1009 ขุ่นเคือง

ตอนที่ 1009 ขุ่นเคือง

ในเส้นทางลับ

กลุ่มคนฝั่งตรงข้ามจ้องกู่ฉิงซาน สีหน้าพวกเขาแปลกประหลาดเล็กน้อย

“เจ้าพยายามจะต่อรองกับข้าหรือ”

ชายชราชุดคลุมสีขาวถาม

“ถูกต้องที่สุด ข้าต้องการวิญญาณดวงนี้จริงๆ ท่านสามารถให้ราคาได้ตามที่ต้องการ”

กู่ฉิงซานตอบอย่างมีความสุข

สีหน้าหมองหม่นบนใบหน้าของชายชราชุดคลุมสีขาวหายไป เขาตกอยู่ในห้วงความคิด

กู่ฉิงซานมองเขาโดยไม่พูดจา

เกิดความเงียบสักพัก

แต่ความเงียบนี้เปราะบางเกินไปจตนอาจแตกสลายได้ทุกเมื่อ

เทพวารีปิดกั้นตำหนักเพื่อตามหาพวกเขาทุกหนแห่ง เกรงว่าเขาจะถูกพบตัวในไม่ช้า

คนที่อยู่ด้านหลังชายชราชุดคลุมสีขาวขยับไปมาราวกับพร้อมโจมตีทุกเมื่อ

กู่ฉิงซานถึงขั้นสามารถรับรู้ได้ถึงความอาฆาตพยาบาทของชายชราชุดคลุมสีขาว

เพราะอีกฝ่ายไม่ปกปิดแต่อย่างใด

นี่ไม่รู้วิธีปกปิดงั้นหรือ

หรือเป็นเพียงความเหยียดหยัน

ความคิดของกู่ฉิงซานวูบวาบ

เย่เฟยหลีกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “มีวิญญาณขนาดใหญ่เคลื่อนไหวอยู่ใต้ดิน ข้ารู้สึกถึงความเจ็บปวดและความคร่ำครวญของวิญญาณนับร้อยล้านดวง”

สีหน้าของกู่ฉิงซานยังคงไม่แปรเปลี่ยน เขาพยักหน้าเพื่อบ่งบอกว่ารู้แล้ว

มีตัวตนแปลกประหลาดอยู่จริง มันสามารถควบคุมร่างวิญญาณระดับนี้ได้

ถ้างั้นในเมืองเรเควี่ยม มันเป็นตัวแทนของอะไร

กู่ฉิงซานหยิบแผ่นจานที่สลักตัวอักษรขนาดเล็กมากมายออกมาจากกองสมบัติบนพื้นเพื่อแสดงให้อีกฝ่ายดู

“ดูสิ สมบัติเหล่านี้มีประโยชน์มากมาย ขอเพียงท่านพยักหน้า พวกมันทั้งหมดจะเป็นของท่าน”

เขาเคาะแผ่นจานด้วยมือขณะกล่าวว่า

“ถ้าไม่ชอบของแบบนี้ ข้ายังมีสมบัติอื่นอีก ท่านเพียงพยักหน้าเท่านั้น”

ชายชราชุดคลุมสีขาวพลันถามว่า “เป้าหมายของเจ้าคือสื่อสารกับวิญญาณดวงนี้สักพักสินะ”

กู่ฉิงซานตอบทันทีว่า “ถูกต้อง ถ้าท่านเต็มใจแลกเปลี่ยนร่างวิญญาณนี้กับข้า ข้าจะจ่ายให้มากกว่านี้อีก”

ชายชราชุดคลุมสีขาวมองกองเหรียญและสมบัติทั้งหมดที่อยู่บนพื้น เขาพลันถามว่า “เจ้ามีฮอร์ครักซ์หรือเปล่า”

กู่ฉิงซานประสานมือแล้วยิ้มออกมา “ถึงแม้ฮอร์ครักซ์จะมีค่า แต่ข้าก็มีของเหล่านี้มากมาย”

