013

บทที่ 13 ฉันและเขาไม่มีทางเป็นไปได้หรอก(3)

สิ่งที่ตามมาพร้อมกับเสียงของพ่อ คือเฮ่อจี้เฉินที่หันมามอง

สายตาของคนทั้งสอง สบประสานกันโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

ปลายนิ้วของจี้อี้สั่นอย่างฉับพลัน วินาทีต่อมา เธอก็พยายามควบคุมอารมณ์ของตนเองอย่างสุดความสามารถ และวางท่าทางให้เป็นธรรมชาติมากที่สุดขณะมองไปทางพ่อ

พ่อคิดว่าจี้อี้อยากรู้ว่าเฮ่อจี้เฉินมาปรากฏตัวที่บ้านได้อย่างไร จึงอธิบายว่า “เมื่อหลายวันก่อนเป็นเพราะแม่ของลูก ไปเจอกับจี้เฉินเข้า ถึงได้รู้ว่าเขาก็อยู่ที่ปักกิ่งเหมือนกัน ช่วงแรกที่ลูกไปอยู่บ้านยายที่เมืองซูเพื่อเรียนหนังสือ พวกเราต้องรบกวนน้าเฮ่อไปไม่น้อย วันนี้พ่อกลับมาพอดี ยังไงก็ต้องเชิญจี้เฉินมาที่นั่งเล่นที่บ้านเราหน่อย”

จี้อี้รู้ คำว่าน้าเฮ่อ ที่ออกมาจากปากของพ่อคือแม่ของเฮ่อจี้เฉิน และเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของเธอ

ช่วงแรกที่เธอไปเรียนหนังสือที่เมืองซู เพราะคุณยายอายุมากแล้ว ในงานประชุมผู้ปกครองทุกครั้งผู้ปกครองของเธอจึงเป็นแม่ของเฮ่อจี้เฉินที่ไปประชุมแทนให้ตลอด

ตอนนั้นเป็นเพราะเธอ ความสัมพันธ์ของสองครอบครัวจึงมีความใกล้ชิดสนิทสนมกันมาก