1110 วัฏจักรแห่งความเป็นความตาย

ตอนที่ 1110 วัฏจักรแห่งความเป็นความตาย

พลังงานดาบที่บางราวเส้นขนนับไม่ถ้วนทะลวงไปทั่วพื้นที่ ก่อเกิดเป็นตาข่ายที่ไม่สามารถทะลวงได้

…ดาบลับ ตราดารา

ลมกระโชกพัดผ่านเส้นทางมืดมิด

ตาข่ายกันแสงกระจายอยู่ในสายลม มันบิดเบี้ยวและบีบรัดไปทุกทิศทาง

มือ ศีรษะ ช่องอกและอวัยวะภายในจำนวนมากกระจายไปทั่วท้องนภา

ผู้ฝึกยุทธ์ที่แข็งทื่อถูกกวาดออกไปด้วยตาข่ายขนาดใหญ่

ทว่า ผู้ฝึกยุทธ์ที่ยังรอดไม่สามารถขยับได้

พวกเขายืนอยู่ที่เดิมด้วยสภาพขนลุกขณะมองดาบบินที่อยู่กลางอากาศด้วยสีหน้าแปลกประหลาด

“กลายเป็นราชาภูตผีแห่งยมโลกที่ไม่เคยถือกำเนิดมาก่อนนี่เอง” พวกเขากล่าวพร้อมกัน

…ราวกับตัวตนหนึ่งพูดกับกู่ฉิงซานผ่านปากของผู้ฝึกยุทธ์ทุกคน

วินาทีต่อมา

ซากศพเลือดเนื้อที่ถูกตัดศีรษะปลิวไปทั่วก่อนตกลงตรงประตูสีแดงแล้วถูกดูดเข้าไปอย่างเงียบงัน

แสงสีแดงเรืองรองส่องมาจากประตู

เอี๊ยด…

ประตูเปิดออกช้า ๆ

สายลมกำลังพัดพาทุกหนแห่ง

โครงกระดูกสวมเกราะติดอาวุธหลายหลากนับร้อยพุ่งออกมาจากประตู

โครงกระดูกถูกหก้อมล้อมโดยเปลวไฟฟอสฟอรัสก่อนพุ่งลงไปหากู่ฉิงซาน

ทหารภูตผีแห่งยมโลก!

ผู้ฝึกยุทธ์เหล่านั้นถูกสังหารด้วยดาบของกู่ฉิงซาน พวกเขาผ่านประตูสีแดงบานนี้จนกลับชาติมาเกิดเป็นทหารภูตผีแห่งยมโลกทันที!

ผู้ฝึกยุทธ์ที่ยังเหลืออยู่ยิ้มแปลกประหลาดก่อนกล่าวพร้อมกันว่า

“มีคำกล่าวว่าราชาภูตผีแห่งยมโลกสามารถควบคุมคนตายทั้งหมดได้ แต่ข้าไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ มา ๆๆ ลองแสดงให้ข้าดูหน่อย”

กู่ฉิงซานไม่ได้ยินอีกฝ่าย ยังคงกวัดแกว่งประกายดาบจันทร์ขาวยักษ์

ภูตผีทั้งหมดคำรามพร้อมกันขณะพุ่งเข้าหาวิชาดาบ

ตึง ๆ ตัง ๆๆๆ ตึง ๆ ตัง ๆ

ประกายดาบฟาดใส่พวกมัน เกิดเป็นเสียงปะทะนับไม่ถ้วน

ทหารภูตผีถูกหยุดด้วยประกายดาบ พลังลมปราณพลันพุ่งพล่านออกจากร่างของเขา

เพียงพริบตา พวกมันกลายเป็นเงา ประกายดาบยักษ์ทะลวงร่างของพวกมันจนพุ่งขึ้นสู่ท้องนภา

ผู้ฝึกยุทธ์เหล่านั้นกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า “ทหารภูตผีเกิดมาเพื่อทะลวงทุกสิ่งในโลก ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าจะตอบสนองยังไง”

ทันทีที่กล่าวจบ กู่ฉิงซานพลันหายไปพร้อมกับดาบยาวในมือ

เขาปรากฏตัวในสถานที่พลุกพล่านพร้อมกับผู้ฝึกยุทธ์

“รนหาที่ตายแท้ ๆ !” ผู้ฝึกยุทธ์ตะโกนด้วยเสียงคมปลาบ

“อออออ้า…” กู่ฉิงซานพลันแผดเสียงตะโกนดังลั่นออกมา

พายุรุนแรงโหมกระหน่ำจากตัวเขา กลายเป็นกระแสอากาศสีดำที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก่อนพลันหายไปทุกทิศทาง

พลังของสายเลือดมังกรมาร!

