Chapter 25: Swimming Lessons

"Have the strength to swim and you'll never sink"

***

Clyde's POV

"Brad, tingnan mo yun o, ang sexy!" bulong ni Willam at nginuso ang isang babaeng naglalakad na nakasuot ng two piece.

It's summer kaya ang daming mga dumadayo para matangal ang stress na bigay ng syudad. Batanes is unlike other beaches, its shore is not made of sands but small stones, sea shells and washed out corals.

Sumakay sila ng Bangka at nagtungo sa kabilang isla ng Sabtang na isa sa pinupuntahan ng mga bisita. Matatagpuan sa islang ito ang Chavayan Barrio na tinatawag na cradle of Ivatan culture and heritage. Rows of old houses made of stones, narrow streets and old sites can be seen.

We were now at the Morong beach which is an ideal site for picnic, snorkeling nd camping.

Kahit saan ka tumingin ay ang daming nagagandahan at nagsesexyhan na mga babae. May mga naglalakad, naglalaro ng voleyball, may lumalangoy, mayroon ding nagpapahid ng lotion.

The perfect paradise for Willam.

"Tumigil ka nga! Mamaya pagkamalan kang manyak, madamay pa ako" sita ko.

Dalawa kaming nakaupo sa lilim ng malaking payong na nakatayo at nagsisilbing lilim namin. May nakalatag na picnic mantel sa sahig at may mga nakahandang pagkain.

Pareho kaming nakatrunks at may suot na hoddie. Nakasibangot ako dahil kanina pa kami pinagtitinginan ng mga babae at naiirita na ako.

"Ako? Manyak? Abah ang swerte naman nila, isang kasing guwapo ko ang mangmamanyak sa kanila, baka nga enjoyin pa nila e" aroganteng saad niya at binatukan ko agad siya.

"Ulol, wag mo akong idamay ka katarantaduhan mo"

"Psshh, alam ko namang very loyal ka diyan sa pinakamamahal mong asawa. Tingnan mo, very excited ka ngang makita siya diba?" at nakakalokong nginisian pa ako.

"Ninenyerbos akong makita siya" correction ko.

"Mamaya kung ano ano nanaman ang pinasuot ng kambal na yun sa kanya. Baka nga nanginginig na siya sa takot ngayon. I know how evil those two can be." At napabuntong hininga nalang ako.

"Don't worry, Eiffel is just a kid, siguro hindi naman nila siya pagsusuotin ng T-back. Relax lang" kalma niya sa akin but it's not helping me.

Ang daming pumapasok sa imagination ko na gusto nilang ipasuot sa kanya.

"Andyan na pala sila" sabay siko sa akin ni Willam.

Sabay na naglalakad ang dalawang kambal. Kathlene wore black with white polka dots and Kathrene wore white with black polka dots two piece.

Hindi maitatanging nabiyayaan ang dalawa at litaw na litaw ang hubog ng katawan nila. Napansin ko ang isang pigura na nasa likod nila habang papalapit sa amin.

Sumipol si Willam at ngumiti "Not bad" puri niya at sabay na ngumiti ang dalawa. Willam was the only person they accepted as friends just like me, matagal ng close ang mga ito at parang kapatid na rin ni Willam ang dalawa kong pinsan.

"Eiffel?"tawag ko sa batang nagtatago sa likod ng kambal.

"Don't be shy. You look so cute kaya" saad ni Kathlene.

"Ano bang pinasuot niyo sa kanya?!" sigaw ko at napangiwi ang dalawa, nagkatinginan at sabay na naghiwalay.

Naiwang nakatayo si Eiffel na namumula.

Katulad ng kambal ay nakasuot din siya ng two piece pero baby pink ang kulay. Natatakpan ng ruffles ang upper piece at may cute na palda rin siya. Her hair is neatly tied in two pony tails that made her looked so adorable.

"Ang cute mo Eiffel!" puri ni Willam at masamang tiningnan ko siya.

"O, ano pang ginagawa natin? Ligo na tayo!" aya ng kamlabal at kasama ni Willam na tumakbo papunta sa tubig.

Naiwan kaming nakatayo ni Eiffel at nanonood lang sa tatlo.

"Hindi ka ba maliligo?" tanong ko sa knaya at umiling siya.

Kinuha niya ang isang timba na may naglalamang mga gamit "I'll just go and collect shells" nakangiting paalam niya.

Para talaga siyang bata pero panigurado ay maaasar siya pag sinabi ko yun so I just nodded "wag kang lalayo" bilin ko at bumalik sa lilim ng payong at humiga sa beach chair.

