CHAPTER XIV: 2002

Charile POV

Pagkalabas naman ni Max ay agad akong pinandilatan ni Freya. uhmmm... e siya yung gumawa nun e kasalanan ko ba?

"Excuse me? a-ano yun?" sabi niya na tila naiirita. E bakit ba? Tska sa i-ilong lang naman e ano ba masama dun? "Ang landi mo din e. Andito na ko nagpapahalik ka pa sa iba. Alam mo naman diba tapos ganyan?!" yun na nga e. Wala naman akong ginagawa, siya yung gumawa nun sakin labas na ko dun.

She frown at me tapos bigla siyang tila nagtampo pero hindi yung ordinaryong tampo na ginagawa niya sakin like before. She was jealous in serious. Kahit hindi niya sabihin dahil basang basa ko na siya. Tila nakaramdam ako ng sort of what... guilt?

"f-freya..." She cross her arms and her eyes were... sad? Lalo akong nakaramdam ng sobrang guilt. Ugh! Ano ba tong nangyayare sakin. It seems na she tried to hide it pero I know na it makes sense.

"I-I know na wala akong k-karapatan... pero matatangging ko ba yun? kung alam mo naman sagot Ethan?!" tila nanginginig na yung boses niya. Oh! No...

"I tried to be casual dahil alam ko na magkakaroon ka ng pagkailang but... this?" hindi na ko sumagot dahil alam kong nasaktan ko siya kahit na wala naman talaga akong ginagawa. She look me before... sadly bago siya lumabas ng kwarto. Hindi ko na siya napigil dahil it was my fault. Fault of being a dumb witted man.

Napabuntong hininga ako bago ko siya sinundan sa kwarto niya. I tried to knock but she didnt answer. "F-Freya... please" I calmly asked after knocking. Ilang minuto pa ko kumakatok pero hindi niya ko pinagbubuksan. Hayy... aalis na sana ko pero suddenly...

she open the door and grab me forcely papasok sa kwarto niya... and suddenly I feel warmth...

a warmth feel of a love... h-hindi ko alam pero I feel her lips touch mine.

Ang bilis ng mga pangyayare that I dont have time to think whats going on... ang alam ko lang it feels that a million bolts runs through my whole system like a thousand spark lights. Iba to kesa sa naramdaman ko nung unang magtagpo ang mga labi namin.

a-ano ba tong pakiramdam na to? Nakakatakot pero... masaya ako, masaya up to the point na...

"If we ever meet again... I will marry you"

Halos maitulak ko si F-freya ng isang glimpse na naman mula sa isa sa panaginip ko ang bigla kong naalala. "uhmmm... I-I'm sorry... Im sorry..." hindi ko alam kung bakit ginawa ko yun o ano ba ang nangyayare sakin kaya minabutin ko ng lumabas ng kwarto at bumalik sa it ko.

UGH! A-ano bang nangyayare sakin?!. UGH!! F... F... F... UGH!!

b-biglang sumakit yung ulo ko. "UGH!" parang nabibiyak... a-ano ba tong nangyayare sakin?!!!

Isang pagkatok naman ang narinig ko... UGH! I hate it! A-ang sakit!!

"Leave me the F... Alone would you!" irita kong sigaw mula sa kumakatok. H-hindi ko alam pero h-hindi ako to!...

"... I will marry you. Promise?!..."

"Promise... Javy... I'll Promise to be your husband..."

"I'll Promise too, Chen to be your faithful wife..."

UGH!! AHH!! H-hindi ako....

Ashley POV

As they leave for getting their things isa isa naman kaming nagtungo sa kani kanilang kwarto. Binigyan ko din si Freya ng room niya that she requested. Yung malapit daw na room kay Ethan, Hayy... gustong gusto talaga ni freya si Joseph e...

So anyways, As I back to my room Fiora enter. She was talking about the competition na tila na iistress daw siya sa pag manage. Napapangiti nalang ako kasi alam ko namang kayang kaya niya yun e.

"Uhmmm... hayy... tapos yung sa suprise challenge. Iniisip ko kung ano ba balak ng committee" tila nakakaraming buntong hininga na siya. ramdam na ramdam kong stress siya dahil noon pa man siya na yung naging speak leader ko dahil so you know about my condition. I try to relief her by patting her back. Sabay pakita ng clipboard ko saying, 'I know that you can do it. I will be supporting you. remember that Im here'

Napangiti naman siya sabay yakap sakin. Nagpasalamat naman siya then nagpaalam na maliligo para mamaya. Nagpahinga na din ako sa kwarto ko as I play my apple music. Nag scroll ako at hinanap ko yung kantang magpapagaan ng mga iniisip ko lately,

Miya miya nakita ko ang one of my favorite duo. He is we. Pinilay ko yung kanta nila na All about Us ft. Owl city.