“ข้าไม่เชื่อ” ชายชราชุดคลุมสีขาวกล่าว

ฮอร์ครักซ์เป็นเทวภัณฑ์ทีมี่ค่ามากที่สุดที่มีพลังไร้ขีดจำกัด

ดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบพิภพคือฮอร์ครักซ์สูงสุดของหุบเหวนิรันดร์

ในบรรดาโลกเก้าร้อยล้านชั้น สิ่งที่มีค่ามากที่สุดคือฮอร์ครักซ์

รูปลักษณ์ของฮอร์ครักซ์ทั้งหมดมากพอจะทำให้เกิดพายุโลหิตท่ามกลางโลกหลายร้อยล้านใบ

“ข้าจะทำให้ท่านเชื่อเอง” กู่ฉิงซานกล่าว

เขาคว้าออกไปในความว่างเปล่าอย่างไม่ใส่ใจ หยิบฮอร์ครักซ์ที่ลอร่าส่งมาให้ จากนั้นโยนไปที่ชายชราชุดคลุมสีขาว

ชายชราชุดคลุมสีขาวคว้ามันไว้ก่อนวางบนมือแล้วจับมันไว้มั่น

เส้นบาง ๆ สีฟ้าไม่มีสิ้นสุดส่องประกายในความว่างเปล่าขณะฟันจนเกิดหลุมลึกในกำแพงรอบเส้นทางลับ

นี่คือฮอร์ครักซ์ธาตุลมที่มีคมดาบทั้งหน้าหลัง

ชายชราชุดคลุมสีขาวขมวดคิ้ว

“เป็นฮอร์ครักซ์จริงๆ”

ขณะพูด เขาวางฮอร์ครักซ์ในปากแล้วกลืนเข้าไป

กู่ฉิงซานสังเกตเห็นว่าร่างของชายชราพองขึ้นเล็กน้อย ไม่ช้าก็กลับมาเป็นรูปลักษณ์ดังเดิม

“เป็นไง พวกเราสามารถแลกเปลี่ยนได้หรือยัง” กู่ฉิงซานถาม

ชายชรามองเขาด้วยสีหน้าสงสัยก่อนพูดออกมาสองคำ “ได้สิ”

ครืน!!!

เสียงคำรามพลันดังขึ้นจากด้านหลังเส้นทางลับ

นั่นคือทางที่พวกกู่ฉิงซานมา

ท่ามกลางกลุ่มควัน ร่างหนึ่งปรากฏขึ้นบนทางที่พวกกู่ฉิงซานมา วูบไหวเพียงไม่กี่ครั้งก็มาถึงที่กลุ่มคนอยู่แล้ว

เทพวารี

นางชำเลืองมองกู่ฉิงซาน จากนั้นมองชายชราชุดคลุมสีขาวแล้วกล่าวว่า “ข้าอยากให้คนคนนี้ตาย”

ชายชราชุดคลุมสีขาวมองกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานกล่าวทันทีว่า “มีเพียงข้าเท่านั้นที่สามารถหาฮอร์ครักซ์ล้ำค่าเหล่านั้นได้ ข้าเชื่อว่าวิชาดึงสิ่งของแบบนี้ท่านก็สามารถใช้ได้เช่นกัน แต่ท่านต้องเปิดในพื้นที่ที่กำหนดเท่านั้นถึงจะทำได้”

ชายชราชุดคลุมสีขาวนิ่งไปสักพักก่อนกล่าวกับเทพวารีว่า “ข้าตกลงกับเขาแล้ว ค่อยคุยเรื่องของเขาทีหลัง”

เทพวารีกล่าวว่า “ไม่ คนคนนี้ต้องตาย พวกข้ากำหนดโชคชะตาของเขาเอาไว้แล้ว”

“ข้าทำข้อตกลงกับเขาแล้ว ท่านผู้นั้นต้องการของของเขา” ชายชราชุดคลุมสีขาวกล่าว

ใบหน้าของเทพวารีเปลี่ยนไป นางเย้ยหยันออกมา “ท่านผู้นั้นหรือ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เจ้ากล้าใช้ชื่อนางมาขัดเจตจำนงของพวกข้าทั้งสี่”

พลังอันไร้ที่สิ้นสุดพุ่งออกมาจากร่างของนาง

ไม่เหมือนกับเผ่าพันธุ์เทพ นี่คือคลื่นพลังวิญญาณของจริง!

