28

Aangekomen op het kantoor worden we direct begroet door Lisa. Ze vertelt dat er een cliënt voor Lucian is met dringend nieuws en dat Pascal de hele dag al een ontzettend slecht humeur heeft. 'Ik zal hem zo naar je toe brengen als hij terug is van het halen van een kop koffie van hiernaast.'

'Is goed. Ik zal het dossier alvast opzoeken.' Lucian neemt me mee naar de balie en laat me op een stoel zitten. 'Het zal niet zo lang duren, denk ik. Als dat wel zo is moet je maar met Eva of Lisa een kop koffie gaan drinken hiernaast. Ik wil niet dat je in je eentje gaat na vannacht.' De man kust me vluchtig en loopt dan de gang in, naar zijn kantoor. Lisa kijkt me aan, maar vraagt tot mijn opluchting niets. Ze komt in de andere stoel achter de balie zitten en typt verder aan een lap tekst op het beeldscherm voor haar. Even later komt er een man binnen, met een kop koffie in zijn hand.

'Meneer Ramakers is al in zijn kantoor. Ik zal met u meelopen.' Lisa staat sierlijk op van haar stoel en loopt voor de man aan de gang rechts van me in. Ik voel een vervelende druk op mijn blaas en heb de drang om te plassen. Dus ik ga naar de wc. Als ik klaar ben, was ik mijn handen en ga daarna terug naar de receptie. Ik schrik als ik Pascal zie zitten. Ze vliegt van de stoel af en staat direct voor mijn neus. Haar hand raast door de lucht en nog geen seconde later voel ik de zijkant van mijn gezicht branden. Ze heeft me geslagen! Mijn hoofd voelt alsof het gaat exploderen en ik voel me erg misselijk worden.

'Jezus, waar was dat goed voor?!' Roep ik boos terwijl ik mijn hand op mijn wang leg tegen de pijn.

'Dat weet je best!' Snauwt de vrouw voor me.

'Ik heb geen idee waar je het over hebt.' Probeer ik haar te kalmeren.

'Je hebt Lucian van me afgepakt! Ik had elke dag seks met hem voordat jij hier kwam!' Verwijt ze me.

'Lucian heeft zelf voor mij gekozen. Daar kan ik niets aan doen.'

'Jawel, je had gewoon nooit het contract op moeten halen! Dan was alles nog goed geweest! Je hebt alles verpest met je komst!' Pascal kijkt me dodelijk aan. 'Hij kiest uiteindelijk toch wel voor mij. Jij bent niets anders dan zijn draagmoeder. Hij geeft niets om je en ik snap niet dat je zo dom bent om ook nog voor hem te vallen.' Als blikken konden doden, was ik nu dood geweest.

'Pascal! Nu is het genoeg!'

'Laat me met rust!' Gilt Pascal hysterisch naar Eva, die net de ontvangsthal in liep, waarna ze de damestoiletten in rent die tegenover de balie zijn. Ik zet mijn handen aan de zijkanten van mijn hoofd in de hoop de hoofpijn te verzachten.

'Ze sloeg je echt hard. Gaat het met je?' Eva bekijkt mijn wang en laat me daarna weer los.

Ook Lisa komt weer de receptieruimte in en kijkt ons verbaast aan. 'Wat is er gebeurd? Ik hoorde Pascal roepen.'

'Ze is nog steeds jaloers op Vanessa. Deze keer kon ze zichzelf niet onder controle houden en haalde naar haar uit.'

'Waar is ze nu?'

'Wc, maar ik denk dat we haar het beste kunnen laten voor nu.' Eva laat me op de stoel van Lisa zitten en kijkt in mijn ogen. 'Ik ga een coldpack voor je halen. Lisa, blijf bij haar.'

'Doe ik.' De blondine neemt plaats in de stoel van Pascal en rijdt naar mij toe. Ik kan me niet focussen op iets in de ruimte, waardoor mijn ogen steeds naar een andere plek schieten en me nog misselijker maken. 'Gaat het met je, Vanessa? Vanessa?' Lisa houdt mijn gezicht tussen haar handen vast en dwingt me haar aan te kijken. 'Blijf in mijn ogen kijken, Vanessa. Probeer het.' Het duurt even voor ik me een beetje kan concentreren op haar ogen. Gelukkig is Eva er alweer met een coldpack. Samen met Lisa brengt ze me naar haar kantoor en laat me op een stoel zitten. Het gaat alweer iets beter met me nu ik met deze koude zak tegen mijn gezicht zit. 'Lucian vertelde me vannacht dat je in het ziekenhuis lag. Wat was er gebeurd?'

'Ik was gedrogeerd en misbruikt. Ik ben de hele nacht niet bij goede bewustzijn geweest.'

'Nee, echt waar? Hoe voel je je nu?' Wil de vrouw weten.

'Beter dan vannacht, maar nog niet de oude.'

'Dat zal nu wel weer wat langer duren. Gaat het plan van Lucian nu nog wel door of houden jullie de komende tijd een pauze voor het proberen? Seks na misbruikt te zijn lijkt me erg lastig.'

'Nou..' Ik weet niet of het verstandig is, maar vertel het haar toch. 'Ik ben al zwanger, dus het proberen is niet nodig. De pauze wel.'

'Oh! Echt waar? Ben je nu al zwanger? Hoe lang?' Vraagt Eva enthousiast.

'Ja, eerste poging bleek toch raak te zijn na het tweede bloedonderzoek van vannacht. Ik ben nog geen vier weken zwanger.'

'Gefeliciteerd! Ik vind het echt zo leuk voor jullie.' Ze omhelst me aanmoedigend. 'Ben je er blij mee?'

'Ik weet het nog niet zo goed.' Geef ik eerlijk toe als ik haar losgelaten heb. 'Ik twijfel zo over alles. Over Lucian en mij, over ons kindje, over de combinatie met school..'

'Je weet het nog maar sinds vanmorgen. Het komt vanzelf dat je het leuk gaat vinden en dan zijn alle twijfels zo verdwenen.'

'Denk je?'

'Lucian vertelde me eerder ook dat je op Abby en haar broertje had gepast en je voor ze zorgde alsof je nooit anders gedaan had.' Eva heeft een lach op haar gezicht. 'Hij zei hoe verbaasd hij was dat je zo goed met kinderen overweg kan en het zo natuurlijk leek.'

'Ik deed gewoon wat ik dacht dat ik hoorde te doen.' Ik haal mijn schouders op omdat ik het geen speciale vaardigheid vind.

'En dat is precies wat jou een goede moeder gaat maken. Maak je nou geen zorgen en geniet van de zwangerschap met Lucian. Hij geeft echt om je, maar laat dat nog niet zo goed merken volgens mij.' De vrouw kijkt me vriendelijk aan om me gerust te stellen.