Capítulo VEINTISIETE

Pagkalabas nila Vi sa bahay ng mga Valero ay agad silang pumunta pabalik sa bahay nila Yuki.

"Gusto mo daanan natin si Iñigo para may kasama tayo?" tanong ni Yuki hbang nagmamaneho.

"Pwede din naman kaso baka pagod na siya. Kasi diba sabi mo madami kayong naging customer kanina."

"Sabagay, tignan na lang natin kung sasama siya. Pero kung hindi edi tayong dalawa na lang. Hindi naman siya kawalan eh." sagot ni Yuki saka nagpatuloy lang sa pagmamaneho.

***

"Sigurado ba kayo na hindi natin dapat dalhin sa hospital si TItus?" nagaalalag tanong ni Shawn sa mga kaibigan.

"Kanina pa siya nakakulong sa kwarto niya, baka mamaya tinatago lang pala niya yung sakit." dagdag naman ni Lance.

"Let him rest, baka mas lalo lang sumama ang pakiramdam niya kung pipilitan natin siyang lumabas ng kwarto" sagot ni Theo

"Pero, hindi pa siy naghahapunan at maski paginom ng gamot hindi pa din niya ginagawa." dagdag ni Khiel na sobrang nagaalala para sa kaibigan.

"Alam kong makapal ang mukha ko na pumunta dito sa bahay nila para makigulo, makitulog at makikain pero mas nakakahiya naman ata tignan na kung sino pa ang siyang may ari ng bahay ang siyang hindi nasa maayos na kalagaya." sabi ni Shawn sa seryosong boses.

"Tingin niyo ba dapat ko ng tawagan si Victoria?" tanong ni Khiel sa mga kaibigan.

"Gabi na, baka mamaya tulog na si Vi." dagdag ni Lance

"Pero, binugbog yung kuya niya sa labas ng mga kaibigan ni Kian. Hindi ba dapat niyang malaman 'yon?" tanong muli ni Khiel sa kanilang magkakaibigan.

"Paano mo naman 'yon ipapaliwanag kay Vi? Eh ni hindi nga natin nakita kung sino yung bumgbog at ano ang tunay na nangyari sa labas." dagdag ni Theo na nagiisip pa rin kung ano ba ang kanilang dapat gawin.

"Pero kailangan itong malaman ni Vi." galit na sabi ni Khiel saka lumabas ng sala upang tawagan sana si Vi kaso wala namang sumasagot sa bawat tawag niya.

***

"Good Evening Ma'am do you have any appointment for tonight?" the front desk asked her.

"Yes, I have an appointment for Atty. Alexander Perez." she replied and smiled genuinely. Then the front desk server called someone on the phone.

"Ma'am may I know your name for verification purposes?"

"Althea Celestine Alvarez." she replied then the front desk server nodded.

"You may now proceed to the 17th floor Ma'am, Atty.Perez is waiting for you."

"Thank you!" replied then made her way to the elevator.

***

Nang makarating sa bahay nila Yuki ay agad silang pumasok upang tanungin si Iñigo kung gusto b nitong sumama. Ngunit sa kasamaang palad ay mahimbing na itong natutulog sa kwartong kaniyang inuukupa.

"Pano ba 'yan tayo na lang dalawa ang mag roroadtrip." sabi ni Yuki saka sila nglakad papunta sa kwarto nito.

"Ok, lang naman pero pwede bang makihiram ng hoodie jacket mo. Medyo nilalamig kasi ako." sabi ni Vi na nahihiya pa.

"Sure!" sabi nito saka sila pumasok sa kwarto.

Pagpasok sa kwarto aya agad napansin ni Vi ang napakaayos na gamit ni Yuki. Ang mga sapatos niya ay nakalagay sa isang clear cabinet at ang mga damit naman niya ay nakalagay sa mga maleta.

"Bakit nasa maleta ang mga damit mo?" tanong ni Vi na puno ng kuryosidad

"Ahh, hindi ko pa kasi masyadong naayos." pagdadahilan ni Yuki pero hindi naging kumbinsido sa Vi kaya ininspekyon niya ang bawat maleta.

"Eh mukhang kailan ka lang lumipad oh." sabi ni Vi saka hinila ang luggage tag na nakakabit sa isang maleta. "Huwag ka ng magsinungaling Yuki." dagdag pa ni Vi.

"I'll tell you when I have time. Pero sa ngayon mag road trip muna tayo." sabi nito saka binigyan ng isang black na hoodie jacket si Vi.

"Sige ikaw bahala." sabi na lang ni VI saka sinundan si Yuki palabas ng kwarto. Hanggang sa makapunta muli sila sa garahe.

"Iba ang sasakyan na gagamitin natin?" taning ni Vi habang abala sa paghahanap ng susi si Yuki.

"Oo, mahirap na kasi gabi na at hindi pa naman natin alam kung anong magiging panahon mamaya. Baka umulan pa kaya ito na lang pickup truck ang gamitin natin." sagot ni Yuki saka pinindot ang susi ng sasakyang gagamitin.

Baga pa aman makapasok si Yuki sa drivers seat ay inalalayan niya muna si Vi na makasakay dahil medyo mataas ang pickup truck na ito keysa sa isa niyang sasakyan.

"Salamat" maikling sagot ni Vi saka inayos ang seatbelt.

Nang makapasok si Yuki sa drivers seat ay agad naman niyang binuhay ang makina ng sasakyan at nagsimula ng mag road trip.

Habang binabaybay ang daan ay nakikipag jamming sil sa kantang tumutugtog sa radyo.

' Say baby, say baby, say baby

What you doin'? (What you doin'?)

Where you at? (Where you at?)

Oh, you got plans? (You got plans?)