ในอดีต เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้พลังนี้ไปครอบงำคนอื่น กู่ฉิงซานจึงสวมชุดคลุมแห่งความมืดและความเงียบเพื่อปกปิดลมหายใจของตัวเองเอาไว้ตลอด

แต่หลังจากเห็นร่างกายที่บาดเจ็บของซูเสวี่ยเอ้อร์ กู่ฉิงซานจึงบันดาลโทสะและไม่สนใจอะไรอีกต่อไป

นับตั้งแต่เริ่มการเต้นบูชายัญของโลก พลังมหาศาลของมังกรมารยอมจำนนไปนานแล้วขณะกลายเป็นพลังของเขาเองอย่างช้า ๆ

…กู่ฉิงซานสามารถขับเคลื่อนพลังนี้ได้แล้ว!

พวกเขาเห็นกระแสอากาศสีดำทะลวงเข้าสู่ร่างของผู้ฝึกยุทธ์จำนวนมาก ทำให้สั่นสะท้านไม่มีสิ้นสุด

กลิ่นอายของวิชาจำนวนมากที่อยู่ในมือพวกมันพลันหายไป

พลังมหาศาลของมังกรมารกำลังกัดกร่อนพวกมันจนเปลี่ยนสภาพ

นี่คือพลังที่มหาศาลที่สุดของมังกรมาร!

นี่คือพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของสิ่งประดิษฐ์วิญญาณของเผ่าพันธุ์มนุษย์โบราณ!

ไม่ว่าจะตัวกู่ฉิงซานเองหรือแม้กระทั่งผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลกโบราณ พวกเขาไม่มีหนทางรับมือการกัดกร่อนของพลังนี้ได้ ในท้ายที่สุดจึงทำได้เพียงพึ่งระบำสังเวยชีพเพื่อกำจัดพวกมันช้า ๆ

แล้วผู้ฝึกยุทธ์เหล่านี้ที่มาจากโลกอื่นจะรู้วิธีรับมือพวกมันได้อย่างไร

สายตาของพวกเขากลับมากระจ่างชัดคนแล้วคนเล่า แต่ไม่ช้าก็ไม่อาจหักห้ามเสียงกรีดร้องที่เป็นผลจากพลังนี้ได้อีกต่อไป

หลังจากผ่านความเจ็บปวดไป พวกเขาอาจจะได้รับเมล็ดพันธุ์แห่งพลังมังกรมารเพื่อเร่งความเร็วการฝึกฝนได้อย่างรวดเร็ว ความสามารถมากมายจะพัฒนาอย่างก้าวกระโดด พละกำลังของพวกเขาจะทะยานขึ้น

แต่พวกเขาไม่มีอนาคตแล้ว

“ตาย!”

กู่ฉิงซานกล่าวคำนั้นออกมา

แสงระยิบระยับเปลี่ยนผัน เงาดาบนับไม่ถ้วนรวมตัวที่ดาบยาวก่อนยิงอสนีน่าขนลุกออกไป

ผู้ฝึกยุทธ์หลายพันคนที่ยังมีชีวิตอยู่ถูกสังหาร!

