The Love

I went home past three AM. Gusto pa sana ni Mikan na ihatid ako sa kung saan ako nakatira pero I insisted na hindi na. Alam kong busy siyang tao kaya hindi na dapat niyang ginagawa ang dati'y ginagawa niya patungkol sa akin. Since kay Nigel ako sumabay, sa kaniya na ako nagpahatid sa Taguig. Wala rin namang pakialam 'yon kung bakit sa coffee shop niya lang ako palaging bumababa sa tuwing nagpapahatid ako sa kaniya.

Nakangiti akong naglalakad palapit sa building ng penthouse. Nabati ko pa nga ng maligayang bagong taon ang sekyu ng building nang papasukin niya ako, e. Ganoon ako kasaya.

Sa sobrang saya ko rin, halos mapasayaw nga ako nang marinig ko ang music na galing yata sa stereo sa nadaanan kong unit.

Hanggang sa buksan ko na ang pinto ng penthouse, nakangiti pa rin ako.

Ewan ko ba, ang gaan lang kasi sa pakiramdam na at last ay nagkapansinan na kami ni Mikan at na-clear na namin kung ano man 'yong hindi namin pagkakaunawaan no'ng nakaraan. Parang nabunutan ako ng tinik sa puso, e.

But when I saw the lights inside the penthouse were on… that's when my energy died-down. My heart's into race, as if someone is chasing me. Bigla akong kinabahan. Napasukan ba ako ng magnanakaw? Bakit bukas ang ilaw? May tao ba? Magnanakaw ba talaga?

Dahan-dahan akong naglakad at since makikita rin naman agad ang kabuuan ng penthouse pagkapasok pa lang, agad din akong kumalma.

Oo, may magnanakaw… magnanakaw ng puso.

"Freud Sigmund Lizares!"

Sumigaw ako't agad na tumakbo palapit sa kaniya. Nang makita ko siya, nakatalikod siya sa akin at mukhang nagmumuni-muni sa may glass wall kaya dinambahan ko siya ng yakap mula sa likod. Para tuloy akong naka-piggy back ride sa kaniya.

"You're here!" muling sigaw ko. This time, nakasampa na talaga sa likuran niya at inaamoy na ang mabango niyang leeg na ilang linggo ko ring hindi inamoy. His manly scent that always sway my life everytime it invades my sense of smell. "Kailan ka pa bumalik? Kanina ka pa? Ba't hindi mo man lang ako tinawagan?" dagdag na tanong ko habang nasa ganoon pa ring posisyon.

He remained stiff, not moving an inch.

I pouted and went down from my position para maharap siya. Salubong ang kilay ko't mahaba na ang aking nguso dahil sa pagtataka pero mas salubong pala ang kilay niya nang tuluyan kaming magkaharapan na dalawa.

Mariin siyang nakatingin sa akin. Animo'y parang may apoy ang kaniyang tingin.

"Bagong taon na bagong taon, ang bugnutin ng mukha mo. Smile ka nga, pangga."

"I called you… many times," matigas na sabi niya.

Muling nagsalubong ang kilay ko't kinuha ko ang phone sa dala kong chain bag.

"Hindi kaya- Ah! Hehe, dead batt pala." Hilaw akong natawa nang pagkuha ko sa phone ko, hindi ko na ma-open ito. For sure dead batt nga.

Ipinasok ko ulit ang phone sa chain bag at tuluyan itong inalis sa katawan ko para ilagay sa kung saan. Hinarap ko siya't ngumiti nang napakatamis. I wrapped my hands around his neck and hugged him even tighter. I really miss this innocent face that I was only able to see through screen these past weeks.

With inches left from the distance of our face, I took a peck on his lips, slowly. Agad ko rin namang ibinalik ang tingin sa kaniyang mata.

"I miss you," I said, almost whispering.

Namumungay na rin yata ang mata ko. Unti-unti na akong nakakaramdam ng antok at pagod sa lahat ng mga ginawa ko sa araw na ito. Pero kailangan kong magising, nandito na si Siggy.

"Saan ka galing?"

He really is stiff!

Unti-unting sumilay ang ngiti sa aking labi dahil sa naging tanong niya at sa tono ng kaniyang boses. Imbes na matakot ako parang mas kinilig pa yata ako. Hindi talaga siya natitinag sa pagpapa-cute na ginagawa ko. Aba, iba.

I pouted more, mas lalong nagpa-cute. Nilalaro ko na rin ang dulo ng kaniyang buhok gamit ang daliri ko. Doon ko ibinigay ang atensiyon ko habang sumasagot sa naging tanong niya.

"I went out with friends. We celebrated the new year with the Mikanekos."

"Sinong kasama mo?" he asked again with more stern voice.

I played more of his hair. Paminsan-minsan na ring dumadampi ang tip ng aking daliri sa skin niya sa batok. It sent shivers to my spine pero I like it more. Hindi ba talaga siya bibigay sa pagpapa-cute na ginagawa ko?

"Nigel, Dina, Tim, Nesto, Mikan, Auwi, Koko, and the rest of Mikaneko's staff. Actually, si Dina, Nigel, at Tim lang 'yong kasama ko papunta sa MOA grounds. The Mikanekos invited us for a while. I did nothing horrible. I was a good girl. Two botts lang ng San Mig Light ang ininom ko," I explained in a low voice.

This time, tumingin na talaga ako sa mga mata niya. He was calmer than before. I can sense it in his eyes. I smiled more and stopped what I'm doing to his hair. I just relaxed my arms around his neck and leaned forward, killing the distance that left between us. I hugged him tighter.

Awe! I really miss this man! Sobra.

Ipinagpahinga ko ang ulo ko sa kaniyang dibdib. I closed my eyes and just like music, pinakinggan ko ang bawat pintig ng kaniyang puso. I smiled when I realized I really love this man. Mas lalo ko siyang minamahal sa tuwing naririnig ko ang pintig ng kaniyang puso at mas lalo akong kinikilig na ako ang dahilan kung bakit bumibilis ito. Ang sarap pakinggan ng kaniyang heartbeat. It really soothes my soul.

Mas mataas siya kaysa sa akin kaya sa tuwing yayakapin ko siya, hanggang dibdib lang ang ulo ko. And I like it, parang sinasabi sa amin na bagay kaming dalawa and we really are meant for each other.

"I love you, pangga," I whispered habang nakapikit ang mata at nakasandal pa rin sa dibdib niya.

He heaved a deep sigh and unti-unti kong naramdaman ang kamay niya sa likuran ko. I can't help myself from chuckling nang sa wakas ay bumigay din siya sa pagpapa-cute na ginagawa ko. Mas lalo ko tuloy hinigpitan ang yakap sa kaniya.

"Hindi mo na ba ako mahal?" I whispered.

Tiningnan ko siya at kitang-kita ko ang pagkunot ng kaniyang noo dahil sa naging tanong ko. I pouted more nang makipagtitigan lang siya sa akin.

"What kind of question is that, Sandreanna?" seryosong tanong niya after seconds of just staring at my face.

Mas lalong humaba ang nguso ko at umiwas na ng tingin.

"You didn't answer back what I just said."

He sighed again and this time, siya na mismo ang humigpit ng yakapan naming dalawa.

"Hindi lang salita ang basehan para maiparamdam mo sa isang tao kung gaano mo siya ka-mahal, Sandi. The heart speaks for itself. It can acted through words and actions. But actions are better than words."

I smiled more sa naging sagot niya. I took a peck again on his lips. I chose the right guy!

"Galit ka pa rin ba sa akin? Galit ka ba na hindi ako nagpaalam sa 'yo? Galit ka ba na hindi ko nasagot ang tawag mo kanina?"

Bumuntonghininga siya at inilagay sa likuran ng aking tenga ang iilang takas kong buhok. He studied my face, sinisipat ng tingin ang bawat sides ng mukha ko before he answered.

"I will never be. Hindi rin naman kita pinagbabawalan sa mga gusto mong gawin with your friends. I am just worried, Sandi. Akala ko kung saan ka napadpad sa dis oras ng gabi."

"I'm sorry. I really thought you're with your family kasi. Hindi ko naman alam na uuwi ka pala. But thanks for coming home for me. I love you, pangga."

"I love you more… pangga."

