บทที่ 121 ได้ ล้อเล่นงั้นเหรอ
บทที่ 121 ได้ ล้อเล่นงั้นเหรอ!
เนื่องจากเธอเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องเจียงเยียนหรานมาระยะหนึ่ง และในตอนนั้นความสัมพันธ์กับเจียงเยียนหรานยังไม่ถึงขั้นแตกหัก จึงพอจะรู้เรื่องของเจียงเยียนหรานอยู่บ้าง
แค่ได้ฟังมาถึงตรงนี้ คุณพ่อเจียงก็ฉุนขึ้นทันควัน “เหลวไหล! เยียนหราน ลูกเป็นลูกสาวที่พ่อกับแม่รักและทะนุถนอมที่สุดนะ! เพื่อผู้ชายคนเดียวแล้วทำไมถึงต้องลำบากตัวเองขนาดนี้ ตระกูลซ่งของเขาหากไม่มีพวกเรา ล้มละลายไปนานแล้ว เขาต่างหากที่ควรดูแลลูกสาวของฉันประดุจเจ้าหญิง แต่ผลลัพธ์คือไอ้สารเลวนั่นกลับย่ำยีลูก ใช้งานลูกไม่ต่างไปจากพี่เลี้ยงหรือคนรับใช้!”
คุณแม่เจียงสีหน้าแทบไม่อยากจะเชื่อ “เด็กโง่! ลูกโง่ขนาดนี้ได้อย่างไร! ทำไมลูกไม่เคยบอกพ่อกับแม่มาก่อน?”
“เจียงหรานเขากลัวว่าหากฟ้องพวกคุณแล้ว ซ่งจื่อหางจะยิ่งรังเกียจเธอ...”
เยี่ยหวันหวั่นสะอึกสะอื้น ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความโกรธเคืองพลางเอ่ยต่อ “แต่ว่า เยียนหรานทุ่มเทไปมากขนาดนี้ สุดท้ายแลกมาได้กับอะไร เขาเสพสุขกับสิ่งที่เจียงหรานทุ่มเทให้ เสพสุขกับทุนสนับสนุนของคุณลุงคุณป้าอย่างสุขกายสบายใจ แต่กลับแอบไปคบกับเพื่อนรักของเยียนหราน
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com