Don't say that (shut yo' trap)

I'm sippin' wine (sip, sip)

In a robe (drip, drip)

I look too good (look too good)

To be alone (woo-hoo)

My house clean (house clean)

My pool warm (pool warm)

Just shaved (smooth like a newborn)

We should be dancing, romancing, in the east wing

And the west wing of this mansion, what's happenin'?

I ain't playin' no games

Every word that I say

Is coming straight from the heart

So if you tryna lay in these arms

I'ma leave the door open

(I'ma leave the door open)

I'ma leave the door open, girl

(I'ma leave the door open, hopin')'

Pagjajamming nilang dalawa sa kanta na tumutugtug sa radyo. Habang binabaybay ang tahimik at madilim na daan sa Pangasinan.

Dahil sa layo ng kanilang napuntahan ay nakailang duet na rin silang dalawa kaya naman ng tumugtug muli ang isa sa kantang paborito ni Vi ay sinolo niya na ito.

'Car rides to Malibu

Strawberry ice cream, one spoon for two

And tradin' jackets

Laughin' 'bout how small it looks on you

(Ha-ha-ha-ha, ha-ha-ha-ha-ha, ha-ha-ha-ha)

Watching reruns of Glee

Bein' annoying, singin' in harmony

I bet she's braggin'

To all her friends, sayin' you're so unique, hmm

So when you gonna tell her that we did that, too?

She thinks it's special, but it's all reused

That was our place, I found it first

I made the jokes you tell to her when she's with you

Do you get déjà vu when she's with you?

Do you get déjà vu? Ah, hmm

Do you get déjà vu, huh?'

"Wow VI damang dama mo ata ang bawat lyrics ah" pansin ni Yuki sa pagkanta ni Vi pero nginitian lang siya nito saka nagpatuloy sa pagkanta hanggang sa matapos ang buong lyrics ng deja vu.

"Nagugutom ako" sabi ni Vi saka tumingin sa labas para makahanap ng pwedeng kainan.

"May lomihan diyan sa susunod na kanto gusto mong subukan?" tanong ni Yuki sa kanya.

"Kahit saan basta pwedeng makainan at nakakabusog." sagot niya saka tinignan ang cellphone at nakitang may missed calls pala si Khiel.

"Bakit kaya?" tanong ni Vi saka tinawagan si Khiel pero iba ang sumagot sa kabilang linya.

"Hello?" tanong ng nasa kabilang linya.

"Uhmm Kuya Theo? Andiyan ba si Kuya Khiel, ngayon ko lang kasi nakita ang tawag niya naka mute pala ang cellphone ko.

"Naliligo siya, tumawag ka na lang mamaya." sagot sa kianya ni Theo saka ito binabaan ng tawag.

"Bastos." mahinang sabi ni Vi na ikinatawa ni Yuki. Napansin din niyang pinatay pala ni Yuki ang radyo kaya baka narinig nito ang sinabi sa kanya ni Theo.

"Hayaan mo na 'yan. Ganyan talaga ang mga lalaki cold kausap." sabi ni Yuki saka ipinrk ang sasakyan sa harap ng sinasabing lomihan.

"Buti na lang walang masyadong tao."Pansin ni VI sa lomihan saka tinanggal ang seatbelt at bumaba.

"Gabi na kasi kaya ganyan. Kung mayroong customers ng ganitong oras malaki ang chance na tourist sila o kaya naman katulad natin na gutom lang." pagbibiro ni Yuki saka sabay na pumasok sa nasabing kainan.

Dahil hindi alam ni Vi ang oorderin ay hinayaan na lang niyang si Yuki ang umorder at sinabing maghati na lang sila sa bayad na agad din naman nitong sinangyunan.

"2 lomi special, 1 tokwa at baboy saka isang order po ng shanghai" sabi ni Yuki sa kahera.

"Sige po Sir! Ihahatid na lang po namin sa lamesa niyo." sagot ng kahera saka sinuklian ito.

Agad din naman silang umupo sa walang electric fan na lamesa dahil parehas silang nilalamig.

"Salamat!" biglang sabi ni VI na p[umukaw sa atensyon ni Yuki.

"Huh? Salamat saan?" nagtatakang tanong naman nito.

"Noong una kasi akala ko wala ng taong kasing bait mo. Biro mo 'yon una kitang nakilala sa magazine section ng bookstore tas ngayon kasama na kitang kumain, magroad trip, magararo, mag harvest at pati na din magluto ng masarap na ulam." ika ni Vi saka napangiti ng bahagya.

"Ano ka ba naman ok lang 'yon. Saka nangako ako sayo na mageenjoy ka ngayong bakasyon mo diba? Kaya huwag kang mag-alala hangga't nasa Pangasinan ka ako ang bahala sa'yo." sabi ni Yuki saka kinuha ang atensyon ng isang waiter na may dala ng order nila.

"Tutal naman nagkakamabutihan na tayo bakit hindi mo ako hayaang mg kwento tungkol sa buhay ko." sabi bigla ni Vi na ikinatigil ni Yuki.

"Hindi mo naman kailangan magkwento kung ayaw mo." sagot nito saka siya tinignan ng seryosong mukha.

"TIngin ko kasi kailangan ko itong ikwento sa iba para mabawasan ang sakit." sabi ni Vi.

"Andito lang ako makikinig sa'yo at pangako hindi kita huhusgahan kahit ano pa man ang sabihin mo." sgot ni Yuki saka nginitian si Vi.

A/N: Thenkyuu for reading please continue supporting the next chapters :)) stay safe and healthy!!!

Hey again! Sorry for very super mega delay updatesss!! I just finished my senior year in high school kaya na late lahat. Please continue supporting my works. See you on next chapss :>>

Please support my twit acc 🥺👉👈 :

✨@citrinelily17✨

Disclaimer:

This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner.