Chapter 18 : ภาพจำ

หลังจากที่แพทประชุมงานเสร็จที่ออฟฟิศ และกำลังจะกลับบ้าน ก็ได้ยินเสียงทีมแอดมินที่ดูแลสื่อของบริษัทที่เดินสวนกันพูดขึ้นว่า . . . " มีพวกโรคจิตเอารูปโป๊ อะไรไม่รู้ชอบมาโพสที่เพจบริษัท กับข้อความ 'Please read inbox' อะไรของมันไม่รู้เนี่ย กดดูใน inbox ก็ไม่เห็นจะมีอะไร ติดไวรัสอะไรรึป่าวก็ไม่รู้ . . . ลบไปแปปๆโพสใหม่อีกละ บลอคมันไม่ได้ด้วย "

ทันทีที่ได้ยิน แพทรู้สึกได้ว่ามันต้องเป็นคนคนเดียวกับที่คอมเม้นมาใน Youtube ของเธอแน่นอน . . . แพทอยากรู้ว่ารูปที่นำไปโพสบนเพจบริษัทมันเกี่ยวอะไรกับเธอรึป่าว จึงลองกดเข้าไปดู และเธอต้องตกใจอีกครั้ง เพราะภาพนั้นคือ Venus หรือแพทในอดีต ถึงแอคเค้านั้นถูกลบทิ้งไปแล้วแต่ถ้ามีคนเซฟเก็บไว้ก็คงไม่แปลก แต่ทำไมถึงเอามาโพสในเพจบริษัท เพราะเอาเข้าจริงรูปทุกรูป หรือคลิปทุกคลิปที่เคยลงในตอนนั้น มันดูไม่ออกแน่นอนว่าคือแพทในตอนนี้ เพราะทั้งวิกผม การ Make-up ที่เปลี่ยนลุคโดยสิ้นเชิง และที่สำคัญยังผ่าน Filter ที่เปลี่ยนโครงสร้างใบหน้า จนยังไงก็ดูไม่ออก เพราะคนที่บริษัทเห็นรูปนี้ก็ไม่มีใครสงสัยว่าคือแพทแต่อย่างใด . . . แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น มันก็แสดงว่ามีคนรู้น่ะสิว่าคนในรูปนั้นจริงๆคือตัวเธอ

ตอนนี้แพทจิตตกและมีสีหน้าที่เคร่งเครียดขึ้นมาได้ชัดเจน แต่ก็ยังคิดปลอบใจตัวเองว่า ยังไงก็ดูไม่ออก ถึงจะมีคนรู้แต่รูปภาพ หรือคลิปที่เคยมีในตอนนั้น มันไม่มีอันไหนที่ดูออกหรือเหมือนตัวจริงเธอแน่นอนไม่ว่าจะในอดีตหรือปัจจุบัน . . . แต่คนที่ทำมันต้องการอะไร คนที่รู้นอกจากจูลคนเดียว แล้วก็มีแค่เด็กที่ตายไปอีกคน ที่เคยเห็นหน้าเธอโดยไม่ผ่าน Filter . . . แต่จูลคงไม่ทำอะไรแบบนี้กับเธออยู่แล้ว แล้วมันจะเป็นใครได้อีก และเรื่องมันก็ผ่านมาเป็นปีแล้ว ทำไมถึงเพิ่งมาเกิดเรื่องอะไรแบบนี้ตอนนี้

แพทที่เครียดจากเรื่องนี้ รวมถึงช่วงนี้ที่เธอต้องเริ่มทำ ซิงเกิ้ลที่ 2 ทำให้มีเวลานอนน้อย และไหนจะต้องเตรียมตัวไปทัวร์โปรโมทเพลง ทำให้เธอเครียดจนสลบไปหน้าออฟฟิศในตอนนั้น

. . .

