Non-Stop Argument

Her Wish 5

Five_S

Scarlet's Point of View

Habang naglalakad ako sa hallway napansin ko ang ngise ng mga estudyante. Ano pa bang kailangan nila. Kulang ba sila sa pansin? Kailangan ba sakin talaga.

Lagi nalang ba ganito ang taon taon kung pag-aaral dito sa paaralang ito. Ano ba ang mga estudyanteng nandito? Manhid o sadyang makapal ang mukha. Anlakas pang gumamit ng yaman nila, para lang mawala ang kasinungalingan nila.

"Oh, Nakalabas ka napala sa kulungang pinaglagyan ko sayo." Bungad sakin ni Minyoung, Buti pa yung pangalan niya maganda malayo sa ugali niya.

"Yeah." Bored na tinignan ko lang siya at akmang aalis na ng hawakan niya ang braso ko kasama ng alipores niyang bulldog na laging nakasunod sakanya. Kala mo buntot ng hipon.

"Don't you dare to turn your back at me." Napansin kong dumarami na ang taong nkapalibot samin. At mas lalo pang lumawak ang ngise nila kaysa kanina.

Ganto' ba ang gusto nila. Na may nahihirapang tao sa harap nila.

"Paano yan nagawa ko na?" Note the sarcasm.

"YOU BITCH!" Gigil na sabi niya at hinawakan ang buhok ko.

"Im not a bitch baka ikaw--- Ay! I forgot your a shrimp nga pala!" Kunwaring gulat na sabi ko sakanya habang nakatingin sakanya, mula ulo mukhang paa.

Napansin ko rin ang mahinang pagtawa ng nasa paligid namin. Kala mo nanunuod ng Sine. Tsk. Plastic.

*PAK*

"Ang kapal rin naman ng mukha mong sabihan ako ng ganyan eh noh. For your information, You should RESPECT us. Kasi SAMPID kalang dito. SCHOLAR. Wala kang maipagmamalaki."

"Oh! Am I your Step sister, para sabihing sampid ako dito? Dream on. Kahit kailan hindi mangyayari yun. Kahit mayaman ka may delikadesa din naman ako at hindi ko pangangaraping magkaroon ng kapatid na Clown, Eskandalosa, Mayabang at PANGIT."

"Hoy babae, Mayaman kalang. Parehas tayong may karapatan sa paaralang ito, Hindi ito isang gamit na pwede mong ariin. Hindi porke mayaman ka kaya mo naring bilin ang lahat. Lahat May LIMITASYON. Yang yaman mo! Hah! Mauubos din yan! Tandaan mo." Derederetsong sabi ko.

"So what? Atleast, I have my money now! Kaysa sayo. You never know what it feels to be spoil--"

"Because Im Independent. Not like you Dependent. Hindi mo alam, kung ano ang pakiramdam na pinaghirapan mo ang lahat. Hindi mo alam kong anong hirap ang nararanasan ng magulang mo sa kada bili mo ng make up ng pang pakapal sa mukha mo at hindi mo alam kung ano ang hirap ng magulang mo sa bawat pagbili mo ng channel bag na pinangyayabang mo lang at hindi mo rin alam ang pakiramdam ng naghahanap ng pagkain kasi lahat nakahain na sa harap mo."

"Hindi mo rin alam ang pakiramdam na nakikita mong nahihirapan ang mama at wala kang ama na matatakbuhan sa oras na pagalitan ka ng ina mo. Kasi Lahat na kahain sayo. Lahat nasa tabi mo..... H-Hindi mo alam." Tumulo na ng tuluyan ang luha kong kanina ko pang pinipigilan.

"Ano pa bang gusto mong iparanas sakin. Kasi wala payan sa kalingkingan ng naranasan ko. Lahat nga ng yun natiis ko ngayon pa kaya, Ngayon paba ako susuko?... Hindi mo alam kung anong nararamdaman nila, ng mga taong sinasaktan mo pisikal man o emosyonal. Kasi tinatawanan mo lang sila. Parang mas nagiging laruan mo pa sila. Your Fucking Selfish! Minyoung!!"

"Im tired understanding people like you minyoung, Who always stepping and kicking us out on your way. We look like a trash who deserve to in a trash bin. You hit my limit. Im tired understanding your Childliness act." Napatakbo nako paalis sa hallway ng maramdamang tumahimik ang paligid.

Nalabas kona. Nalabas ko na, lahat ng nararamdaman ko. Yeah, I hate to admit it. But Im looking for a Complete family. Kung saan magkayakap na mama at papa ang bubungad sakin tuwing umaga.

Dad will teach me how to play basketball even though im a girl. He will tell me what her and mom is story when they where young. I want it. Gusto ko.

Pagod na ko. Pagod nakong mag-isa. Kahit nandyan pa si mama. Pagod narin akong magpanggap na okay lang ako kahit hindi naman. Pagod nakong ngumite ng peke sa mama ko tuwing uuwi akong may pasa at magulo ang buhok dahil sa pananakit ng mga taong nandito.

Im really tired. Im tired waiting a person that I am not sure if he will come. Gusto kong maranasan na may hahatid at susundo sakin. Kahit walang kotse. Kahit hindi naka suit katulad ng mga ama ng kaklase ko. Kahit hindi. Basta ba, kasama ko siya.

Im craving for his hugs. gusto ko ng may mayayakap ako at masasabihan ng problema. I want him to be with me. Kaso hindi ko naranasan even I graduated. Even now that im Grade 11 now.

