CHAPTER 19

💎Chapter 19: Danger💎

---

「Yoongi's POV」

Nakatingin ako ngayon sa lasing lasing na si Namjoon at umiiyak habang tinutungga parin ang bote ng alak. I had enough.

"Tama na yan." Hinablot ko sa kamay nya yung bote ng alak at sinenyasan ko si Jimin na tulungan akong itabi ang mga bote.

Pagkatapos ay kinuha ko ang cellphone ko.

"Tatawagan ko si Jinwee para sunduin ka."

"No! Not her. 'Wag si Jinwee. Pipilitin lang nya akong pumunta sa Canada." Kahit na lasing na lasing na si Namjoon ay nakakapag-salita parin sya ng maayos.

"*sigh* fine."

Hinanap ko ang number ni Seokjin hyung sa contacts ko. I have no choice. At nung nahanap ko ito ay tinawagan ko sya. Naka-tatlong ring ito bago nya sagutin.

"Hello?"

"Hyung, can you pick Namjoon up here?"

"W-What?"

"Please?" I can't believe i'm actually begging him for this guy "Nag-away kasi sila ni Jinwee at ayaw nya munang umuwi."

"P-Pero--"

"Please, hyung."

"... Fine. I'll be there in a min."

*Tuut tuut*

Binalik ko yung cellphone ko sa bulsa ko at binalik ang atensyon ko kay Namjoon.

[Seokjin's POV]

*Knock knock*

Kumatok ako sa pintuan at naghintay ako ng ilang segundo bago buksan ni Yoongi ang pintuan.

"Hyung, finally. Kanina pa toh maingay. Nakakarindi." Sabi ni Yoongi at binigay sa akin si Namjoon na kumakanta na wala sa tono.

"Ako na ang bahala kay Namjoon. Asaan nga pala si Jimin?"

"He's sleeping upstairs."

Sabagay it's already 12:00. Malapit ko na nga sigawan si Yoongi kanina dahil ginising ako sa beauty sleep ko.

"Aalis na kami."

"Okay hyung. Be careful."

"Okay. Bye."

Sinarado nya ang pinto at hinanap ang susi ng kotse ni Namjoon dahil hindi ko dinala ang kotse ko. Pagkahanap ko ay sinandal ko muna si Namjoon sa kotse at binuksan ang pintuan ng kotse at tinulungan syang pumasok. Pagka-pasok nya ay sinarado ko ang pintuan ng kotse at pumunta sa isang side at umupo sa driver's seat.

"Jin? Is that you?" Tanong ni Namjoon and he cup my cheeks and analyze my face.

"Oo."

Tinanggal ko ang kamay nya sa pisngi ko at nagsimulang mag-drive. Troughout the whole ride it was so awkward. Tanging ang pag-hinga lang namin ang maririnig sa loob ng kotse.

"Jin?"

"Hm?" I hum in response.

"I love you. I still love you..." Hinawakan nya ang isa 'kong kamay.

Nagulat ako sa sinabi nya at napatingin ako sa kanya pero agad 'kong binalik ang tingin ko sa kalsada.

"I'm sorry. I'm sorry. I'm sorry." Paulit-ulit nyang sabi at agad na nag-luha ang mga mata ko "I'm sorry, baby. I love you so much. Please come back to me." He cried.

Tinigil ko ang pag-maneho at tinabi ang sasakyan sa isang tabi. Binuhos ko ang mga luha ko.

"Please don't cry." Pinunasan ni Namjoon ang mga luha ko.

"I still love you too. But i can't..." I whispered.

"Please come back to me. Please." Namjoon plead he then hug me.

[Ken's POV]

I watch them with full anger. Mas lalo akong nagalit nang nakita ko syang niyakap nya si Jin.

You're crossing the line too much Kim Namjoon. You have everything i wanted pero hindi ako susuko kay Jin. The war is still starting Namjoon.

Kinuha ko ang cellphone ko mula sa bulsa ko at tinawagan si Jinwee.

"Hello?"

"Hello, my lovely sister. Make sure na nandun sila. Prepare everything. Prepare for the war."

I smirk at myself.