พลังนี้มากพอจะทำลายทุกสิ่ง!

ทว่าชายชราชุดคลุมสีขาวไม่ยอมแพ้ เขาขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า “ถอยไปเสีย”

ถึงแม้จะเป็นประโยคราบเรียบ แต่น้ำเสียงของเขากลับกลายเป็นเสียงผู้หญิงเสียอย่างนั้น

เสียงนี้ช่างคลุมเครือ ฟังดูเหมือนเสียงที่ไม่ได้พูดออกมาบ่อยๆ หรือไม่ก็เพราะไม่คุ้นเคยกับภาษามนุษย์

เมื่อได้ยินเสียงนี้ เทพวารีตกตะลึง

นางตอบสนองช้าๆ

เทพวารีรวบรวมแรงกาย ก้มศีรษะลง คุกเข่าลงกับพื้นก่อนกล่าวด้วยความเคารพว่า “น้อมรับคำสั่ง เทพมารดา”

หลังจากจ้องเขม็งมาที่กู่ฉิงซานอีกครั้ง เทพวารีรีบถอยออกจากเส้นทางลับอย่างรวดเร็ว

“อา ขอบพระคุณมาก ข้าต้องบอกเลยว่าลูกน้องของท่านตั้งใจจะฆ่าข้าจริงๆ” กู่ฉิงซานกล่าว

ชายชราชุดคลุมสีขาวจ้องเขาแล้วกล่าวว่า “ข้าต้องการฮอร์ครักซ์”

กู่ฉิงซานกล่าวว่า “ถ้างั้นก็ต้องแลกกับวิญญาณของผู้หญิงคนนี้ ท่านต้องการฮอร์ครักซ์เท่าไหร่ในการแลกกับนาง”

“ข้าต้องการฮอร์ครักซ์ของเจ้าทั้งหมด” ชายชราชุดคลุมสีขาวตอบ

“รายละเอียดการแลกเปลี่ยนล่ะ” กู่ฉิงซานถาม

“ในรูปแบบสัญญา วิญญาณของนางจะเป็นของเจ้า ส่วนฮอร์ครักซ์ทั้งหมดของเจ้าจะเป็นของข้า” ชายชราชุดคลุมสีขาวตอบ

เขาหยิบม้วนกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากปากก่อนโยนให้กู่ฉิงซาน

ม้วนกระดาษลอยอยู่ในอากาศก่อนเปิดออกตรงหน้ากู่ฉิงซาน

เขาเห็นสัญญาถูกเขียนด้วยลายมือศักดิ์สิทธิ์อยู่บนนั้น

นี่เป็นลายมือที่เก่าแก่มาก ในบันทึกของหนังสือผู้พิทักษ์หอคอย มันคือลายมือที่หลงเหลือมาจากอารายธรรมยุคก่อนประวัติศาสตร์ แทบจะไม่มีการใช้ในโลกเก้าร้อยล้านชั้น

กู่ฉิงซานตั้งใจอ่าน

เมื่อมองดูสัญญานี้แล้ว มันก็เป็นการแลกเปลี่ยนที่ยุติธรรมดี

แต่สัญญานี้ไม่รวมเรื่องการปกป้องความปลอดภัยของเขาเอาไว้

“เจ้า ลงนามสัญญาเสีย”

ชายชราชุดคลุมสีขาวกล่าวด้วยน้ำสียงไร้อารมณ์

กู่ฉิงซานส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า “ไม่มีปัญหาเรื่องรายละเอียดก็จริง แต่ของที่จะใช้แลกเปลี่ยนมีน้อยเกินไป”

ชายชราชุดคลุมสีขาวกล่าวอย่างหงุดหงิดว่า “ข้าเพียงต้องการฮอร์ครักซ์เท่านั้น”

