล้วก็... "

" วันหลัง ! คุณก็ลองวานให้เธอ "

" ลองทำอาหารให้ชิมดูซี้... " และเผลอ ๆ รอนสันที่ก็แค่อยากจะชวนคาเตอร์ไปพลางๆ ด้วย

" ได้ลองชิมฝีมือเธอแล้ว "

" คุณอาจจะติดใจรสมือของเธอยิ่งกว่าพวกเราก็ได้..! "

" คาเตอร์ !! " รอนสันเอาแต่ยิ้มๆ

" แล้วใคร..... " แต่เป็นคาเตอร์ที่ยังคงสงสัยอยู่ดี

" เป็นคนที่แนะนำเธอ...ให้พวกเรา !! " และก็ยังตั้งอกตั้งใจฟังสิ่งที่รัฐมนตรีกลาโหมของตัวเองตัองการจะพูดต่อ

แต่ที่อยู่ๆ รอนสันที่ก็กลับหันมานั่งและทำหน้าเคร่งครึมลงไป

" คนที่.... "

" แนะนำเธอให้กับพวกเรานะเหรอ "

" ก็คือ..."

" คนที่....! "

" มีตำแหน่งที่ยิ่งใหญ่กว่าพวกเราทุกคนหลายร้อยเท่า... " รอนสันที่พูดถึงคน ๆ นี้กี่ครั้งก็มีแต่ที่จะรู้สึกรักและเคารพ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก !!!

อิเลฟเวนท์เพิ่งจะเปิดประตูห้องพักของตัวเอง และเธอที่กำลังมองเห็นว่า ฟิวส์ ลุกค์กำลังยืนรออยู่หลังประตู และก็กำลังถือไม้แขวนเสื้อสูทอยู่สองสามชุดทั้งสีดำ สีเทาและก็สีกรมท่า

ลุกสค์พอเห็นเธอสวมชุดคลุมอาบน้ำอยู่เหมือนๆ กันถึงกับยิ้ม

" เสียใจด้วยเรื่องการประชุมวันนี้ !! " แต่เขาก็ยังช่วยปลอบใจเธอออกไปก่อน

เธอพยักหน้า

" ที่จริงแล้ว.. .. ! "

" ...ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมาย " เธอตอบ

แต่ว่าลุกค์ที่คอยหอบหิ้วสูทพวกนั้นและคอยเดินตามหลังเธอกลับเข้าไปในห้องพัก

" พอดีว่า ! "

" ฉันรู้มาว่า...เธอมีเพื่อนเป็นนักดีไซน์เนอชื่อดัง ! "

" ถ้าหากว่ามันจะไม่เป็นการรบกวนกันมากจนเกินไปนัก " เพราะว่าเขาที่ก็แค่อยากจะขอความช่วยเหลือกันจริงๆ เท่านั้น แต่ว่าเธอก็ยังหันมาและยืนกอดอกมองหน้าของเขาซ้ำๆ

" อีเลฟเวนท์ !! "

" ไม่เอาน่า.. " เขาเดินตามและขอร้อง แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็กลับเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

เขาที่มัวแต่ยืนรอ จนต้องแกล้งทำท่าทีว่าจะหอบชุดสูททั้งหมดกลับห้องไปซะคงจะดีกว่า แต่พอเห็นอิเลฟเวนท์เดินมีดโกนหนวดรออยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำและก็ยังส่งยิ้มให้

" ถ้างั้นก็.... ! "

" ไม่อยากจะรบกวนกันเลยจริงๆ ให้ตาย !! " ลุกค์รีบโยนเสื้อผ้าพวกนั้นลงบนโซฟาทันที และรีบตามอิเลฟเวนท์กลับเข้าไปในห้องน้ำของพวกเธออย่างว่าง่าย

ลุกค์ยืนอยู่ใกล้ๆ กับอ่างล้างหน้าและก็ยังมีกระจกบานใหญ่อยู่ข้างหลังของพวกเขา แต่ว่าอิเลฟเวนท์กำลังถือมีดโกนหนวดสแตนเลสในมือข้างหนึ่ง และเขากับเธอก็แค่สวมแค่ชุดคลุมอาบน้ำอยู่ด้วยกันสองต่อสอง

