บทที่ 82 ตบมือข้างเดียวไม่ดัง
เฉินเมิ่งฉีอย่างไรก็คิดไม่ถึงว่าคำพูดพลั้งปากคำเดียวของเยี่ยหวันหวั่นจะก่อความยุ่งยากให้เธอมากมายขนาดนี้ จนอยากที่จะฉีกเธอเป็นชิ้นๆ ที่นี่เสียเลย
แต่ตอนนี้เรื่องเป็นแบบนี้ไปแล้ว เธอทำได้เพียงฝืนกลั้นความโกรธเอาไว้ รีบร้อนเอ่ยอธิบาย “เยียนหราน เธอฟังฉันอธิบายก่อน เรื่องราวไม่ได้เป็นแบบที่เธอคิด วันนั้นที่ฉันไปหาซ่งจื่อหางเพราะมีเหตุผล ฉันไปเพราะเธอ...”
“เฮอะ คนที่อยู่กับเขาวันนั้น เป็นเธอจริงๆ ด้วย! เพราะฉะนั้น เธอยอมรับแล้วใช่ไหม? คนที่ซ่งจื่อหางชอบมาโดยตลอดคนนั้น ก็คือเธอ!”
ขณะที่เจียงเยียนหรานพูดอยู่ พลันหัวเราะออกมาราวคนเสียสติ “ฮ่า...ฮ่าฮ่า...เสิ่นเมิ่งฉี...ฉันเล่าเรื่องราวในใจให้เธอฟังทุกวันอย่างกับคนโง่...ปรึกษาเธอว่าผู้หญิงที่ซ่งจื่อหางชอบคนนั้นเป็นใคร...”
เธอได้เห็นฉันที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรอย่างกับคนโง่ มันสนุกมากใช่ไหม? ได้เห็นฉันรักเขาจะเป็นจะตาย แต่คนที่เขาชอบกลับเป็นเธอ เธอรู้สึกชนะมากเลยใช่ไหมล่ะ?
Support your favorite authors and translators in webnovel.com