He grabbed me by my waist, pulled me closer, and ran his fingers through my hair. It was the softest act he ever done with me. He smells like lavender, relaxing and soothing. He stared at me more, nilabanan ko ang tingin niya. You are my first boyfriend and you will be my first everything.

"Ang ganda mo," he whispered in my ears. It sent more shiver to my spine. It made my heart beats the fastest.

He leaned forward and kissed me. It was a soft, lightheaded kiss. I felt a tingling sensation when he didn't even break the kiss. He started moving and I started going with the flow.

Mas lalo kong ipinulupot ang kamay ko sa kaniyang leeg to access more of his lips. His soft lips that sends different kinds of sensation in my body.

The kiss went deeper. Nasasabunutan ko na ang buhok niya dahil sa sarap nito.

He parted my mouth using his tongue. I gave in and let his tongue explored my mouth. Bago sa pakiramdam ko ang ganito kaya gusto ko pa, gusto ko pang pailalimin pa.

I love the smell of his mouth. It's like a spell that's devouring my very existence.

When we lost both our air, we parted ways. Breathing heavily, as if someone chased us.

I leaned forward unto his ears and whispered… "Can you do it with me?"

I felt his hugged even tighter. Namungay ang aking mata, determinado sa gusto kong mangyari. I looked up to him and studied his emotions.

"Are you really sure?" he asked huskily, almost a whisper.

"I am more than that, Siggy."

He chuckled a bit. "You and your consent."

Kinarga niya ako at dahan-dahang inilapag sa kama. Tinanggal niya ang suot niyang damit without breaking his stare to me. Bahagya akong bumangon para sundin ang ginagawa niya. Tinanggal ko rin ang suot kong damit.

I grabbed his hand para mahalikan ko na siya. Holy mother of monkey, Freud Sigmund, 'wag mo 'kong bibitinin.

Napaupo siya sa kama at ako naman ngayon ang nasa lap niya, nakapatong. I kissed him how he kissed me kanina. With only our undies on, I can already feel his manhood under me. And this is intoxicating!

He unclasped my bra while kissing kaya nang tuluyan kong naramdaman ang pagkakaluwag ng bra, marahan ko siyang itinulak para mahiga siya sa kama. Pumatong ako sa kaniya at nakakalokong ngumiti habang dahan-dahang tinatanggal ang suot niyang boxers.

"Please let me lead the way," I whispered. Hindi pa rin tinatanggal ang pagkakatitig sa kaniya at habang tinatanggal ang natatanging saplot na naiwan sa kaniyang katawan.

Bahagya siyang bumangon at itinukod ang dalawang siko sa kama. He smiled sheepishly.

"Are you a pro now or what?"

Bago ko pa man matanggal nang tuluyan ang boxers niya, natigilan na ako. Napatitig ako sa kaniya at nang ma-realize ang tanong niya, umiwas na lang ako ng tingin at napakagat sa underlip ko.

"I-I am still a virgin…" I said, almost broking my own voice.

I heard him chuckled and siya naman ngayon ang humablot sa kamay ko para mapalapit sa kaniya.

Inches away from his face, he took a peck on my lips. Tatlong magkakasunod na smack.

"Then let me lead the way."

Bumaliktad ang mundo. Siya naman ngayon ang nasa ibabaw ko, ako naman ngayon ang nasa ilalim niya. Tiningnan niya ang kabuuan ng katawan ko, mula ulo hanggang paa. He removed his boxers and that's when I got more excited.

Muli siyang bumalik sa aking labi at hinalikan ulit ako. Naliliyo ako. Hindi ko alam kung anong gagawin. Para akong mababaliw. Binabaliw ng halik ni Siggy si Sandi.

Bumaba ang halik niya sa aking leeg, while his other hand is teasing the peak of my twin peaks, and the other is holding my hand in place.

The tip of him is excruciatingly teasing mine. I hate it. Mas lalo akong sinisilaban ng kagustuhang mapasa-akin siya.

My back arched, wanting more to be his completely. I really want him, inside me, completely. When will this kissing part be done?

Ang halik niya ay mas lalong bumaba hanggang sa maramdaman na ng dibdib ko ang malalambot niyang labi. Napapikit ako sa sensasyong aking naramdaman. I bit my lower lip and sunod-sunod na paglunok ang nagawa ko nang maramdamang tini-tease niya ang tip nito. Nakaliliyo. Sobra.

