Chapter 19 : ขอ

แพทเปิดรั้วที่ไม่ได้ล็อคไว้ เธอเดินเข้ามาในบริเวณบ้านหลังหนึ่ง ด้วยความมืดทำให้มองรอบข้างได้ไม่ถนัดนัก มีเพียงแสงไฟที่ลอดผ่านออกมาจากช่องหน้าต่างในตัวบ้าน . . . ยิ่งเธอเดินเข้ามาใกล้เท่าไหร่ ก็ค่อยๆได้ยินเสียงที่เล็ดลอดออกมาจากภายในตัวบ้าน . . . ' อ่า อ้า อ้าา ' . . . แม้จะเป็นเพียงแค่เสียงคราง แต่เธอก็จำได้ดีว่ามันเป็นเสียงของใคร

.

.

.

## Music End

. . . . " แต่ภาพของฉันในใจเธอ ที่มีภาพเขาเข้ามาแทนคงแสนเลือนราง

ภาพจำของเรามันคงต่างกัน " . . . . ##

.

.

.

เธอเอาตัวแนบกำแพงและแอบมองผ่านหน้าต่างเข้าไปอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ น้ำตาที่มันไหลรินออกมาก่อนหน้านี้ ตอนนี้มันทะลักออกมามากกว่าเดิม เมื่อได้เห็นภาพด้วยตาตัวเอง . . . จูลและผู้หญิงอีกคน ที่ดูคล้ายเธอในอดีตอย่างมาก ถึงแม้หน้าตาอาจจะไม่ได้เหมือนมากนัก แต่รูปร่าง ทรงผม สีผิว และอายุ ดูใกล้เคียงเธอในอดีตเมื่อ 2-3 ปีก่อนเป็นอย่างมาก . . . ทั้งสองคนเล่นลีลาเซ็กซ์อย่างเร่าร้อน โดยไม่รู้เลยซักนิดว่ามีคนแอบดูอยู่ด้านนอกหน้าต่าง

แพททรุดตัวไปนั่งพิงกำแพงใต้กระจกบานนั้น น้ำตาเธอไหลไม่ยอมหยุด เสียงครางของทั้งสองคนด้านใน ' อ่า อ้า อ้าา ' ยังดังต่อเนื่อง และยังมีเสียงอีกเสียงที่เธอคุ้นเคยแต่ไม่ได้ยินมานานแล้ว ' กริ๊ง กริ๊ง ' ดังห่างๆมาเป็นระยะๆ

. . .

ภาพย้อนไปเมื่อช่วงเช้าหลังจากที่แพทได้เจอข้อความ ' ถ้าอยากรู้เรื่องจริง มาที่นี่ 3 ทุ่ม ห้ามเกินเวลา รู้ใช่มั้ยว่าที่ไหน ' เมื่อกด Link ที่แนบมา ก็เข้าไปเป็นภาพบ้านเก่าของญาติแพทที่เชียงใหม่ ที่ถูกแคปมากจาก Google Map อีกที และมีภาพเหมือนแคปมากจากวีดีโอ ที่มีคนที่คล้ายจูลและผู้หญิงอีกคน แต่ภาพมันไม่ได้ชัดมากนัก และนั่นคือสาเหตุที่ทำให้แพทเลือกที่จะโทรบอกที่ออฟฟิศว่าขอเลื่อนเวลาเป็นวันพรุ่งนี้ และรีบขับรถทางไกลมาที่นี่ทันทีแม้จะใช้เวลากว่า 7-8 ชั่วโมงก็ตาม

