บทที่ 120 ฟ้อง
บทที่ 120 ฟ้อง
พ่อแม่ของเจียงหรานมาถึงอย่างรวดเร็ว
ได้ยินเสียงเคาะประตู เยี่ยหวันหวั่นปรับสีหน้าท่าทางเล็กน้อย จากนั้นก็รีบไปเปิดประตู
“เยียนหรานล่ะ? เยียนหรานของพวกเราล่ะ!”
“ลูกสาวของเราอยู่ที่ไหน?”
คุณพ่อเจียงคุณแม่เจียงร้อนใจเหงื่อไหลเต็มหน้า
“คุณลุง คุณป้า ในที่สุดพวกคุณก็มาถึงสักที เยียนหรานนอนพักอยู่ที่เตียง พวกคุณรีบไปดูเธอเถอะค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นรีบเอ่ย
สองสามีภรรยารีบพุ่งตัวไปหน้าเตียง หลังจากได้เห็นลูกสาวนอนอยู่บนเตียง หัวใจแทบแตกสลาย
สีหน้าของเจียงเยียนหรานเมื่อครู่เดิมทีก็ซีดเซียวมากอยู่แล้ว แก้มซีดเผือกไร้เลือดฝาด สองตาบวมตุ่ย คุณพ่อเจียงคุณแม่เจียงจึงไม่ได้สงสัยอะไร
“เยียนหรานทำไมลูกถึงได้โง่แบบนี้! สรุปมันเกิดเรื่องอะไรกันแน่?”
“เยียนหราน รีบบอกพ่อมา ที่โรงเรียนมีใครรังแกลูกใช่ไหม?”
เจียงเยียนหรานมองพ่อกับแม่ที่รีบร้อนเข้ามาหาอย่างมึนงง เมื่อได้เห็นพวกท่านแล้ว ความน้อยเนื้อต่ำใจที่เก็บกลั้นเอาไว้นั้นก็ไม่อาจข่มไว้ได้อีก กระโจนเข้าไปสู่อ้อมกอดของพ่อกับแม่ร้องไห้ขมขื่น “พ่อ...แม่...หนูเสียใจมาก...เสียใจมากเลย...”
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com