กู่ฉิงซานถามว่า “แล้ววิญญาณล่ะ”

ชายชราชุดคลุมสีขาวมองเขาแล้วกล่าวอย่างประชดประชันว่า “เจ้าเพียงแค่ต้องการวิญญาณหนึ่งดวงเท่านั้น”

กู่ฉิงซานกล่าวอย่างไม่แน่ใจว่า “แต่ข้ารู้วิธีไปยังผนึกลับแห่งอื่นอีกนะ อย่างเช่นเกาะสังเวยในท้องนภา ก้นหุบเหวละจักรวรรดิดารา”

“เหลวไหล สถานที่เหล่านั้นมีเงื่อนไขในการเข้าไป ด้วยพลังที่อ่อนแอและเล็กจ้อยเช่นเจ้า ไม่มีปัญญาทำอะไรได้หรอก”

ชายชราชุดคลุมสีขาวกล่าวอย่างแผ่วเบา

ด้านหลังเขา พวกที่สวมชุดคลุมยาวค่อย ๆ พร่าเลือน

พวกเขาโงนเงนอยู่สองสามครั้งก่อนถูกดึงกลับลงไปในพื้น

หลังจากนั้น ก่อนที่กู่ฉิงซานจะทันตอบสนอง หนวดสีดำยาวหลายสิบเส้นพลันปรากฏขึ้นจากพื้นข้างเขา

หนวดเหล่านี้ยึดกู่ฉิงซานเอาไว้โดยตรงเพื่อจองจำเขาไว้กับที่

“จะลงนามหรือตายเสียแต่ตอนนี้”

ชายชราชุดคลุมสีขาวกล่าวจากไกล

กู่ฉิงซานไม่ได้ฟังขณะมองหนวดรอบข้างด้วยความประหลาดใจ

บนหนวดเหล่านี้ เขามองเห็นรูปทรงของคนก่อนหน้านี้ได้อย่างเลือนราง

แต่เค้าร่างของพวกเขากำลังค่อยๆ จางหาย

กู่ฉิงซานก้าวไปข้างหน้า แต่กลับถูกรั้งเอาไว้ด้วยหนวดสีดำทันทีจนถูกดึงกลับมาช้าๆ

เขาอดที่จะพึมพำออกมาไม่ได้ว่า “กลายเป็นว่าวิญญาณของพวกเจ้าคือปรสิตบนสัตว์ประหลาด นี่มันคาดไม่ถึงเลยจริงๆ…”

จะมาเสียเวลาอีกไม่ได้แล้ว

บังคับให้ลงนามสัญญา

แลกเปลี่ยนฮอร์ครักซ์

สังหาร

เอาวิญญาณมา

กระบวนการนี้แทบจะมองเห็นเป็นรูปธรรม

ดวงตาของกู่ฉิงซานคมปลาบ

จิตเทพของเขาห้อมล้อมชายชราเอาไว้ก่อนใช้เคลื่อนย้ายทันที!

วินาทีต่อมา ใบหน้าของกู่ฉิงซานเปลี่ยนไป

เคลื่อนย้ายใช้ไม่ได้ผล!

นี่มันไม่ถูก เคลื่อนย้ายจะไม่ได้รับผลจากวิชาจองจำ เว้นแต่

หนวดเหล่านี้เป็นหนึ่งเดียวกับชายชรา

พวกมันล้วนเป็นส่วนหนึ่งของสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่นั่น!

มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนตำแหน่งกับส่วนหนึ่งของร่างกายของตัวตนนั้นได้ ถ้าคิดแบบนี้ก็จะสมเหตุสมผล

ความคิดของกู่ฉิงซานวูบไหว เขาเข้าใจทันที

เขาจึงเปลี่ยนกลยุทธ์

แสงไฟฟ้าสีน้ำเงินและขาวอันโชติช่วงระเบิดออกท่ามกลางหนวดสีดำ

พลังอสนีบาต: สะเทือนฝัน!

หนวดสีดำทั้งหมดแข็งทื่ออยู่กับที่

กู่ฉิงซานชักดาบออกมาแล้วตวัด

การตัดสินใจของพิภพ!