ตอนนี้แพทลืมตาตื่นขึ้นมาในโรงพยาบาล เธอกำลังนอนในห้องพักฟื้นและให้น้ำเกลือไปด้วย เพราะจากอาการทุกคนเข้าใจว่าเธอเป็นลมเพราะน่าจะอ่อนแรงจากการพักผ่อนน้อยในช่วงนี้ เพราะหลายครั้งเธอเองก็ไม่ได้กลับไปนอนบ้านเลย . . . แพททุ่มเทอย่างมากกับงานชิ้นนี้ของเธอ แต่ในตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัยอีกแล้ว และเรื่องนี้มันก็ไม่มีใครที่จะปรึกษาได้เลย เพราะถ้ามีคนรู้เธอต้องถูกยกเลิกสัญญา และหมดอนาคตแน่นอน

เมื่อจูลรู้เรื่องแพทเป็นลมสลบ เข้ามาแอดมิทที่โรงพยาบาลเธอจึงรีบตามมา แต่แทนที่แพทจะบอกเรื่องที่เธอถูกขู่แบลคเมล์นี้กับจูล เธอกับยังนิ่งเงียบไม่ได้พูดถึงมัน . . . ทั้งๆที่คิดว่าคงไม่ใช่จูลหรอกที่ทำเรื่องนี้ เพราะเธอนึกไม่ออกว่าจะทำไปทำไม แต่ก็มีเซ้นส์บางอย่างของเธอบอกว่ายังไม่ควรบอกจูลในตอนนี้ เพราะความจริงแล้วระยะหลังมาในช่วงหลายเดือนนี้ แพทเองก็รู้สึกได้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอว่ามันมีอะไรบางอย่างเปลี่ยนไป ตัวจูลเองก็มีหลายๆอย่างเปลี่ยนไป

และหลังจากมีข่าวออกไปว่าเธอโหมงานหนักจนต้องเข้าโรงพยาบาล แฟนๆและคนทั่วไปที่รู้จักเธอ ก็แห่กันมาทั้งคอมเม้น ทั้งส่งข้อความถึงจนล้นไปหมด ทำให้ปริมาณข้อความเดิมที่ก็มีหลายพันข้อความอยู่แล้วที่เธอไม่ได้อ่านยังมีข้อความใหม่ๆเข้ามาถมเพิ่มนับหมื่นข้อความ จนทำให้เธอต้องใช้เวลาอย่างมากในการหาให้เจอ . . . ใครจะรู้ว่าแค่การกดอ่านข้อความมันจะหนักหนาขนาดนี้ ไม่รู้ว่าใครเป็นคนส่ง และข้อความเป็นแบบไหน ต้องไล่อ่านทีละอัน มันยิ่งเพิ่มภาวะความเครียดให้กับแพทเป็นอย่างมาก

. . .

หลังจากนอนให้น้ำเกลือหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้นจูลก็ได้มารับแพทเพื่อกลับไปพักต่อที่บ้าน

จูล : " ตัวเองอยู่คนเดียวได้ใช่มั๊ย พอดีร้านที่เชียงใหม่มีปัญหานิดหน่อย เค้าว่าจะบินขึ้นไปดูหน่อย "

แพท : " อืม ตัวเองไปเถอะ เค้าอยู่ได้ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว . . . ว่าจะเข้าออฟฟิศช่วงเย็นๆด้วย เป็นห่วงคนอื่นที่ต้องรอ "

จูล : " โอเค แต่เดี๋ยวเค้าบินกลับมารอบดึกคืนนี้แหละ . . . งั้นเค้าออกไปก่อนนะ เดี๋ยวไม่ทันเครื่อง "

แพทยังคงไล่อ่านข้อความต่อ หลังจากที่เมื่อวานไล่อ่านมาเกือบตลอดทั้งวันอย่างไม่ลดละ ในระหว่างนั้นก็มีสายจากที่ออฟฟิศโทรเข้ามา

พี่ที่ออฟฟิศ : " แพท หนูเป็นยังไงบ้าง ออกจากโรงบาลแล้วใช่มั๊ย "