แสงและเงานับไม่ถ้วนกลายเป็นหยดน้ำ พวกมันลอยกลับมาเข้าร่างของกู่ฉิงซานทันที

“ฮู่ ๆๆๆๆๆ …”

กู่ฉิงซานหลับตาแล้วแผดเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดที่ยากจะทานทน

ผู้ฝึกยุทธ์ถูกเขากวาดล้างทันทีที่กลายเป็นผู้สืบสายเลือดของมังกรมาร ดังนั้นพลังวิญญาณ พลังจิตวิญญาณ ลมปราณและพลังสายเลือดล้วนถูกดูดกลืนโดยกู่ฉิงซาน

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม แถวหิ่งห้อยขนาดเล็กรีใหม่อย่างรวดเร็ว

“ท่านฆ่าผู้ฝึกยุทธ์ไปทั้งสิ้นหนึ่งพันเก้าร้อยหกสิบแปดคน”

“เพราะท่านใช้พลังกัดกร่อนของสายเลือดมังกรมาร ตามกฎของสิ่งประดิษฐ์วิญญาณประเภทมังกร พลังทั้งหมดของพวกมันจึงเป็นของท่าน”

“ท่านได้รับพลังวิญญาณแปดแสนแต้ม”

“พลังประเภทอื่นทั้งหมดเริ่มรวมเข้ากับพลังของมังกรมาร มันจะยังคงพัฒนาพละกำลังของท่านในอีกไม่กี่วันข้างหน้า”

หลังจากกู่ฉิงซานชำเลืองมอง เขาก้มมองตามข้างล่าง

ทหารภูตผีแห่งยมโลกเหล่านั้นกำลังมาอย่างรวดเร็ว

แต่การก้าวพริบตาของพวกมันนับว่าช้ายิ่งนัก

“ไม่! นั่นมันพละกำลังของข้า!”

เสียงเกรี้ยวกราดเสียงหนึ่งดังมาจากประตูสีแดง

ตามที่กู่ฉิงซานเห็นในตอนนี้ มันต้องดูดกลืนทุกสิ่งจากผู้ฝึกยุทธ์ก่อนถึงจะสามารถเปลี่ยนเป็นทหารภูตผีได้

กู่ฉิงซานเพียงลองใช้ดาบเพื่อกัดกร่อนผู้ฝึกยุทธ์ทั้งหมดด้วยพลังของมังกรมาร จากนั้นก็เปลี่ยนพวกมันให้กลายเป็นพลังของตัวเอง

กลยุทธ์ของเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนประตูสีแดงไม่มีเวลาแม้แต่จะตอบสนอง

ตอนนี้ ประตูสีแดงไม่สามารถได้รับพลังเหล่านั้นอีกต่อไป

“วิญญาณเป็นของยมโลก!”

มีเสียงดังมาจากประตูสีแดง

…สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในบริเวณนั้นคือวิญญาณของผู้ฝึกยุทธ์

วิญญาณนับพันพุ่งเข้าหาประตูสีแดงด้วยความแตกตื่น

พวกมันไม่แม้แต่จะรู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อครู่ตายได้ยังไง ตอนนี้จึงเป็นธรรมดาที่พวกมันจะต้องหนีจากกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานมองฉากนี้เงียบ ๆ ก่อนกระซิบว่า

“ในเมื่อมีใครบางคนกล้ามาทำร้ายข้า อย่าหวังจะได้เข้าไปในยมโลกเลย”

เขาดึงไม้เท้าราชาภูตผีจองจำออกมา

วิญญาณทั้งหมดหยุดนิ่งในความว่างเปล่าทันที ไม่สามารถขยับได้

คนเหล่านั้นที่ตายไปจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของราชาภูตผีแห่งยมโลก ไม่อย่างนั้นวิญญาณจะสลายไปสิ้น

ประตูสีแดงแผดเสียงคำรามสะเทือนท้องนภาออกมา “ราชาภูตผี เจ้ากล้าทำตัวโอหังเพียงนี้ ดังนั้นเทพภูตผีของข้าจึงอยากให้เจ้าตายในวันนี้!”

ความว่างเปล่าสั่นไหวอย่างรุนแรง

แสงและเงาที่เป็นของทางเดินลับดูเหมือนภาพลวงตาและเอาแน่เอานอนไม่ได้

…ทั้งโลกคือภาพมายา

โลกอีกใบค่อย ๆ ปรากฏขึ้น

วิชาเทพ วัฏจักรแห่งความเป็นความตาย!

หมู่เมฆมืดครึ้ม วิญญาณภูตผีทะยาน เหนือแม่น้ำหมองหม่น มีเส้นทางขรุขระปรากฏขึ้นมา

ประตูสีแดงยืนอยู่หน้าประตูบานนี้ขณะแผ่สีแดงเจิดจ้าออกมา

“เอาล่ะ ทุกคนจะเข้าสู่ยมโลก ราชาภูตผี เจ้าและคนของเจ้าจะถูกข้าขังไว้นับตั้งแต่วันนี้ ไม่มีอนาคตหลงเหลืออีก!”