Pasulyap sulyap ako kay Eiffel na tahimik na naglalaro malapit sa dagat.

Pero wala pang trenta minutos ay may mga lumapit na mga lalaki sa kanya at napabuntong hinga ako. Ito na nga ba ang sinasabi ko e. Tumayo ako mula sa pagkakahiga at nagunat. Nagprepreparang manapak ng tao. Dahan dahan akong lumapit at rinig na rinig ko ang usapan nila.

"Why don't you play with us little princess?" yaya ng isang lalaking mukhang pedophile.

"He's right, we have many candies. You want some?" akala ata nila foreigner si Eiffel dahil sa kakaenglish nila.

Umiling si Eiffel "No thank you"

"Oh, don't be shy! Why don't we play some ball?" nakangiting saad ng pangatlong lalaki at hahawakan na si Eiffel pero mabilis na hinablot ko si Eiffel at binitbit sa kaliwang kamay ko. Gulat na napahawak siya sa leeg ko.

"Anong problema niyo?" malamig na tanong ko.

Nagulat naman sila. "N-Nakikipaglaro lang k-kami" takot na sabi nung mataba.

"Can't you see na ayaw ng bata sa inyo"

"Sino ka ba?" matapang na tanong din nung isa.

Napangisi ako at tumingin kay Eiffel. Gamit ang kanang kamay ko ay hinawakan ko ang ulo niya palapit sa akin at walang pasabi sabing hinalikan ang bandang leeg niya. Habang nanatili ang tingin ko sa tatlong lalaki.

"H-Hub..." Hindi inexpect ni Eiffel ang sudden contact kaya napahigpit siya ng yakap sa akin.

Namula ang mga lalaki, not expecting my boldness. Pedophile nga ang mga gago.

"She's mine. Back off" I warned them at lugong lugo silang umalis.

Maingat na binaba ko si Eiffel na namumula. Napahilot ako sa batok ko, patay.

Hinubad ko ang suot kong hoddie at pinatong sa balikat niya saka umupo rin sa buhangin.

Kinuha ko ang maliit na shovel at pinakeaalaman ang ginagawa niyang castle. Kinuha ko ang maliit na timba mula sa kanya "Tulungan na kita" at napangiti lamang siya.

Hindi ko talaga siya pwedeng iwan magisa kaya mas mabuti pang makipaglaro nalang ako kasama niya. Sabagay, ganito din naman kami noon e. Nagsimula na kaming magtulungan para makagawa ng sand castle.

"Ayaw mo ba talagang maligo?" tanong ko habang focused na focused sa pagpili ng magandang shells na pagdedecorate sa ginagawang sand castle.

"It's my first time na makapunta sa beach para magenjoy" she revealed at hindi makapaniwalang napatingin ako sa kanya.

"Hindi pa ka pa nadadala nila Papa at Mama Pau sa beach?" tanong ko ulit at nakangiting umiling siya.

"They're too busy kaya ayokong abalahin pa sila and Oxford is quite far from the sea too but I read it on many books which I'm already contented with" pagbibigay alam niya.

Natahimik ako at unti unting nagprocess ang utak ko. Ang dami pa pa lang hindi naeexperience na mga simpleng bagay si Eiffel. She's never been to amusement park so hindi narin katakataka kung first time din niya sa beach.

"So... In short... Hindi ka marunong lumangoy?" tanong ko at tumingin sa kanya. Napatigil siya sa ginagawa niya. I nailed it huh? Nakakalokong napangiti ako at tumayo.

"Hubby?" nagtatakang napatinigin siya sa akin. Mabilis na binitbit ko siya at napatili siya.

"Hubby!" freaked out na sigaw niya habang tumatakbo ako papunta sa dagat.

"No!"

And I just kept on laughing and laughing at her. Walang pasabe sabing tinapon ko siya sa dagat at basang basa siyang umahon. Hangang bewang lang niya ang tubig.

"You're so bad!" galit na sigaw niya sa kin at napangiti lang ako.

"Diba mas magandang maexperience mo ang dagat kesa mabasa mo alng ang tungkol dito" I said and gently patted her head.

"Do you want me to teach you how to swim?" tanong ko at inilahad ang kamay ko.

She looked at me with her worried blue eyes.

"I'm here. I won't let you get drown." I assured her.

Nagaalangan man ay ngumiti siya at inabot ang kamay niya. Lumapit siya sa akin.

"There's a flow in the water, if you go against it because of your fear, it would only cover you up. But if you trust your body in it, then nothing will happen" I explained. "First. You need to learn how to float." I said but she shook her head.