The lyrics play through my head as it was I singing. Nakakagaan talaga pag tunay kang inlove sa isang tao noh! Ano kaya ang pakiramdam?

Ako kasi never ko pa naranasan, although Dylan was my crush at almost mapaibig niya ko but... nung ginawa niya yung bagay na yun everythings fall apart...

Everything become worthless...

Oo aaminin ko nagugwapuhan ako sa kanya but now, bali wala na siya sakin. Ni wala nga siya sa kalingkingan ni Ethan ee.

Yup. Kung iisipin, oo mayaman at may itsura si Dylan pero kung sa attitude walang wala siya. he is just a boy tantrums in everything he cant have... si ethan kasi napupunan niya yung mga bagay na wala siya. kaya niyang dalhin yung mga bagay na sa tingin niya na magpapasaya sa kanya.

Kaya hindi na rin nakakapagtaka kung bakit napalapit si Max in a matter of days. It was like a fast struck. Obvious naman kasi for me na ganun sila kaclose after breaking with ethan. Nadala agad ni Ethan si Max sa move on stage. Ang bilis nga e but sabi nga love heals.

Eto ding si Freya everytime she text about Ethan on me di nauubusan ng sasabihin. Kesyo umamin na daw siya last Friday kaya eto kabang kaba pero binigyan ko naman siya ng points para hindi maging awkward para kay ethan kasi I'm sure nabigla yung tao. Kung ako man kasi yun biglang may mag coconfess e nakakagulat talaga how I wish.

Hayy... makapagpahinga na nga lang mamaya mag rerehearse na kami at yung mga yun andito na after dinner. Kaya naman minabuti ko na lang na matulog.

Charlie POV

Nagising ako na katabi ko si F-freya. It was a leap of a beat kaya naman agad kong tinignan yung ilalim ng kumot. Hayy.. buti naman. Imagination ko lang pala.

Medyo mahimbing himbing ang tulog niya kaya naman minabuti ko na lang na hindi ko siya gisingin at naligo na ko. nagbihis dahil may practice pa. I kissed her forehead bago ako lumabas ng room at nagtungo sa music hall. T-teka saan nga ba ulit yun? kaliwa... tapos kanan... tapos deretcho tapos unang kanto sa kaliwa? Tama ba?

"m-mali ata?" sinunod ko yung nasa isip ko hanggang sa napunta ako sa isang indoor botanical garden? Hayy... nako ethan kung saan saan ka pumupunta. P-para kang inosente. Ilang sandali pa narinig kong may dalawang boses na parang may naguusap.

"...Please Max. I-Im sorry hindi ko kaya ng wala ka please!" si Zayne ba yung umiiyak? As I crawl towards sa kanila habang natatabingan ako ng mga malalapad na dahon na to. S-si Zayne nga at si Max?. nakaluhod si Zayne habang si Max ay nakatalikod sa kanya. nangingilid na rin yung luha niya sa sinasabi ni Zayne. Teka sa pag kakaalam ko e kasama siyang kumuha ng damit sa kanila ah? ang bilis naman niya ata na andito? Hmmm....

"E-enough Zayne... D-dont you see? Its over!" cold tone na may commanding yung boses ni Max. it was chilling na ramdam ko kahit andito ako sa halamanan. Sinubukang hawakan ni Zayne yung kamay niya pero she was too hard.

Suminghot singhot naman muna si Zayne then biglang nagbago ng tindig niya. tila nakaramdam ako ng kaba. Humarap sa kanya si Max. nagpunas naman ng mga luha si Zayne.

"k-kung ganon. Wala na kong dahilan pa para, manatili sa club..." tila nag iba naman ng expression si Max. lungkot? Inis? Gulat? Hmmm... pagkabigla?

"...kaya sige. Goodluck nalang sa competition niyo..."

"Z-zayne..."

"bakit? Alam mo naman kung bakit ako sumali sa club na yan diba. Ikaw lang ang may gustong andito ako. ngayon na wala na tayo. Wala na rin akong dahilan para manatili pa ko" Huh? Ano ba sinasabi nito? so ibig sabihin...

"tsaka sabihin mo jan sa magaling mong KAI-BIGAN na si Ethan. Goodluck sa duet niya" uhmmm... tila nanlamig ako sa narinig ko. A-ano?