แต่ว่าอิเลฟเวนท์ก็ขยับเข้ามาชิดๆ และยังคอยช่วยชะโลมครีมโกนหนวดไว้ใต้คาง และมีดในมือของเธอก็กำลังขยับมีดขึ้น ๆ ลง ๆ ไปทางซ้ายทีขวาที

และทันทีทีสายตาของเขาที่เผลอมองลงต่ำจนมองเห็นผิวพรรณที่ผุดผ่องบนใบหน้าของอิเลฟเวนท์และลำคอชูงามระหงส์พวกนั้น จนกระทั่งยิ่งมองเรื่อย ๆ อิเลฟเวนท์ก็ดูไม่เหมือนสุดยอดจารชนหญิงทั่วไป ที่ ๆ พวกเธอต้องคอยอกไปทำภารกิจทรโหด คอยตากแดด ท้าทายลม ฝน อย่างพวกเขาๆ เราๆ

และบางครั้งที่ฝ่ามือของอิเลฟเวนท์ก็ยังเผลอโดนที่ลำคอของเขาเข้า และแค่เพียงปลายนิ้วนิ่มๆ ของเธอที่สัมผัสถูกเนื้อต้องตัวก็ช่างแสนจะดูนุ่มนิ่มคล้าย ๆ กับฟองสบู่นุ่มๆ ที่ทั้งนุ่มทั้งหอม ช่วงแขนของเธอเคลื่อนไหวไปมาราวกับกิ่งไม้ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ...

ช่วงลำคอ...ของเธอที่เรียวยาวอย่างกับพญานกยูง ที่ราว ๆ กับว่า...พวกมันพร้อมที่จะโงนเงน และแผ่ขยายปีกลงมาทับลงตรงที่แผงหน้าอกของเขาได้ทุกเมื่อเชื่อวัน...

ดวงตา....ที่เป็นประกายของเธอ ที่ช่าง....วิบ วับ เป็นประกาย ราวกับมองเห็น...หยาดฝนในท่ามกลางฤดูหนาวในตอนกลางคืนอันเหน็บหนาว แต่ทว่า....ก็ยังอยู่ภายใต้แสงบริวารของ ดวงดารา และจันทรา...

กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของ...เส้นผมของอิเลฟเวนท์ที่เขาก็ยังจะเผลอดมกลิ่นเข้าให้ และกลิ่นของดอกกุหลาบสีชมพูอ่อนๆ ที่ปลิวมากระทบชิวหา...ทำให้จิตใจอ่อนระหวยรวยแรงได้อย่างเป็น.....ที่สุด..

และจนเขาเผลอมองลงไปที่ริมฝีปากสีเนื้อในของผลมะเดื่อ ที่จะมีสีชมพูก็ไม่ชมพู.... จะแดงก็ไม่แดงสด... ความโค้งงามของริมฝีปากที่ดูราว ๆ กับคลื่นทะเลในช่วงฤดูร้อน..

คลื่น....ที่คอยแต่จะซัดถาโถมที่เข้าหาชายฝั่งที่หยาบกระด้าง..... .

และถ้าหากว่าเขาพยายามที่จะมองลงต่ำไปกว่านี้ก็เป็นที่ๆ ที่พวกมันดันมีชุดคลุมอาบน้ำสีขาวๆ เข้ามาคอยขัดขวางทัศนะวิสัย

" ที่แท้ก็...ซ่อนรูป !! " ลุกส์เผยความคิดจนเสียงดัง

อิเลฟเวนท์ยังคงถือมีดอยู่ในมือก่อนที่จะใช้มืออีกข้างช้อนคางของเขาขึ้นอีก

" แต่ว่า.. คมมีด ! "

" พวกมันไม่เคยซ่อน ! ความคม... !! " เธอบอก

เพราะฉะนั้นเขาถึงกับต้องยอมหลบสายตาของอิเลฟเวนท์ที่กำลังมองแบบเตือน เพราะถ้าหากว่าเขาเผลอเข้าไปแตะอะไรเธอเข้าของอื่นๆ ภายในร่างกายก็คงจะไม่ได้มีโอกาสกลับขึ้นมามองโลกอีกแหงๆ

