webnovel

Bloody Lips

I'd rather call it a mannerism than stress reliever... ----ENJOY READING COMPLETED! Date Started: 08/01/20 Date Finished: 08/29/20 (20,000 - 25,000 words)

Jael_Balcoba · Music & Bands
Not enough ratings
29 Chs

Chapter 8

(STACY❤)

I'm currently in classroom right now as i heard some footsteps approach me all of a sudden.

"So where are we gonna start?" the transferee raised an eyebrow towards me as she sits beside me. Good thing, late ang katabi ko ngayon, the gossip girl.

"Starts at what?" i raised an eyebrow to her also.

"Oh yeah, i forgot u aren't here yesterday right?" she asks as she snicks out her phone.

"I'm not used to talk too much so i made a memo instead." she said atsaka ipinakita sa akin ang notes sa phone niya.

And that speaks, for her yeah. Nahiya sa kanya ang memo. Btw kami pala ang partner sa ipepresent na kanta for tomorrow na, yep agad agad. Kahapon pa raw sinabi ng prof eh.

"Bakit kailangan ng kanta? Srsly hindi naman natin kakantahan ang mga passenger kapag nasa eroplano na tayo." as she heard me ay ibinalik na niya ang phone niya sa kanyang bulsa.

"Ow, why did u ask me? Ask Mr. Castro instead." she sarcastically smiled at me as she stands up.

"So what time and where?" maikli nitong sagot as she put her hands in her pocket.

"At our place, right after class." makling tugon ko. She just nod at me as she walks back to her seat.

Mabilis lang ang oras. At sa kamalas-malasan ay i-finallow-up pa ng mabait na prof namin ang gagawin. Siya iyong muntikan ng magpa-detention sa akin a few days earlier.

Nang matapos ang class ay agad akong nag time check, 1 pm.

Agad kong inilibot ang aking mga mata sa loob ng aming classroom finding the transferee.

Kasalukuyan itong papalabas na ng room as i shout at her to hear me.

"Hey! We're heading straight to my house!" sigaw ko na tuluyang nakalimutan na andito pa pala ang mga classmates namin.

They stare at me with their curious glances as i rolled my eyes, literally don't minding them.

The transferee stops as she nods directly at me.

I awkwardly run until we're walking on the same steps. She glanced at me and raised an eyebrow.

Idk what to react beyond her expression right now. It makes me more shy and the situation felt more awkward.

"W-what?" i saw her at my peripheral vision still staring directly towards me.

"That's what you're doing literally a day earlier." she smirks atsaka nilampasan ako, naunang maglakad.

"W-what? I don't understand." she just shrugged.

"Forget it, btw where's your car?" lingon nito sa akin as i rolled my eyes at her.

"Yung sky blue." tugon ko rito habang nakahalukipkip naman niyang itinahak ang daan papunta roon, nauuna pa rin sa akin.

Nauna akong pumasok dito atsaka siya sumunod. She sits beside me instead of sitting at the back.

Hindi ko na lang iyon pinuna as I drove the car as usual,  as fast as i always possibly could.

*House

Kasalukuyan kaming nasa study room at mayroong nakalagay na notebook at papel ang mesa na nasa bandang unahan namin.

Hawak ko ang ballpen habang ang isa namang ito ay nasa hita ang kaniyang gitara na dinala niya raw talaga para sa nakaatas na gawain sa amin.

Ipinagsandalan niya ang gitara ng kaniyang mga braso as she head down.

"Hey, gagawa tayo right now, hindi matutulog." kinalabit ko pa siya.

She didn't speak othewise she moves.

Itinaas niya ang kaniyang phone na may mga nakalagay na kanta na sa ngayon.

"Umayos ka ng upo." i demand as she deadpanned and still don't even move.

"Gagawa ba talaga tayo?" iritado ko ng sambit dito.

Umayos na siya ng upo, finally.

"Why didn't u ask me kung abt saan ang kakantahin?" she asks biting her lower lip.

"Why didn't u say it instead?" pagbabaliktad ko sa kanya.

Nang magtama ang paningin namin ay napabuntong-hininga na lamang siya atsaka nag-iwas ng tingin.

"Classic songs." maikli nitong sabi.

"And? Bat andami ng kanta?" i asked.

"We'll do the remix." tugon nito still not glancing towards me.

"Patingin uli." cool down ko ng sinabi as she hands me her phone.

Mostly ng mga kanta ay asin, mayroong sampaguita ngunit kakaunti lang ito.

"It's more like a medley." i said matapos niyang tugtugin ang mga kanta.

"Without the jamming session, so how is it?" tanong nito she finally glance at my way.

"Good, pwede na yan. Search ko yung mga lyrics bigay mo sa akin mga pamagat." tugon ko rito.

She lazily hand me her phone in a way saying "kunin mo na lang dyan".

Hindi ko napigilan ang pag-ikot ng mata habang siya naman ay muling nag-head down.

Makalipas ang ilang oras ay natapos na rin kami. Nag-prepare pa si yaya rita ng snacks para sa amin at di pa naman nagpapaalam ang kasama ko sa ngayon kaya kaswal ko na rin siyang niyaya na mag-meryenda rito.

Hindi naman siya tumanggi otherwise she bit some cupcakes, nauna pang kumuha sa akin.

I laughed at her actions habang napatingin muli ito sa akin.

Her eyes were deep blue. She tilted her head still not cutting our staring competition.

I rolled my eyes at her as i finally gave up when i glanced at her she's now smirking. This girl is really getting into my effing nerves! Geez!

Matapos naming kumain ay nag-time check muli ako, 6 p.m na pala. Ang bilis ng oras.

Nagpaalam na siya sa akin na sinang-ayunan ko naman.

Hinatid ko siya hanggang sa pintuan ng aming bahay.

Kasalukuyan kaming nasa pintuan na sa ngayon. Her one hand in her guitar case, sa sabitan nito, while the other one is in her pocket.

"Thanks at kabisaduhin what we had practice ah, do your best sa performance natin for tomorrow, bye. " kaswal nitong sabi.

Papatalikod na sana siya ng bigla akong magsalita.

"W-wait up!" pagpipigil ko sa kaniya. She just raised her eyebrow.

"What is your name again?" i asks.

"Hazelle." she said at bago tuluyang tumalikod ay nakita ko muli ang tipid na ngisi sa labi niya.

"Ingat ka, bye." maikli kong pagpapaalam dito bago siya tuluyang maglakad...