แพท : " ค่ะ ตอนนี้อยู่บ้านแล้ว มีอะไรด่วนรึป่าวคะ "

พี่ที่ออฟฟิศ : " ก็ไม่ถึงกับด่วนหรอกจ๊ะ แต่ถ้าแพทหายแล้วก็อยากให้เข้าออฟฟิศมาดูงานนิดนึง แต่ถ้ายังไม่ดีขึ้นก็ไว้พรุ่งนี้ก็ได้นะ "

แพท : " อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูเขาไปเลยดีกว่า ตอนนี้ก็ดีขึ้นเยอะแล้ว "

หลังวางสายแพทก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะเข้าออฟฟิศตามที่นัดไว้ ซึ่งปกติระยะทางระหว่างคอนโดบ้านแพท ไปถึงออฟฟิศก็ใช้เวลาไม่เกิน 1 ชม. แต่ถ้ารถติดหน่อยอย่างวันนี้ก็อาจจะใช้เวลาเพิ่มไปอีกเกือบชั่วโมง ระหว่างทางที่แพทขับรถไป ด้วยความที่เป็นช่วงเวลารถติด ประกอบกับรถ Tesla คันนี้มีระบบขับอัตโนมัติซึ่งอาจจะช้ากว่าขับเองอยู่บ้าง แต่ถ้าช่วงรถติดแบบนี้ส่วนใหญ่ก็จะตั้งให้มันขับด้วยเอง และในระหว่างนั้นแพทก็ยังคงกดไล่อ่านข้อความไปเรื่อยๆ จนถึงตอนนี้ก็ผ่านไปหลายพันหรือเกือบหมื่นข้อความแล้ว กับเวลาเกือบๆ 2 วันที่ผ่านมา . . . และในที่สุดเธอก็เจอจนได้ มันเป็น link อะไรซักอย่าง เมื่อแพทกดเข้าไป เธอก็ได้เห็นคลิปวีดีโอที่เธอไม่คิดว่าจะได้เห็นมันอีก . . .

.

.

.

## Music Start (เพลงภาพจำ)

. . . . " ภาพจำยังชัดเจน เหมือนเดิมทุกอย่าง

ภาพเธอยังชัดเจน เหมือนเดิมไม่ต่าง " . . . .

.

.

.

มันคือคลิปไลฟ์สดวันสุดท้าย ที่มีเธอ จูล และ Momoko และที่สำคัญในคลิปนี้ มันไม่ได้มี Filter ปิดบังใบหน้าของพวกเธออีกชั้น แสดงว่ามันได้ Hack เข้าเครื่องมาตั้งแต่วันที่ Live และดึงสัญญาณภาพตรงไปเซฟไว้ ก่อนที่จะผ่านแอป Filter . . . แต่ถึงแม้มันจะดูออกยากเพราะเธอเองก็แต่ง Make-up ที่หนาพอสมควร รวมถึงพรอบอื่นๆ ทั้งวิก ขนตาหนาๆ คอนแท็คเลนส์ แต่ถ้าเอารูปมาเทียบแบบตั้งใจดูแบบจุดต่อจุดแล้วก็อาจจะมองออกว่าเป็นเธอก็ได้ และในช่วงเวลานี้ที่เธอจิตตกอยู่มาก เธอก็ยิ่งกลัวกว่าเดิมไปหลายเท่านัก

และดูเหมือนว่า Link ที่กดเข้าไปนั้นมันจะมี Script หรือ Trigger อะไรบางอย่างทำให้คนส่งได้รู้ว่าเธอได้กดเข้ามาดูแล้ว และหลังจากนั้นไม่นานก็มีข้อความเข้ามา ' ถ้าอยากรู้เรื่องจริง มาที่นี่ 3 ทุ่ม ห้ามเกินเวลา รู้ใช่มั้ยว่าที่ไหน ' พร้อมแนบ Link ใหม่มาให้ . . .