Lumakad paalis si Zayne palayo kay Max. minabuti kong mas magtago pa ng mabuti nang dumaan siya. Shocks!. Sinubukan pang habulin ni Max si Zayne hanggang sa makalabas sila sa room na to.. agad naman akong lumabas mula sa pagtatago ko ng masigurado ko na ako nalang ang nadito.

"p-paano na yung duet namin ng lalakeng yun? sino papalit?" napaisip agad ako mula sa desisyon ni Zayne na iyon. Para sakin it was a irrational decision. Iiwan lang niya agad yung club ng ganun ganun lang?. Ilang days nalang mag iistart na ang competition pero ni wala man lang sa isip niya ang maging responsable. Kahit after the competition nalang sana... malaking kawalan siya lalo nat kaming dalawa nalang ang kumakantang lalake sa club.

Miya miya nagulat ako ng biglang may kumalabit sa likod ko. "Fudge Cake!" napatingin ako at kinagulat ko iyon.

"P-President?!" nakita kong may lungkot sa mata niya kung saan hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya rito.

Pinakita niya yung clipboard niya sakin. 'what are you thinking?' alam kong alam na din niya yung nangyare na iyon. Hindi ko kasi siya nakitang pumasok but I know na nagtago din siya dahil sa nangyare na ito.

Ilang minuto bago ako sumagot. "Sino ipapalit natin sa kanya?!" I jump at the worst case scenario based sa mga nakita ko. h-hindi ko alam kung ano na ang mangyayare ngayon. Lalo nat pag dating ng iba mamaya. They will be lose of motivation dahil isang part ng club ang umalis, or worst na wag naman sana. Baka tuluyang mag back out na kami dahil sa maliit na problemang ito.

Miya miya pinakita niya yung clipboard niya. 'I dunno. We need to start a plan ahead now, before it could get worst' tama ka president. Bat pakiramdam ko parang halos parehas kaming magisip nito?!.

We got into music hall at naabutan namin si Fiora doon. Nagpapractice. Andun na din si Freya kung saan nagsecellphone, di pa niya kami napansin dahil nakahead set siya. tinawag naman ni President si Fiora papunta samin.

"ano yun president?" taka niyang tanong. It was hard for us para magdecide lalo nat hindi pa namin alam kung ano ang nangyare talaga sa dalawa. Nagkaroon din ako ng kaba para kay Max. ayos lang kaya siya?

Sinabi na namin kay fiora yung nangyare and she was shocked. Ganun din ang naging haka niya na paano na ang competition. Isa pa naman siya sa main singer sa boys kaya eto napaisip kami. Iniwan ko naman yung dalawa as they start thinking about new plans.

Nagtungo ako kung asan si Freya and she was got a leap nung makita ako. she smiled at napagusapan namin about yung kanina na pinagusapan namin dun sa room ko. Hanggang sa sinabi ko na M.U muna kami. Akala ko madidissapoint siya dahil yun lang yung kaya kong ibigay but...

"Yyiiee! Im so happy, ethan. You make my day" sabay yakap niya sakin. Mabilis naman siyang bumitaw and yet we talked hanggang sa makalimutan at maging komportable na ulit kami sa isat isa.

After or so. Dumating na sila at tama ang hinala namin. Zayne didnt show up. Sinabi na rin nila fiora at max ang dahilan kung saan tama nga ako. We lost a spirit dahil sa ginawa ni Zayne. Fiora tried to relieve pero inasahan ko na ito. Isa ko ding iniisip ay si Max. I know hindi pa ganun ka stable siya emotionally kaya nung nagpapractice kami she was not in the mood. Medyo namumula pa yung mata niya sign na umiyak siya. kahit nakatago sa concealer halata ko pa din lalo na in the way she talk and smile.

I tried to make her smile pero wala. It was too low para maging maayos ng isang kanta ang lahat. Halos nawawalan na rin yung iba ng gana. Napansin ko din na si President trying her best to cheer us up gamit yung pinapractice niya and other songs pero wala.

Walang masaya at excited kung iisa ang nasa isip namin. Paano na ang competition.

We ate dinner after that hours of trying to relief. Pati sa pagkain malungkot ang halos lahat. Magkatabi na kami ni Freya at si sofie naman sa tabi ni Max na wala ring gana. After a minute or so, we got back in our rooms para makapagpahinga at ipagpatuloy pa ang bukas ng iniisip kung paano kami makakabawi.

Wala na din kasi kaming time para magpaaudition pa ulit or humanap ng kakilala pa namin na marunong kumanta sa school dahil grant na rin yung wala kaming pasok bukas. Hayy...

Sana bumalik nalang si Zayne...