37 Our Fake Relationship...

"..." Hindi ako nakapagsalita. Yan naman kasi sana ang una kong sasabihin.

"Naging rash talaga ako kanina at inuna ko ang emosyon ko to rule over me. And end up, hurting the people dear to me. And maybe... the only reason kung bakit ako naging ganun... dahil sa napakatangang trip ko." He said habang nakayuko.

The more na humakbang kami sa buhangin, mas lalong naging mabigat na ang atmosphere.

"I got some time to think about it...and.. Bea..."

He said saka siya biglang tumigil sa paglalakad saka niya ako hinarap. He looked at my eyes. Napakasorrowful ng mga mata niya.

"I am very sorry if I dragged you sa napaka stupid na trip na 'to. Sana mapatawad mo ako. Although I think.... hindi sapat ang sorry lang, so...." Napayuko ulit siya.

"... so... ako na ang magsasabi sa kanila ng totoo..."

Napayuko na rin ako dahil sa mga sinabi niya.

I felt na napakasama ko as I thought na parang nagpapaawa siya sakin to gain my favor.

"Cody..." I let out a sigh muna saka nagpatuloy.

"...let me ask you one thing... bakit ka ba overprotective masyado?" I calmly asked him.

"..tulad nung kanina... wala namang nagawang masama sakin si Miss Rose... nagalit ka na agad. Although, kung na misunderstand mo yung pangyayari, bakit ka naman magagalit ng ganun ka sobra?" I continued habang grabe ang pagcocontrol ko sa boses ko para magsound na kalmado baka kasi unconsciously tumaas na naman. Agad akong nagpatuloy.

"Oo, sinabi mo na na nadala ka lang nang emosyon. But... but why? Dahil ba sa trip natin? Eh fake lang naman di ba? Nag-alala lang kasi ako since.... mukhang naaapektuhan ka ng trip nato... in a bad way. Pero... Cody... why? Sabihin mo sakin yung totoo... please..."

"Hindi mo ba talaga alam? O... sadyang nagbubulag-bulagan kalang?" He slowly look at me with a very gentle expression. Napansin ko bigla ang nagsisway niyang buhok.

"O sadyang hindi mo lang talaga gusto ang naiisip mong possibility, kaya hindi mo matanggap-tanggap."

"..."

"Yung totoo..." He bit his lip saka itinoon ang tingin sa dagat.

"I am very sorry if I didn't held my heart back." He calmly said as he turned his head towards me.

Napatingin ako sa mga mata niya habang nakitingin rin siya sakin.

"I really like you Bea..."

SILENCE.

Tanging ingay lamang ng alon ang nagpabingi sa mga tenga ko.

"..." I bit my lower lip as I kept my mouth shut.

"Noong una... I still don't know kung ano ba talaga ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung bakit.... everytime na kasama mo si Jay... I always get irritated... the more you laugh with him, the more na nafefeel ko na parang lumalaki na ang distansya nating dalawa.... at the more na pinipilit kong maging close sayo. Mas lalong nahihirapan ako na pigilan ang sarili kong maging overprotective sayo..."

"..."

"So... that's why... nang magkaroon ako ng chance para mas maging close tayo... agad ko 'tong kinuha... it was the time na akala ni Steve, in a relationship tayo."

"Cody..." I calmly interrupted sa sinabi niya.

"... Is that the reason kung bakit mo naisipan na sakayan ang maling pagkakaintindi ni Steve?....why do you even need na maging close ka sakin? Super close na tayo di ba?" I said.

"Bea, nakikinig ka ba?..." His expression turned even more frustated than before.

"Huh?"

'May nasabi ba akong mali?'

"Bea... I've just told you na gusto kita. Do I still need to elaborate it hanggang sa magmukha akong tanga?" He slowly cupped his face and I felt that parang maiiyak siya.

"I-..."

I felt guilty sa nasabi ko.

'Mali ba talaga ako?'

"I-I'm sorr-"

"No. Wag kang magsabi ng sorry. Mas lalo lang akong magmumukhang pathetic."

"..." Cold breeze flapped my hair as I bit my lip sabay clasped ng kamay ko.

"...my gad. Ha. Hsf." Biglang singhot ni Cody.

Napakurot ako nalang ako on the back of my palm nang marinig ko ang sniff ni Cody. He was crying. And it's the first na marinig at makita siyang umiiyak. On top of that, it's my fault.

"Hsf... ahaha... hsf... sorry... Sinipon na tuloy ako." He turned his back to me saka pinunas ang kanyang mukha at pilit na tumawa.

"..." Hindi ko na alam kung ano ang sasabihin.

"Well..." Hinarap niya ulit ako. He quickly raised his arm saka nag-offer ng handshake.

"I've already told what I really felt... I hope mas maintindihan mo na ako..." He added.

Napatingin ako sa kanyang kamay na naghihintay ng handshake ko.

'What's this for?' Tanong ko sa sarili ko. Mas lalo akong naguilty. The way he acted pagkatapos niyang magtapat...

'Do our friendship already end here?'

Then he continued...

"As for our fake relationship... I will officially clear it sa lahat..." He paused as he smiled. A sorrowful smile.

'Magbestfriend pa ba tayo?'

I slowly raised my arm as I cupped his hand.

'It's warm.'

I thought as my eyes quivered when he immediately retreated his hand. Biglang humapdi ang mga mata ko as I felt that parang mas lumayo ang loob sakin ni Cody.

"..." I bit my lips as I slowly closed my hands.

"Well then..." He looked at me... then he smiled again..

"Why don't we go back saka linawin ang lahat?"

...and he started walking away.