Chapter Fourteen

Conceded

I was running so fast and weeping so hard hoping someone will help me.

Naramdaman ko nalang na napaangat ako sa ere nang mahuli niya ako. He punched me very hard in my lower stomach and It was extremely painful. Dinala niya ang kamay ko sa ibabaw ng ulo ko at pilit na hinubad ang damit ko sa ibaba.

"Tamaaa na!" Ramdam kong halos lumalabas na ang ugat sa leeg dahil sa lakas ng pagsigaw ko at umaasang may makakarinig saakin.

Napatigil ako sa pagsigaw nang maramdaman ko ulit ang malakas na pagsuntok nito sa tiyan ko. Napaungol ako sa hapdi at sakit.

"P-please..ayo-ko na!"

"Ayaw mo pa ha!" The man tried to kiss my lips pero mabilis na iniwas ko ang labi ko.

"Aera!"

In the distance, merong boses na naging pamilyar saakin. Rinig na rinig ko ang pagtawag niya sa pangalan ko. Halos nabuhayan ang sarili ko at ang pag-asa kong makatakas dito dahil sa boses na iyon.

"Aera!"

"Mat-matteo! Matteo! Help me!"

Sinubukan kong itulak ang lalaki sa harap ko pero dahil sa higpit ng pagkahawak niya ay hindi ako makawala.

"Matteo!"

"Aera! Baby..wake up! Fuck! Aera!"

Napadilat ang mga mata ko at agad napaupo sa kama. Ang puso kong halos nag-uunahan sa lakas ng tibok nito. Sinubukan ko rin habulin ang bilis at bigat ng paghinga ko.

I thought...

Napahawak ako sa dibdib at hindi na napigilan bumuhos ang mga luha ko.

It was a fucking dream...akala ko..fuck!

Kahit ba sa panaginip hindi ako titigilan?

Hindi mo ba ako titigilang, hayop ka!?

Ano, hindi parin ba sapat ang lahat?

Wala ka na, hindi ba?! Bakit bumabalik ka parin?! Bakit lagi mo nalang akong pinapahirapan!

Taas baba parin ang paghinga ko. Agad napatalon ako dahil sa kamay na humawak saakin.

"Aer—"

Dahil sa takot ko ay mabilis akong tumayo at bayolente siyang tinulak.

"Don't fucking hold me! Umalis ka!"

I closed my eyes and began to sobs uncontrollably.

I know that I'm not really fully recovered from my trauma. Kahit pilit ko itong kalimutan, babalik at babalik parin ang kababoyan na ala-ala ko saakin. This is really part of me. Hinding-hindi na maaalis ito saakin.

"Sweetheart, what's wrong? It's me..fuck!" Nakita ko ang pag-alala sa buong mukha niya. Hindi ko alam bakit nanginginig ako nang tumayo ito at lumapit saakin.

"Huwag kang lumapit!" I warned him.

Hindi siya nagpatinag sa tulak ko at pilit na hinawakan ang magkabilang pisngi ko.

"Shh.. it's me, it's me..." he reminded.

Umiling-iling ako at pinikit ang mga mata. Pilit na pakalmahin ang sariling damdamin. This time, Binuksan ko na ang mga mata ko and saw Matteo infront of me. Puno ng pag-alala at takot ang buong mukha niya.

"Aera..shh..look at me, baby, look at me..please..nag-alala na ako.."

His touched snapped me. Dahil sa rahan at pag-iingat niyang haplos ay doon ako napabalik sa ulirat.

Nanginginig ang katawan ko at walang pagdadalawang-isip na niyakap siya ng mahigpit.

"M-matteo! B-babalikan niya ako! Babalikan niya ako! Natatakot ako.."

Hindi siya nagsalita kaya sinundan ko pa ito.

"Paano pag balikan niya ako? Babalikan niya kami..Paano pag kukunin niya si anna?!"

Hindi pwede..

Inilayo nito ang mukha ko at maingat na tinignan ako sa mata.

"Shh..I'm here, don't worry, I won't let them hurt you."

"But..I'm scared..." kumawala narin ang hikbi ko mula sa bibig.

Muli ay idinikit niya ang katawan namin at niyakap ako ng mahigpit.

"Shh..it's just a bad dream, aera.."

Umiling-iling ako sa dibdib niya.

"No.."

"Baby, it's just a bad dre---"

Halo-halong emosyon ay bayolenteng itinulak ko siya. Halos matumba nga ito dahil sa lakas ng pagkatulak ko. Hindi ko na nakayanan ay sunod-sunod na ang pagbuhos ng luha ko. Halos naguunahan na ang galit sa puso ko.

"No! It's not a fucking bad dream, matteo!"

"What are you talking about?" Bago pa siya makalapit ay hinarang ko na ang mga kamay ko sakanya. "Baby, please..its just a fucking dream, I won't let that happen to you.." patuloy niya.

Umiling iling ako at napamura.

"Tangina! Wala kang alam, matteo! Wala kang...fuck!"

Hindi ko na nakayanan ay tinakpan ko na ang sarili kong mukha at doon bumuhos ang mga luha ko.

Halos nanghina ang sarili ko dahil sa kirot at sikip ng dibdib ko sa pag-iyak. I feel like in complete despair. Pumasok lahat sa isip ko ang mga ala-ala na iyon. Ang kababoyan ng ginawa niya saakin. Ginawa niya akong hayop at basta-basta lang pinapakain sa pagkalalaki niya! Kailanman ay hindi maalis and karumihan niya saakin, sa katawan ko!

