บทที่ 445 รายงานฟ้องนาย
สายจากสวี่อี้อย่างนั้นเหรอ?
รายงานฟ้องนายมารวดเร็วขนาดนี้เชียว...
“นายจัดการตัวเองไปก่อนแป๊บหนึ่ง ฉันขอรับโทรศัพท์หน่อย” เยี่ยหวันหวั่นบอกกับลั่วเฉิน
ลั่วเฉินพยักหน้า จากนั้นหยิบบทไปนั่งบนโซฟาอย่างว่าง่าย
“สวัสดีครับ ผมเยี่ยไป๋” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยขึ้น
สวี่อี้ที่อยู่ปลายสายโทรศัพท์ได้ยินเสียงผู้ชายลอดตามสายมาจึงชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าทางเยี่ยหวันหวั่นคงจะมีคนอื่นอยู่ด้วย ถึงได้ยังใช้ฐานะเยี่ยไป๋อยู่
“แค่ก คุณหนูหวันหวั่น เมื่อกี้คนรับใช้ยกยาเข้ามา แต่ผ่านไปสิบนาทีแล้ว คุณชายเก้ายังไม่ทานเลยครับ” สวี่อี้ฟ้องตามหน้าที่อย่างสุดความสามารถ
“เขากำลังทำอะไรอยู่” เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้วถาม
“ตั้งแต่คุณออกไป คุณชายเก้าก็เอาแต่อ่านเอกสาร” สวี่อี้ตอบอ้อมแอ้ม
“เหอะๆ” เยี่ยหวันหวั่นแค่นหัวเราะ จากนั้นวางสายโทรศัพท์ไปทันที
สวี่อี้ที่อยู่ปลายสายมองโทรศัพท์ที่ถูกตัดสายไป แล้วกลืนน้ำลายตามสัญชาตญาณ
ทำไมถึงรู้สึกว่าเสียงหัวเราะของคุณหนูหวันหวั่นเมื่อกี้...น่ากลัวอยู่หน่อยๆ?
Support your favorite authors and translators in webnovel.com