" จริงซิ !! "

" คุณชอบทานอะไร ! " และกับถึงเปลี่ยนเรื่องคุย

"ฉันชอบทานผัก และก็ยำผลไม้ทั่วไป " เธอที่อยู่ในระหว่างโกนหนวดให้ก็ตอบไปด้วย

" ทานผัก...อันนี้ " เขาพยักหน้า

" ก็พอเข้าใจ "

" แต่ว่า...ยำผลไม้ " เขาที่ยิ่งคิดก็ยิ่งจะคิดไม่ออก

" คนไทยเราชอบทานอาหารรสจัด " เธอเล่าต่อ

" ฉันแค่ไม่ชอบทานผลไม้ที่มีรสเปรี้ยวนะ ! " และเธอก็ยังคอยบอกเล่าเก้าสิบ

เขาพยักหน้าอีกและสลับทำหน้าจริงจังใส่

"แล้วคุณทำอาหารเป็นหรือเปล่า !! " เขาถาม แต่พอเธอเงยหน้ากลับขึ้นมามองเขาแบบจริง ๆ จัง ๆ

" เปล่า !! " เขารีบแก้ตัวออกไปก่อน

" คือ..ผมกำลังคิดว่า ผู้หญิงในยุคดิจิทัล "

" พวกเธอก็น่าจะจิ้มเก่ง ! กว่าทำเอง "

" อะไรทำนองนั้น " และเขาที่ไม่อยากทำให้อิเลฟเวนท์เข้าใจผิด

" หึ ๆ " เธอหัวเราะในลำคอออกมาเบาๆ

"ฉันชอบอ่านหนังสือ "

" และฉัน ก็ทำอาหารเป็น !! "

" เอาไว้ "

"ถ้าคุณว่างๆ ก็ลองไปเที่ยวที่ประเทศของฉันดูบ้างซิ ! "

" คุณจะได้ไปพักที่บ้านของฉัน "

" และฉันก็จะให้คุณลองชิมฝีมือทำอาหารของฉันด้วย " เธอเล่า

" อืมหึ ! " เขาพยักหน้ารอ

" อยากไปใจจะขาดรอน ๆ แล้วแบบนี้ ! "

" และที่...บ้านของฉัน ! " เธอเล่าต่อ

" ที่ชั้นใต้ดิน. "

" มีห้องเก็บไวน์ " และพอเธอเล่าไปก็ยิ้มไป

" ประเด็นหลังนี่ " เขาพยักหน้ายิ้มๆ

" น่าสนใจมากยิ่ง ๆ ขึ้นไปอีก.. "

" มิน่า..... "

" คุณถึงได้..มีผิวที่สุขภาพดีแบบนี้ "

"เพราะคุณทานผักและผลไม้แบบนี้นี่เอง "

" อย่าว่ากันนะ " เขาที่เผลอชื่นชมอิเลฟเวนท์ไม่หยุดปาก ทั้งคำพูดและแววตา

เธอเริ่มเขยิบออกมาให้ห่างๆ และยังจะคอยถือมีดโกนขึ้นมา

" นี่ยังไม่ถึงเวลา..... "

" หว่านเสน่ห์ให้ฉันนะ ! "

" ลุกค์ " เธอเตือน

" เปล่า !!! " เขารีบปฏิเสธกันเสียงสูง

"และอีกอย่าง.... "

" ผม ก็ไม่ได้ชอบผู้หญิงที่มีแฟนแล้ว !! "

" แต่ถ้าหากว่า...แฟนของเธอเผลอขึ้นมาเมื่อไหร่ ! "

" อันนี้ก็ช่วยไม่ได้จริง ๆ " เขาที่ถึงจะปฏิเสธยังไง แต่ก็แอบที่จะหว่านพืชหวังผล

อิเลฟเวนท์ที่ไปๆ มาๆ เธอก็ทำได้แค่หัวเราะกลบเกลื่อนกันไปก็เท่านั้น เพราะเธอเองก็รู้และรู้ดีอยู่เสมอว่า...คนอย่าง ฟิวส์ ลุกค์พูดจริงและน่าจะกระทำจริงทุกๆ คำพูด