Wala siyang kwenta! Wala kang awa!

Dahil sa ginawa mo, alam kong hinding-hindi ka mapapatawad ng diyos!

"Aera.."

"Huwag na huwag kang lalapit, matteo!" Umatras ako.

"Aera! Ano ba, nag-alala na ako..Hindi ko na alam ano itong pinagsasabi mo."

Paano mo malalaman. Wala ka nga doon!

"Iyon na nga ang problema, e. Wala kang alam, kasi iniwan mo ako! Wala ka sa tabi ko noon!" I fired at him.

I can see the look of confusion on his face. Kumunot ang noo niya at hinintay na dugtungan ko ang sasabihin. Halos murahin ko na ang mundo dahil sa bigat nitong damdamin ko.

"Litong-lito na ako..please, tell me.."pagmamakaawa niya.

"Gusto mo bang malaman, huh? Gusto mo ba malaman kung paano ako naghirap noon?"

Pilit na inalis ko ang luha ko mula sa mga mata at matapang na nakipagtitigan sakanya.

Hindi ko pa man sasabihin ay alam ko nang nasasaktan na siya ngayon. Hindi siya tanga para hindi alam kung anong itong tinutukoy ko. I can see through his eyes how impatience he is right now.

Kahit pilit kong alisin itong litseng mga luha ko ay walang tigil parin ang pagbuhos nito.

"I was calling your name, matteo.." Huminto ako at sinubukan ayusin ang nababasag na boses. "I was hoping you will show up..umaasa akong maririnig mo ako sa gabing iyon, na matutulungan mo ako pero..wala, e! Wala ka noong binaboy ako!"

Shocked evident on his face.

I can feel the root of my neck showed up. Nakita ko ang namumuong luha sa mata niya pero hindi ko na iyon inintindi dahil sa galit ko.

Halos bumuhos lahat ang mga tinatagong kong galit at takot noon. Hindi ko na napigilan ang sarili na lumabas iyon mula sa bibig ko.

Gusto ko ng mawala ito. Mawala lahat ng sakit at takot ko sa sarili...sa mundong ito.

Napansin ko ang pabalik-balik na pagtiim bagang niya at pagkuyom sa mga kamao nito. Umiwas ito at nakita ko ang pagpatak ng mga luha niya.

Oo, nasasaktan ako sa nakikita ko ngayon dahil kahit kailan, hindi ko siya nakitang umiyak sa harapan ko, ngayon lang. At matatanggap ko kung magagalit at iiwan niya ako ngayon. Hindi naman talaga ako para sakanya. Hindi pwede ang maruming babae para sakanya.

Panahon narin siguro para malaman niya ito. Ano paba ang silbi kung papatagalin ko ito, hindi ba? Malalaman at malalaman niya rin ito.

"Stop.." pagalit na sabi nito.

Ano sige, magalit ka saakin, matteo. Iyon naman ang dapat, 'diba?

Hindi ako nagpatinag at pinagpatuloy ang gusto kong sabihin.

Gusto kong malaman mo na hindi na ako itong aera na nakilala mo noon.

Ang rumi-rumi ko ng babae, matteo..

"Gusto kong magalit sa'yo alam mo ba iyon? Kung sana..kung sana sumama ako sa'yo sa australia, siguro walang mangyayari. Baka nga sguro, hindi ako magdudusa ng ganito.." napiyok ang sarili kong boses. " You're not there, matteo! Sinubukan kong lumaban pero malakas siya saakin! He fucking raped me! He fucking abused my body! Hindi ako naging tao para sakanya, matteo..He fucking force his penny inside me!"

Kung kanina ay puno siya nang pag-alala, ngayon ay halos dumilim na ang kanyang mga mata dahil sa galit. Halos nadurog narin ang mga ngipin nito dahil sa tigas at pagtiim bagang niya nang paulit-ulit.

"Sabi kong tumigil kana." He demanded.

I shooked my head.

No, you have to listen to me, matteo luca.

"No! Gusto ko malaman mo na itong babaeng mamahalin mo ay marumi na! Wala ng silbi at kwenta! Binaboy at paulit-ulit na ginahasa sa—-"

Napatalon ako nang bigla niyang isinuntok ang mga kamao nito sa dingding. Umawang ang mga labi ko dahil sa gulat at takot. Bumaba ang tingin ko sa kamay niya at nakita ang pamumula doon. Binaling ko na ulit ang tingin ko sa mukha niya at laking gulat nang makita ang pagbuhos ng luha niya.

"I fucking told you to stop! Na tumigil kana! Tumigil kana! Tangina!"

Hindi ako nakagalaw nang padabog itong lumapit saakin at mabilis akong hinila para yakapin. Halos hindi ko maigalaw ang sarili ko. I couldn't even explain these feelings. Halo-halo na.

"Damn it..Damn it! Fuck! Stop..Stop, telling me these! I don't wanna hear it, aera.."

Hindi ko na napigilan yakapin din siya pabalik.

His arms is my safest place. I feel safe, knowing his really with me. Hindi na siya kumibo pa at tanging iyak lang ang naririnig ko. Halos naipit at nadurog narin ako sa sobrang higpit ng pagkayakap niya saakin.

"Matteo.."