และดูเหมือนบุคคลปริศนานี้จะรู้ว่าแพทได้เดินทางมาถึงที่บ้านหลังนี้แล้ว จาก Script Trojan ที่มันติดตั้งตอนที่แพทกด Link เข้าไปดูตั้งแต่ครั้งแรก ตอนนี้มี Link ภาพใหม่ที่ถูกส่งเข้ามา เมื่อกดเข้าไปดู ก็เป็นภาพจูลกับผู้หญิงอีก 3-4 คน ซึ่งดูเหมือนว่าทั้ง 3-4 คนนี้จะไม่ใช่คนที่อยู่ในบ้านเลย แต่ก็มีภาพผู้หญิงคนนึงที่ดูคุ้นตาเธอมากที่สุด . . . ใช่แล้ว! นี่คือภาพ Momoko ที่อยู่กับจูลแค่สองต่อสอง ตอนนี้แพทเริ่มสับสนเพิ่ม แสดงว่าจูลเคยรู้จัก Momoko มาก่อนวันนั้นแล้วยังงั้นหรอ แล้วแกล้งหลอกเธอ แล้วมันมีอะไรอีกกันแน่ที่เธอยังไม่รู้อีก และภาพต่อมากลับเป็นภาพของแพทที่เพิ่งถ่ายตอนไปญี่ปุ่นมา พอแพทสังเกตุดูดีดีอีกที ภาพที่แคปมาจากคลิปที่มี Momoko กับจูลนั้น มันถูกถ่ายในห้องโรงแรมเดียวกันเลยกับที่แพทไปพัก

ถึงตอนนี้แพทยิ่งสติแตกไปกว่าเดิม เธอวิ่งออกมาจากบ้านตรงนั้น เธอดึงประตูรั้วปิดซึ่งมันก็มีเสียง ทั้งสองคนในบ้านก็เหมือนจะได้ยินเบาๆ แต่ก็เลือกที่จะไม่สนใจอะไร

จากที่เคยคิดกลัวว่าอดีตของเธอจะถูกแฉออกมา หรือมีใครที่ต้องการแบลคเมล์กลั่นแกล้งเธอ แต่ตอนนี้กลายเป็นเรื่องที่ผ่านมาเธอถูกจูลหลอกมาตลอด . . . เมื่อเธอคิดย้อนกลับไปวันที่เกิดเรื่องวันนั้น ที่จูลรีบหยิบโทรศัพท์ Momoko มาลบ บางทีที่เขาบอกว่าลบเพื่อให้ไม่มีใครรู้ว่าเด็กนั่นเคยทำอะไร จริงๆแล้วเขากลัวว่าในแอคเค้าท์ของเด็กนั่นมันจะมีรูป หรือคลิปของจูลอยู่ในนั้นด้วยต่างหาก . . . บุคคลปริศนายังส่ง User / Password ของ OnlyFriends ให้แพทลองลอคอินเข้าไปดู สิ่งที่เจอคือ มันติดตาม Follow อยู่ 2 แอคเค้าท์ ซึ่งทั้ง 2 อันนั้น ล้วนมีจูลอยู่ด้วยทั้ง 2 คู่ ถึงแม้ว่ามันจะใช้ Filter แปลงใบหน้าให้แตกต่างกันไปบ้าง แต่แพทย่อมจำได้อยู่แล้วว่ามันคือจูลทั้ง 2 อัน และเมื่อกดเข้าไปดูทั่งสองคู่ก็ยังคง Active มีการอัพเดตอยู่ตลอด ถึงแม้ว่ายอดผู้ติดตามจะดูมีไม่เยอะเลยเมื่อเทียบกับตอนที่พวกเธอเคยทำเมื่อช่วง 2-3 ปีก่อนก็ตาม . . . และมันยังส่ง Link ที่มีบันทึกคลิป Live ย้อนหลังที่มีจูลกับสองคนนี้นับสิบคลิป และจากวันที่มันเป็นช่วงภายในไม่กี่เดือนนี้เอง

ถึงแม้ตอนนี้แพทจะยังสับสนและไม่ได้คำตอบอะไรให้กับตัวเอง แต่อย่างนึงที่เธอรู้คือ บุคคลปริศนานี้ดูจะไม่ได้ตั้งใจติดตามเธอ แต่ดูเหมือนเขาจะติดตามจูลต่างหาก เธอดูเหมือนจะเป็นคนที่โชคร้ายที่บังเอิญมีชื่อเสียงขึ้นมา มันก็เลยเบนเข็มมาแบลคเมล์เธอโดนหางเลขไปด้วยเท่านั้น

