โลกเคออส

บทที่ 3

โจวหมิงเดินเข้ามาในหมู่บ้าน ความทรงจำเจ้าของร่างที่เลือนลาง พลันชัดเจนมากขึ้น

โลกใบนี้ เรียกว่า เคออส ถูกสร้างขึ้นโดย พระเจ้าที่มีชื่อเดียวกันกับโลก ประวัติศาสตร์ยาวนาน จนนับไม่ได้

ในโลกเคอส มีอยู่ ดินเเดน อันได้เเก่

ทางตะวันตกของโลกเคออส ดินเเดนมนุษย์ สตอร์มฮาร์ท ที่ที่โจวหมิงกำลังอยู่ในตอนนี้ เป็นส่วนหนึ่งของดินเเดนมนุษย์เช่นกัน

ทางตะวันออก ดินเเดนพวกเอลฟ์ มิรันด้า สถานที่ของพวกเอลฟ์ที่มีชีวิตยืนยาว

ทางเหนือ ดินเเดนสัตว์ภูต

ทางใต้ เป็นดินเเดนรกร้าง สถานที่ของเหล่ามอนสเตอร์อาศัยอยู่

หมู่บ้านซิลเวอร์ คือสถานที่ที่ โจนนาธาน อาศัยอยู่

มีประชากรประมาณ หนึ่งร้อยคน วิถีชีวิตนของชาวบ้าน ล้วนเป็นการเข้าป่าเพื่อหาของป่า นำมากิน หรือขายเเลกเงินในเมืองไอรอน ซึ่งเป็นเมืองใหญ่ ตั้งอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านมากนัก

ด้วยจำนวประชากร ทำให้เพียงคนในหมู่บ้านชำเลืองมองไปยังชาวบ้าน ย่อมต้องคุ้นหน้าไปสัก 9 ใน 8 ส่วน หากไม่คุ้นหน้าเเสดงว่าเป็นคนนอก ซึ่งบ่อยครั้งจะมีคนนอกมาเยือนที่นี่

"โจ เจ้าหายไปไหนมา รู้ไหมซิสเตอร์ตามหาเจ้าให้ทั่วเลยนะ" ชาวบ้านคนหนึ่ง ทำให้โจวหมิงหลุดจากภวังค์ มหันไปมองร่างที่พุดคุยกับเขา

"ข้าหลงทางในป่า พึ่งกลับออกมาได้" โจวหมิงตอบด้วยรอยยิ้ม ขณะเดินไปยังโบสถ์

โบสถ์ สิ่งปลูกสร้างสีขาวสูง เเฝงด้วยกลิ่นอายของความเก่าเเก่ ปรากฏเบื้องหน้า ด้านบนของโบสถ์ประดับไว้ด้วยสัญลักษณ์ปีกสีขาวหลายคู่ คล้ายคลุงกับเทพเจ้าที่ทำให้โจวหมิงมาอยู่ที่ต่างโลก มันทำให้เขาหงุดหงิดไม่น้อย หากมีโอกาส เขาจะสอยมันลงมา เเละเผาทิ้งเสีย ช่างขัดหูขัดตาเหลือเกิน

เเต่อดกลั้นไว้ สาวเท้าเข้าไป ภายในโบสถ์

ตามความทรงจำ พระเจ้าที่สร้างโลกเเห่งนี้ ถูกสรรเสิฐ เคารพเเละบูชา จากทุกเเดนเเดนที่กล่าวไว้ข้างต้น ใครก็ตามที่ดูหมิ่น จะถูกจับขึงไม้กางเขนเเละเผาทั้งเป็นด้วยกองฟืน หากถูกเหล่าอัศวินของโบสถ์ล่วงรู้ จักถูกประหารด้วยการตัดคอต่อหน้าผู้คน เเละหนักสุด ถูกขัง มรมานในคุกที่ไม่เห็นเดือนเห็นตะวันจนกว่าจะตาย

ฉะนั้น เคออส ไม่อาจเเตะต้องได้ เเต่กลับโจวหมิง เขาอยากจะเผาโบสถ์นี่ เพื่อให้ไอ้พระเจ้าเหี้ยๆ นั่น รู้เหลือเกินว่าตน อยุ่ที่นี่ เเละยังดูหมิ่นมันอย่างมากด้วย เเต่อาการต้านเสดงออกมาชัดเจนมาก เจ้าของร่างเดิมนี้ ไม่ยอมให้เขาทำ เพราะว่านี่คือ สถานที่ที่เขา เติบโตมา

เเน่นอนโจวหมิงเข้าใจดี กระนั้น หากเป็นโบสถ์ของที่อื่น ไม่ใช่ที่นี่ เขาสามารถฆ่าพวกนกบวชเเละซิสเตอร์ จากนั้นเอาศพกองรวมกันไว้ด้านใน เเละเผาให้วอดวายได้ใช่ไหม?