Napahawak na ako sa magkabilang balikat niya nang mabitiwan niya ang kamay ko. Ganito pa lang ang ginagawa niya sa akin para na akong sasabog.

Unti-unting bumaba ang halik niya. Naramdaman ko sa tiyan hanggang sa maramdaman ko ang kamay niya sa akin. May suot pa akong panty and that irritates me. Tinulungan ko siyang tanggalin iyon pero pinigilan niya ako.

"Relax… I'll lead the way," he whispered in my ears, kissed my lips, and agad ding bumalik sa kaninang ginagawa niya.

Halu-halong emosyon ang naramdaman ko nang tuluyan niyang matanggal ang natitirang saplot ko sa katawan. I can smell tranquility. I can smell love. I can smell him. I can sense love everytime he touches the every part of my body.

We're now naked, all alone in this peaceful penthouse. I look up to the ceiling and savored every moment of this life.

I made love with him. And it was the most precious decision I've ever made with him… giving myself to him.

Niyakap ko siya nang mahigpit. Pagod sa ginawa namin kanina, hinayaan ko ang sarili kong makatulog sa bisig niya, sa bisig ng taong mahal ko. Nakakapagod pero masaya ako sa ginawa namin.

Nagising ako na wala siya sa tabi ko. Madilim pa rin ang paligid. Siguro, ilang minuto lang akong nakatulog.

Iginala ko ang tingin sa paligid. There was no sign of him pero may naririnig akong agos ng tubig mula sa bathroom, probably from the shower.

Suot ko na ngayon ang t-shirt niya kanina but I am naked inside. Naglakad ako papunta sa bathroom. Nang pinihit ko ang pinto, bukas ito.

Dahan-dahan ko itong binuksan. He's back is facing me kaya kitang-kita ko ang umbok ng puwetan niya. Sumandal ako sa bukana ng pinto, nag-cross arms, at pinagmasdan siyang mag-shower.

I smiled at the back of my head. I can live by this sight everyday. Hindi ako magsasawa.

I smiled, this time more evidently. Naglakad ako palapit sa kaniya, tinanggal ko ang suot kong damit at sinamahan siya sa pagligo na ginagawa niya.

Nagulat siya sa naging presensiya ko but with some sweet talks and little seducing moment, bumigay. Asus, ito talagang si Siggy Lizares, bibigay din pala, pinapatagal pa.

I kissed him again and we made love for the second time around this night.

It was more agressive than what we did in my bed.

It was then the first of many things that we've done. Mas lalo kaming naging close sa isa't-isa. Mas lalo kaming naging clingy sa isa't-isa. Our relationship went deeper after that night. Hindi ko alam, kung 'yon lang pala ang paraan para mas lumalim pa ang relasyon naming dalawa, sana simula pa lang, ibinigay ko na ang sarili ko sa kaniya.

Umabot na rin sa puntong halos sa penthouse na natutulog si Siggy. Kaniya naman ito kaya wala naman akong reklamo. Mas madalas kaming nasa penthouse lang. Ganoon pa rin naman ang naging routine namin. Just like how we started. It's more romantic lang talaga… plus, it's not cuddling anymore. We use protection naman kaya we are always protected.

Akala ko before na pagkatapos niyang makuha sa akin iyon, iiwan niya ako. But he proved me wrong. He stayed by my side. He showered me love and kisses and love making. He proved me that he is that serious with me even after getting my precious virginity. And I love him even more because of that.

Ewan ko kung normal pa ba itong naiisip ko. I think of marrying him. I want to marry him. I want to be not just his girlfriend but his wife. I want to bring our relationship to the highest level. Pero alam kong kapag sinabi ko sa kaniya ang tungkol dito, magugulat siya. Bata pa kaming dalawa, hindi pa kami tapos mag-aral ng college, hindi ko pa naabot ang pangarap ko. I think it is indeed too early.

Siggy's my end game, I'm sure of that. Tanga na lang ako kapag binitiwan ko pa siya.

I love this man so much that I am willing to give him everything, willing to be with him until the end of time.

I do hope, he is too.

~