Vol.2-406 นกกางเขนยึดรังพิราบ

บทที่ 406 นกกางเขนยึดรังพิราบ

“เจ้าดุข้าทำไม?” ซือคงอวิ๋นบ่นการกระทำเลวร้ายของสตรีศักดิ์สิทธิ์ที่ทำลายเรื่องดีของเขา การพูดจาก็ไม่อ่อนโยนให้เกียรติเช่นก่อนหน้านี้

ท่าทางกระทำผิดไม่สำนึก ไม่เห็นผู้ใดในสายตาของซือคงอวิ๋น ทำให้สตรีศักดิ์สิทธิ์ไม่อาจทนดูต่อไปได้ แม้ไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะกลายเป็นสามีที่ปรารถนาของตน แต่ก็ไม่เคยคิดว่าเขาสามารถไร้ค่าได้ถึงเพียงนี้

สตรีศักดิ์สิทธิ์หลับตาลง อดไม่ได้ที่จะถามตัวเองว่า เสียใจกับการตัดสินใจของตนในตอนนั้นหรือไม่?

แต่เสียใจหรือไม่แล้วมีประโยชน์ใด?

เรื่องเป็นเช่นนี้แล้ว ทันทีที่นางทิ้งซือคงฉางเฟิงไป ชะตากรรมของนางก็ผูกติดกับซือคงอวิ๋นแล้ว

นี่เป็นเส้นทางที่นางเลือกด้วยตัวเอง ต่อให้คลานก็ต้องไปให้ถึงที่สุด

สตรีศักดิ์สิทธิ์สูดลมหายใจ พยายามสงบสติอารมณ์ จากนั้นก็เริ่มสงสัยว่าทุกอย่างเกิดขึ้นได้อย่างไร เหตุใดนางไปที่เรือนของนางหลาน ก็ได้พบกับซือคงอวิ๋นที่ปลอมตัวเป็นเยี่ยนจิ่วเฉา? ซือคงอวิ๋นหมายตาสตรีผู้นั้นมานาน ไม่ใช่นางไม่รู้ ยามนั้นนางมีอารมณ์อย่างเต็มที่ จนลืมคิดถึงเรื่องนี้ไป ยามนี้มาใคร่ครวญก็พบว่าการกระทำของซือคงอวิ๋นนั้นน่าสงสัยยิ่งนัก