ร่างนี้ไม่เเสดงอาการต่อต้าน โจวหมิงจึงยิ้มเหี้ยมออกมา ดวงตาดำมืด ไอสังหารคล้ายกับหมอกเลือปกคลุมทั่วร่าง มันปรากฏขึ้นมาเเวบหนึ่ง เเละหายไปอย่างรวดเร็ว ราวกับไม่เคยมีอยู่

หญิงชราคนหนึ่งในชุดซิสเตอร์เดินออกมา พอเห็นโจหมิง เขารีบเข้ามา คุกเข่าเเละกอดร่างเขาไว้ทันที

"โจนาธาน เจ้าไปอยู่ที่ไหนมา รู้ไม่ว่าข้าเป็นห่วงเเค่ไหน!" เสียงดุที่ปนด้วยความรักเเละอารี ทำให้โจวหมิงที่ประสาทตึงเครียก ผ่อนคลายตนเองได้ในที่สุด หยิงชราคนนี้เเสดงออกมาด้วยความจริงใจของนาง

"ซิสเตอร์ ข้าหลงป่าน่ะ พึ่งหาทางกลับออกมาได้" โจวหมิงกล่าวด้วยเสียงของโจนาธาน น้ำเสียงนี้ ฟังราวกับเด็ก ใช่ก็เด็กเเหละ ร่างนี้เป็นเด็กชาย อายุเพียงเเปดขวบเท่านั้นเอง

"ข้าเคยบอกเเล้ว อย่าเข้าไปที่นั่น หากถูกสัตว์ทำร้ายเอาจะทำ..." ซิสเตอร์ยอน่า มองไปยังท้องของโจนาธานก็พบว่า เสื้อตรงนั้นขาดเเละมีรอยเลือดกระจายอยู่ตรงท้อง แผลของเขาเเม้จะหาย เเต่รอยเเดงๆเเละเลือดยังซึมอยู่เล็กน้อย เนื่องจากกการเดินเป็นเวลานาน ซิสเตอร์ตกใจอย่างมาก จึงรับร้อน ลากโจวหมิงไปนั่งที่หน้ารูปปั้นของเคออส

"อยู่นิ่งๆ ข้าจักรักษาเจ้า" ซิสเตอร์ยอน่า ยืนสองมือออกมากตรงหน้าของโจวหมิง ทันใดนั้นความผัวผันบางอย่าง ทำให้โจวหมิงสัมผัสได้ถึงพลังปริศนา

"ฮีล!"

เเสงสีเขียวโอบทั่วร่าง อาการเหนื่อยล้าเเละความเจ็บปวด หายเป็นปลิดทิ้ง

โจวหมิงมองร่างตนเอง สิ่งนี้ไม่มีที่ในดินเเดนของเขา เเต่ความสามารถของมัน ทำให้อาการบาดเจ็บหรือเหนื่อยล้าหายไป คล้ายกับโอสถวิเศษ เเต่ไม่จำเป็นต้องหลอมโอสถ เเต่ใช้ได้ทันที

ความทรงจำ หนึ่งผุดขึ้นมา

มานา คือ พลังานที่ไหลเวียนในโลกเคออส เช่นเดียวกับพลังฟ้าดิน ในร้อยพิภพ

บนโลกนี้ เเบ่งสิ่งมีชีวิตออกเป็น ผู้ใช้มานา กับ สิ่งมีชีวิตธรรมดา พวกผู้ใช้มานา เกิดมาพร้อมกับเเกนมานา เเละเส้นมานาในร่างกาย สิ่งนี้คล้ายคลึงกับ เส้นลมปราณเเละตันเถียนในดินเเดนก่อนของโจวหมิง

เเต่ว่ารู้เเค่นี้เท่านั้น เพราะว่าไม่มีใครอธิบายเรื่องนี้ในเชิงลึก กับโจนาธาน

ซิสเตอร์สำรวจร่างกายของโจนนาธานอีกครั้ง มั่นใจว่าไม่มีอันใด ก็ถอนหายใจออกมา เเล้วหันมาพูดกับเขา

"ไปอาบน้ำเเต่งตัวใหม่ซะ เดี๋ยวกินข้าวเช้ากัน"

โจวหมิง มองร่างหญิงชชราที่เดินออกไป เขาจึงลุกขึ้นยืนเเละมองออกไปด้านนอก

ทิวทัศน์ของภูเขาเเละผืนป่า เขียวชอุ่ม กระท้อนสายตา อากาศที่บริสุทธิ์ ทำให้สดชื้นขึ้น เพียงสูดเอามันเข้าปอดเเละปล่อยออก

นับเเต่นี้ เขาคงจะอาศัยที่นี่ เเต่คงไม่นานเกินรอ เพราะว่า เขาต้องเร่งเเข็งเเกร่ง เพื่อไปฆ่าเคออส เเละหาวิธีกลับดินเเดนของตนให้ได้ เพราะร่างอมตะ กำลังเฝ้าคอยเขาอยู่