เทพและสัตว์ประหลาดนับไม่ถ้วนบินมาจากทั้งใกล้ไกล

เขาก้มมองลงไป เห็นซูเสวี่ยเอ้อร์และหลานซิ่วล้วนถูกดึงเข้าสู่เงาของโลกใบนี้

เสียงของดาบพิภพพลันดังขึ้น

“กู่ฉิงซาน รีบคิดหาทางเสีย นี่คือเงาจากการสลับของสองโลก ทันทีที่วิชานี้เสร็จสิ้น เงาของโลกจะกลายเป็นของจริง จากนั้นพวกเราจะอยู่ในโลกใบนี้อย่างสมบูรณ์”

กู่ฉิงซานกล่าวอย่างไม่ใส่ใจว่า “ข้าเห็นแล้วล่ะ ต้องบอกเลยว่า…”

“มันกล้ามากที่พาข้ากลับมายมโลก…”

บนไม้เท้า เบ้าตาของหัวกะโหลกเขาเดียวมีแสงสีแดงไหลออกมา

กู่ฉิงซานตะโกนเสียงต่ำว่า “ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร ในเมื่อตอนนี้ปลุกข้าขึ้นมา สงครามของพวกเราก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว”

…จุดกำเนิดแห่งความตาย!

ด้วยพลังนี้ ราชาภูตผีแห่งยมโลกสามารถสื่อสารกับคนตายทั้งหมดได้ สามารถทำให้คนตายที่หลับใหลอยู่ตื่นขึ้นมาในทันทีได้

หลังจากนั้น ในเศษเสี้ยวของยมโลกแห่งนี้ คนตายทั้งหมดที่หลับใหลอยู่ในขุมนรกที่สิบแปดลืมตาขึ้นมาพร้อมกัน

เพียงพริบตา พวกมันเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

หลังจากผ่านมานานนับไม่ถ้วน ในที่สุดนายเหนือหัวแห่งขุมนรกก็ปรากฏตัวขึ้น!

กู่ฉิงซานกวัดแกว่งไม้เท้าราชาภูตผีจองจำอย่างเกรี้ยวกราดขณะแผดเสียงคำรามว่า

“เอาล่ะ ไม่ว่าเจ้าจะถูกปกครองโดยใคร ไม่ว่าจะมีบาปกรรมแค่ไหน นับจากช่วงเวลานี้ไป ขุมนรกอยู่ภายใต้การควบคุมของข้า!”

…โลกแห่งการจองจำพังทลาย!

นี่คือพลังศักดิ์สิทธิ์เพื่อเปิดขุมนรกที่สิบแปด

กลุ่มคนตายจำนวนมากเริ่มปรากฏตัวในยมโลก

พวกมันถูกปล่อยจากขุมนรกที่พังทลายด้วยพลังของไม้เท้าราชาภูตผีจองจำ!

“หากมีใครกล้ามาหยุดข้าล่ะก็…” กู่ฉิงซานกล่าวอย่างแผ่วเบา

ไม้เท้าแผ่แสงสีแดงไม่มีสิ้นสุดออกมา ทำให้ทั่วยมโลกเริ่มสั่นไหว

ข้างภูเขาล้อมเหล็กใหญ่และแม่น้ำแห่งการลืมเลือน ปฐพีเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

…หกวิถีแห่งสงคราม!

ขุมนรกเริ่มแยกออกจากยมโลก!

ครืนนนน…

ขุมนรกที่สิบแปดแยกออกจากส่วนลึกของยมโลก

คนตายนับร้อยล้านตนคำรามพร้อมกัน

“ราชาภูตผีจงเจริญ!”

“ไม่มีใครสามารถขัดขืนราชาแห่งนรกได้!”

ในเวลาเดียวกัน

เสียงแตกตื่นของเทพนับไม่ถ้วนดังก้องพร้อมกัน

“รีบหยุดวัฏจักรแห่งความเป็นความตายซะ!”

..............................