CHAPTER 8

Naglabanan kami ng tingin, dito pa rin sa apartment ko habang nakaupo ako sa sofa at siya naman ay nanatili sa puwesto niya. Walang nagpapatalo sa staring contest na ginagawa namin ngayon but the twist of this kind of game is our eyes is flaming with anger.

But I'm the first to looked away because I can't stand the way how he looks at me. It makes me weak but at the same time be frightened. Parang may mga kutsilyo ang mga mata niya at sinasaksak ako ng paulit ulit. Pero tiningnan ko siya ulit at hindi niya inalis ang paningin niya sa'kin.

"Kung ang parents natin ay nagdeal. L-Let's have our own deal too" lakas loob kong sabi pero di siya nagsalita kaya dinugtungan ko ang sinabi ko.

"I'll pay you back more than what my parents owe you, though I'm not accountable for that, and inexchange for my freedom. Deal?"

"No deal" bored na sabi niya kaya nabuwiset na naman ako.

"And why is that?!"

"Is that your best offer? Mauuna ka pang mamatay bago mo pa 'ko mabayaran. The payment period was way long overdue, there are penalty charges, and higher interest rate. Stupid!"

"I have a work. And it pays well para sabihin ko sa'yo!"

"Tss. Eh sa'kin rin lang naman pala manggagaling ang pangbayad mo eh"

Natigilan ako. "Ibig sabihin... sa'yo din ang company na 'yon?" ngumiti lang siya sa'kin. Napahilamos ako dahil sa inis at galit na nangingibabaw sa'kin. Pinigilan ko ang sarili kong sunggaban siya pero dahil alam kong may baril siyang dala ay nanahimik na lang ako.

Lumapit siya sa'kin at huminto sa mismong harap ko saka yumuko at hinawakan ang panga ko upang magtama ang paningin namin. I tried to loosen from his hand but he's strong kaya masamang tingin na lang ang ginawa ko.

"How about I make the deal?" sabi niya at kusang bumitaw rin sa pagkakahawak sa'kin.

"W-What is it?"

Biglang nabuhayan ako ng pag-asa ngunit mabilis rin 'yong nawala.

He grinned evilly and took a little step back to make enough space between us, "I come up with a decision to kill you earlier instead, because you're no fun. But to be fair enough... I want to give you a choice"

Kinabahan ako sa gustong mangyari ng taong 'to. "Be proud, because the Master is giving you choice. And that's a rare opportunity to grab"

"Spill" hamon ko pa.

"I'll have you killed in a nano second or I'll try to keep you alive and be an obedient pet for me?"

Napamaang ako lalo. How come that those choices are fair? I'm seriously offended and really wanted to punch him straight to the grave but I refrain myself.

"Choose wisely"

"Kotang kota ka na sa'kin, tamo may kalalagyan kang buwiset ka! Mukha ba 'kong hayop? G*go ka ah"

'Sadd konting tiis pa. Last na lang'

"No one dares to speak with me that way! A b*tch like you really want to be killed, huh?!" aniya at dinaklot ang damit ko paangat kaya napatayo ako.

"No one dares? Now, there's one. And I rather be dead than be a pet of yours!"

*PAAAG!*

Pinakawalan ko ang kamao kong hindi niya inexpect na tatama sa kaniya. And it serves him good!

Napapunas siya sa ibabang labi niya at sobra akong natakot sa tingin niyang 'yon. Tinulak niya ko ng malakas pabalik sa kinauupuan ko kanina at parang lumubog ako dahil don. "Well, you made your own choice" aniya saka inilabas ang baril at itinutok muli sa'kin.

"Sinong masisindak sa'yo eh hindi mo naman magawang iputok sa'kin 'yang baril mo-"

*BANG!*

Napasinghap ako sa impact 'non. It shocked half of my body. The pain was delayed slightly but the sharpness of the pain it brought me became steady and suddenly increased after. I saw my upper arm bleeding. Nanginginig ang kanang kamay ko habang nilalagyan ng pressure ang palibot ng kaliwang braso ko upang tumigil ang pagdurugo.

Inangat ko ang paningin ko at nakita kong nakangiti siya habang pinapanood ang pagtulo ng dugo kong panay ang agos at namantsahan na rin pati ang sofa.

He's smiling like crazy! "Say goodbye, baby"

Parang nagslow motion sa paningin ko nang iaangat niya ang kamay niya at itutok ang baril sa kaliwang bahagi ng dibdib ko.

'Well, I'm really gonna be done. Right here, right now'

Mapait pa 'kong napangiti habang nakapikit dahil sa wakas ay makakamit ko na ang pahingang nais ko simula pa noong bata ako. Bakit ba tumagal pa ng ganito na ang edad ko kung puwede namang noon pa mangyari 'to? Di ko alam kung maeexcite ako o hindi dahil parang ang dali na lang tanggapin sa'kin.

Ngunit ilang segundo pa ang nagdaan pero walang nangyayari kaya idinilat ko ang mga mata ko at nakitang nakatitig siya sa'kin. Blangko ang ekspresyon niya pero kita ko sa mata niyang sinusubukan niya 'kong basahin.

"What are you waiting for? Shoot me now!" I said while tears run like rivers from my eyes. I'm showing weakness, and I hate it.

It angers me how my own body betrayed me and embarrassed myself in front of this man, again.

"You want to be dead, but you're eyes says otherwise"

"Kill me!" I grunted.

I closed my eyes and said, "I want to rest, forever. Darc, please?"

Hindi ko inaakalang magmamakaawa ako sa taong 'to na ganito ang lagay ko. Again, I'm the weakest among them. I'm helpless again. I'm still that kind of girl before who can't defend her ground. At least I did try, right?

"Be and rest with me, how's that sound?"

Dahan dahan kong iminulat ang mga mata ko dahil sa sinabi niyang 'yon pero di ko na siya tiningnan. Sinubukan kong tumayo para lumakad palayo sa kaniya at hindi naman siya kumibo.

'Ibig sabihin ba non ay pinapalaya niya na 'ko?'

Pero sinaway ko ang sarili ko sa isiping 'yon. Siya, pakakawalan ako ngayon na mas ginalit ko siya dahil nakasapak ako ng isa?? At ngayon na tinalikuran ko siya kahit ayaw niyang ginaganoon siya?? It might be a dream if that will happen.

May bahid na rin ng dugo ang damit ko pero hindi pa man din ako nakakaabot sa pinto ay...

*BANG!*

I felt like the ground is shaking. Things are getting doubled in my vision and soon blackness left my sight as my knees became like jelly.

'It's time. I'm done'

*BLAAG!*