หลังออกจากห้องน้ำมาแล้ว แต่ว่าอิเลฟเวนท์ที่ยังช่วยเข้าไปยืนผูกเนกไทให้กับลุกค์ และเธอก็ยังเลือกหยิบชุดสีเทาๆ ให้สวมแทนชุดอื่นๆ พวกนั้นของแบรนด์เพื่อนสาว

" ตัวเธอ...หอมจัง !! " เขาที่มันก็อดไม่ได้จริงๆ ที่พอเวลาได้อยู่ใกล้ๆ อิเลฟเวนท์แบบถึงเนื้อถึงตัวได้แบบนี้

แต่ก็ดูเหมือนๆ อิเลฟเวนท์ก็แอบยิ้ม

" ก็ถ้าหาก...."

" คุณมีจิตใจที่สะอาด และบริสุทธิ์ !! "

" คุณก็จะเป็นเหมือนฉัน " เธอมองหน้าเขา

" ลุกค์"

" คุณรู้ไหมว่า...ทำไม ! "

" ฉันถึงได้เลือกชุดสีเทานี้ให้สำหรับคุณ " และอยู่ๆ เธอก็ตั้งคำถาม และเขาที่หันมาสนใจคำพูดพวกนั้นของเธอทันที

"ก็เพราะว่า....."

" คุณ ! เป็นผู้ชายสีเทายังไงละ " เธอสารภาพ

"แบบนี้เอง " และเขาก็แค่พยักหน้ารับรู้

" เอาเลย.. "

" ตอนนี้. "

"เธอ..อยากที่จะวิเคราะห์อะไร ! ตรงไหน !! ของฉัน "

" ก็เชิญเธอ "

" ทำให้สาแกใจ ! เธอเลย " แต่ก็ไม่วายที่จะหว่านเสน่ห์ให้กันต่ออยู่เรื่อยๆ

เธออมยิ้มและยังจะหันมาผูกเนกไทรัดคอเขาจนแน่น

" หยุดได้แล้วน่า... " เธอยังคอยเตือนแต่อดหุบยิ้มตามด้วยไม่ได้

" ให้ตายเหอะน่า !! " และเขาก็ยังต้องคอยแสร้างยิ้มกลบเกลื่อนตาม ๆ กันไปด้วย

" อีเลฟเวนท์ !! "

" นี่ !!! "

" ฉันอยากให้เธอ ! วิเคราะห์ที่ร่างกายของฉันนะ !! "

" ไม่ใช่ "

" ให้เธอ.มาวิเคราะห์ที่หัวใจของฉัน "

" มันเหมือนกันซะที่ไหน !! " และเขายังมัวเอาแต่เถียงไม่หยุด

และเธอที่คงต้องปล่อยเนคไทลงและก็ขยับถอยห่างออกมา และเธอก็ยังคอยช่วยอยู่ดูว่าทุกๆ อย่างเรียบร้อยดีสำหรับพวกเขาจริงๆ หรือเปล่า

" ไปทำงานได้แล้วนะ "

" ลุกค์ " เธอเตือนสติของเขาอีกที

" ก็ได้ ๆ รู้แล้ว ๆ " เพราะฉะนั้นเขาก็เลยจำเป็นต้องยอมถอย และก็แสร้างทำทีว่าจะเดินกลับ

" อ่อ !!! " แต่ว่าอยู่ๆ เขาก็ดันเผลอเกือบลืมไปเรื่องหนึ่ง

" แล้วก็...ลีลาของเจ้าหน้าที่หน่วยสืบราชการลับของเกาหลีใต้คนนั้น !! "

" ฉัน..ต้องขอยกนิ้วให้เลย "

" ลีลาของเขานี่มัน.. "

" สุดๆ "

" เธอนี่มัน..ตัวแม่จริงๆ " ลุกค์ยกนิ้วให้เธอในระหว่างที่จะเดินกลับออกมาจากห้อง

แต่พอเขาแอบหันไปมองก็เห็นอิเลฟเวนท์ยืนหน้าแดง ๆ เหมือนลูกแอปเปิ้ล เพราะฉะนั้นเขาถึงได้เดินกลับออกไปจากห้องของเธอได้อย่างสบายใจขึ้นสักที