"I-I can't-"

"You can, trust me" at pinahiga ko siya habang nakaalalay ang dalawa kong kamay sa likod niya.

She freaked out at agad lumubog, mabilis na inahon ko siya. She breathes loudly and hugged me. Ang higpit ng yakap niya at hindi ko alam kung matutuwa ako o mahihiya.

"Sabi ko sayo h-hindi ko kaya!" maktol niya.

"Come on. Give it another try." Yaya ko at tumango siya.

For the second time ay pinahiga ko siya. Of course, nakaalaay parin ang kamay ko.

"Open your arms and imagine you're on a bed." I instructed her. Napansin kong nagfrea-freak out siya pag nasa ilalim siya ng tubig at hindi makahinga. So, mas bagay sa kanya ang backstroke swimming style at least in this way, she can open her eyes and breathe air.

"Good, then part your legs and slowly open your eyes."

Sa pagbukas ng mga mata niya ay tumambad sa kanya ang asul na kalangitan at napangiti siya.

"Maganda hindi ba?" I asked and she just smiled at me.

"O gamitin mo ang mga kamay mo at imagine na tinutulak mo yung tubig and gently paddle your feet"

Pagkatapos ng ilang ulit na pagprapractice ay nagawa niya na ring lumangoy magisa.

Nang makalayo siya sa akin ng dalawang metro ay umahon na siya at masayang tumingin sa akin

"I did it!" puno ng galak na sabi iya sa akin.

"I know and I'm so proud of you" sabi ko.

"I did it!" ulit niya at tumakbo sa akin.

Niyakap niya ako pabagsak at pareho kaming napaupo. Buti nalang at mababaw lang ang kinalalagyan namin kaya hindi umabot hangang balikat ko ang tubig.

Tumatawang niyakap ko siya pabalik. She leaned her forehead against mine while smiling.

"Thank you" pasalamat niya.

"Uy! Tama na yang lambingan niyo!" sigaw ni Willam at pareho kaming napalingon sa pangpang.

The two twins are waving at us "Let's eat!" yaya nila.

Lumapit sa kanila si Willam at pumagitna sa kambal. Walang pasabi-sabing inangkla ang dalawang braso sa balikat ng mga ito at ngumisi. Nagkatinginan ang kambal at sabay na siniko nila sa tiyan ang kawawang chinito. Wala sa oras na nagplanking sa buhangin dahil sa lakas na natamo niyang pinsala.

Sabay kaming natawa ni Eiffel habang pinagsisipa ng kambal si Willam.

""

Nagaayos na ng mga gamit sina Willam at ang kambal dahil maya maya ay darating na ang Bangka na magbabalik sa amin sa Batan Island nang makita kong tinapon ni Eiffel ang maliit na timbang naglalaman ng mga corals na pinulot niya kanina sa dalampasigan.

Nagtatakang nilapitan ko siya, "Why did you do that? Hindi mo ba nagustuhan ang mga iyan?" Akala ko ay pinulot at kinolekta niya ang mga ito para iuwi at gawing souvenirs.

Lumingon siya sa akin at umiling "No, I like them very much but I can't just take them away from here just because of that reason" sagot niya na nagbigay ng kalituhan sa akin.

"I know that there are thousands of pebbles and shells here but if we kept on taking them as a souvenir, a day might come where this beautiful beach may no longer have any of its treasures and it will feel sad" explain niya habang nakatitig sa karagatan, malayang nililipad ng hangin ang buhok niya.

I smiled silently and gazed at the same sea. She did made a sense.

"Hubby..." bigla niyang tawag sa akin.

"Hmm?"

"Can we go over there?" tanong niya at tinuro ang malapit na Ahaw Stone Arch.

"Sige" bale walang sagot ko. Bakit naman niya gustong pumunta doon?

Naglakad kami at pagdating doon ay hinawakan niya ang dalawa kong kamay at ngumiti ng ubod tamis. Anong meron?

"There is a legend I read in books about stone arches, they said that if a couple stand under and arch they will be together forever" explain niya at bigla akong namula sa narinig ko.

What the hell? Anong klaseng alamat naman yon?

"Eiffel, you shouldn't believe in those things" suway ko at agad siyang nalungkot.

Yumuko ako para mapantayan siya at kinuha ang kamay niya.

"You don't need these silly legends and stone arches for you to bee with me forever" pahayag ko.

"Hindi ako sigurado kung may forever nga pero why don't we together seek if there really is one? May stone arch man o kung ano ano pa. We'll be together I promise" I smiled at her and she nodded with a bright smile too.