ตอนนี้แพทขับรถออกมาอย่างไร้จุดหมาย สายฝนตอนนี้ก็ตกลงมาหนักไม่หยุด เหมือนช่วยเธอร้องไห้ไปด้วย แต่ตอนนี้น้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาแพท มันแยกไม่ออกระหว่างความเสียใจหรือความแค้นที่เธอถูกหลอกมาตลอด ระหว่างที่แพทขับรถอยู่นั้น บุคคลปริศนาก็ยังส่งรูปมาเพิ่มให้เรื่อยๆ เหมือนเป็นการตอกย้ำซ้ำๆ ว่าเธอถูกหลอกมามากแค่ไหน รวมถึงคลิปสุดท้ายในวันนั้น 3 คน ที่เห็นหน้าเธอและอีกสองคนโดยที่ไม่ผ่าน Filter ใดๆ รวมถึงภาพจากข่าว การเสียชีวิตในโรงแรมของ Momoko ในตอนนั้น

.

.

.

## Music Start (เพลงขอ)

. . . . " จากวันนั้น ฉันไม่รู้ว่านานเท่าไร

ที่เรา ได้จากกัน เหตุผลใดใดไม่ใช่เรื่องใหญ่ " . . . .

.

.

.

แพทตัดสินใจหยุดรถกลางสะพานแห่งนึงระหว่างทาง ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคือที่ไหน สายฝนที่ตกลงหนักเป็นห่าใหญ่ลงมาไม่ขาดสาย และใช่แล้วที่นี่มันคือที่เดียวกันกับฉากเมื่อตอนบทแรก(Chapter 1)นั่นเอง

ภาพในอดีต ตลอด 4-5 ปี ความทรงจำแพทย้อนกลับมาตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอกันบนรถไฟ . . . จนถึงเมื่อเช้าที่จูลเดินออกไปเพื่อบินไปเชียงใหม่ และภาพที่เธอเพิ่งเห็นจูลกับอีกคนที่บ้านเก่าของญาติเธอ ซึ่งตลอดภาพความทรงจำนั้น ถูกคั่นปะติปะต่อด้วยภาพจากที่บุคคลปริศนาส่งมาให้ตามช่วงเวลาต่างๆ ที่เธอเพิ่งจะรู้

ก่อนที่เงาดำๆที่มองจากระยะไกล จะหายไปจากสะพาน

. . .

ณ งานศพ ที่จัดขึ้นเล็กๆมีคนมาร่วมงานไม่มากนัก อาจเป็นเพราะเป็นข่าวฉาวก่อนหน้านี้ คนที่มาร่วมงานก็ต่างรู้ข่าวทุกคน แต่ก็รู้เพียงแค่ส่วนเดียวเท่านั้น แล้วก็พูดกันไปเองต่างๆนาๆ . . .

.

.

.

## Music End

. . . . " แค่อยากให้รู้ว่าในวันนี้ ฉันเหมือนได้เจอลมหายใจ

โว โว่ โว โว้ โฮ โฮ โฮ้ โว โว่ โว โว้ โฮ โฮ โฮ้ " . . . . ##

.

.

.

งานศพถูกจัดให้สถานที่เป็นห้องสี่เหลี่ยมแบบปิด ผนังสีฟ้าหม่นๆ มีแท่นให้ไหว้ผู้เสียชีวิตอยู่ด้านในห้อง มีจัดพานพุ่มดอกไม้อยู่พอประมาณ บรรยากาศคล้ายงานศพแบบในซีรี่ส์เกาหลีแบบนั้น ดูเหมือนจะเป็นความตั้งใจของผู้ตายที่อยากให้จัดงานแบบนี้ . . .

ผู้หญิงที่รูปร่างอ้วนคนนึงกำลังยืนเคารพรูปอยู่ หน้าแท่นสักการะผู้เสียชีวิต

แขกในงานบางคนยังคงซุบซิบนินทากันไป

' แค่เรื่องคลิปหลุดเอง ไม่น่าจะต้องคิดสั้นแบบนี้ '

' คลิปหลุดอะไรแบบนี้ สมัยนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว เสียดายอนาคตจริงๆ ยังอายุน้อยกันอยู่แท้ๆ '

' จริงๆนะ ปล่อยผ่านไป ไม่กี่เดือนคนก็ลืม ไม่น่าเลยจริงๆ '