หนวดถูกกวาดโดยประกายดาบจันทราสีขาว

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม พลังวิญญาณลดลงไปมากกว่าเจ็ดแสนแต้มทันที!

กู่ฉิงซานไม่สามารถจัดการกับปัญหาเรื่องพลังวิญญาณได้

ตอนนี้ ชีวิตคือสิ่งสำคัญที่สุด

เขาปล่อยจิตเทพออกไปตรวจสอบจนเห็นว่าชายชราชุดคลุมสีขาวกระตุกอย่างต่อเนื่องอยู่กับที่จนขยับไปไหนไม่ได้เช่นกัน

ใช่แล้ว ชายชราชุดคลุมสีขาวคือหนึ่งในหนวดสีดำเหล่านี้!

กู่ฉิงซานกวาดหนวดที่ขาดออกไป

ในเวลาเดียวกัน ตะขอยาวสีเหลืองที่เกี่ยววิญญาณของผู้หญิงเอาไว้พุ่งไปทางพื้นที่ว่างเปล่า

“กู่ฉิงซาน เร็วเข้า!”

เสียงวิตกของลอร่าดังมาจากความว่างเปล่า

กู่ฉิงซานยื่นมือออกไปคว้าชิ้นส่วนความว่างเปล่า โยนแผ่นจานไปข้างหน้าด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน

เพียงพริบตา กลุ่มแสงปรากฏขึ้นบนแผ่นจาน

ค่ายกลเคลื่อนย้ายพริบตาขนาดเล็กทำงาน!

วงเวทรูปทรงวงแหวนห้อมล้อมชิ้นส่วนความว่างเปล่าก่อนหายไปในพริบตา

ผ่านไปหนึ่งอึดใจ

ความว่างเปล่าก็ยังเป็นความว่างเปล่า แต่ตัวตนในความว่างเปล่าถูกเคลื่อนย้ายพริบตาไปแล้ว

ชายชราชุดคลุมสีขาวไม่แม้แต่จะรู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

เขาเพียงเห็นกู่ฉิงซานตรวจสอบแผ่นจาน ในเวลาเดียวกันนั้น ร่างของอีกฝ่ายก็หายไป

…

อีกด้าน

พวกกู่ฉิงซานเคยอยู่ในห้องเมื่อครู่

ที่นี่ถูกทำลายจนเป็นซากปรักหักพังไปนานแล้ว

สองเทพผู้ชอบธรรมตรวจสอบที่นี่อย่างละเอียดก่อนจากไป

ทุกสิ่งดูจะเป็นปกติ

อาจจะเพราะสังเกตเห็นว่าไม่มีอันตราย เสียงของเหล่าต้าจึงพลันดังขึ้น

“ทีนี้เอาไงต่อ”

“ชู่วว์”

นี่คือเสียงของกู่ฉิงซาน

ความว่างเปล่ากลับสู่ความเงียบ

พวกเขาสลับมาใช้การสื่อสารทางจิต

“เอายังไงต่อดี”

“ต้องหาที่ซ่อนตัว”

“ทำไมเจ้าถึงรีบร้อนนัก ไม่ได้จะหนีหรอกหรือ”

“มีบางอย่างทำให้ข้ารู้สึกแหม่งๆ น่ะ หาที่ปลอดภัยก่อนแล้วดูว่ามันคืออะไร”

เสียงหายไป

หนึ่งอึดใจ

สองอึดใจ

สามอึดใจ

ทั่วทั้งตำหนักสั่นสะเทือนราวกับเกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง

หนวดสีดำขนาดใหญ่นับหมื่นทะลวงผนังของตำหนักก่อนพุ่งขึ้นสู่ท้องนภา

หนวดเหล่านี้ยังคงเคลื่อนไหวอยู่ในตำหนัก เพียงพริบตาก็ทำให้ทั้งตำหนักราบเป็นหน้ากลอง

เสียงคำรามอันเกรี้ยวกราดดังมาจากส่วนลึกของปฐพี

“บัดซบ”

………………………………….