I hear them, Last night. but not all. Ayokong pangunahan si mama sa sasabihin niya. I want to know who is my dad but still I respect my mom's Decision. Even though I want to know him, I still need to wait. I need to.

Naghilamos lang ako pagdating sa washroom at bagsak ang balikat na lumabas. Dumeretso na ko sa Classroom, and I know Im late nagdrama pa kasi ako eh.

Pagkarating ko sa cassroom kinatok ko ang pinto kahit na tinatamad ako. No choice baka pagalitan ako ng terror naming teacher. I remember that every morning siya ang bubungad samin.

Paggising sa umaga sermon ang almusal

Dahil sa terror na nagtuturoooooo!!

tsk. Don't mind me. Nakalimutan ko lang talaga yung lyrics niyan.

"WOW! Ms. Semestre ang aga mo ata ngayon?!" Maaga papala?

"Maaga pa ma'am? dapat pala tumambay muna ako sa CR." Nanghihinayang na sabi ko. Siguro nag FRC pa sila?

"Ms. Semestre?!"

"B-Bakit Ma'am?"

"Late ka na nga may balak kapang sumagot sagot?!"

Nakita kung biglang tumayo si Minyoung sa kinauupuan niya. I wish that she's going to say sorr--

"Ma'am I think she got bump into someone, Cause you know? SHE. IS. STUPID. remember?"' Bakit ko nga ba naisip na magsosorry siya? Ni isang beses hindi ko nakita na nagsorry siya even say thank you kahit na natulungan na siya kahit na masama ang ugali niya.

Ano pa nga ba? Minyoung is Minyoung. Sorry and Thank is not on her Vocabulary. Buti nga may nakakatiis pa ng ugali niyang pang dagat-- I mean Pangbasura eh. hindi pa ata nadadala eh.

"Your Spacing out Ms. Semestre. Totoo bayun?"

"Yes, Ma'am I bump into someone! Nagtataka pa nga ho ako eh. Bakit may hipon dito sa Campus." Napansin ko lang. Parang nananahimik ata ang mga kaklase ko ngayon.

Samantalang dati, They love stepping my dignity. Lagi nila akong tinatawanan sa oras na asarin ako ni Minyoung parang nag-iba ata ang ihip ng hangin. Hindi naba sila sa side ng hipon ngayon? hindi na ba sila hiponatics? Bagong buhay naba mga dude?

"EXCUSE. ME?"

"Dadaan ka? you can. Anlayo mo tapos makikiraan kana? Naka drugs ka kagabi? Ilan tinira mo?" Pang-aasar ko sakanya.

"Hoy Babaeng Madrama ang buhay! Manahimik ka baka masampal kita?" Aba naman! Sumusubra natong hipon na to' ha!

"Hoy! Babang isa ang buntot, kaliwaan ang mata, at Orange ang katawan baka gusto mong itapon ko yang ulo mo, tutal naman mas mapapakinabangan naman yang katawan mo eh. MISS. SHRIMP!" Pagdidiin ko. Well It's true. Kung masaktan siya? Wala pake. Bakit totoo naman ah. Ako sinasaktan niya pero wala akong pake eh.

"Hoy! Sam--"

"Ano?! Sampid nanaman? Wala ka ng ibang maisip? Tinamaan ka noh? TRUTH. HURTS. RIGHT?"

"Y-You Bit--"

"Ehem. Baka naman nakakalimutan niyong may teacher dito sa harapan noh?! MISS. BLACK. SHUT UP. hindi ikaw ang guro para sumbatan ang estudyante. Pantay pantay lang kayo dito." Take that shrimp. Tama yan ma'am!

"And you Ms. Semestre. AVOID BEING LATE." Ma'am nakakalimut ka ata. Isang beses palang kaya to'.

Tinatamad na dumeretso nalang ako sa upuan ko sa pinakalikod. Jan naman usually ang estudyante kapag ayaw ng atensyon diba?

Pag-upo ko--

*PROOOOOOTTTTT*

Anakkanganamanngpusakalsampungkambingatlimangtupa oh oh!! Bwiset! Bwiset!

"Pfftt"

"Who's that?"

"She or He is Shameless!"

"YUCK!"

"EWW!"

"Pfft! Hahahahha I-It's SCARLET!!!" Napatayo nako. Iniinis talaga ako ng Hipon nato' Sumusubra na siya. She put a Balloon on my chair para kunwari umutot ako. And It's Freaking irritating.

"SUMUSUBRA KANA MINYOUNG!"

"What? I. DIDN'T. DO. ANYTHING?" Naka-smirk na sabi niya.

"Ikaw lang ang pwedeng gumawa nito sakin."

"What. Your accusing me on what? For making you burp-- oppss It's actually a flatulence of yours right? Your Actually shameless." Natatawa pang sabi niya habang nangangasar.

Hindi paba nadadala ang babaeng to'?

"You put a fucking balloon on my chair!"

"Do you have a evidence? Atska nababagay rin naman yan sa makapal ang mukhang kagaya mo!"

"Baka sarili mo ang sinasabihan mo? Baka nagkamali ka ng lagay ng lobo dapat sa Upuan mo nilagay. Total ikaw naman ang shameless between us! kasing kapal narin naman ng sampung libro yang mukha mo."

Sasagot pa sana siya ng may--

"YOU TWO! IN DETENTION ROOM NOW!"

Naku naman oh.