บทที่ 405 จุดจบ
สตรีศักดิ์สิทธิ์กระวนกระวายยิ่งกว่าเดิม แม้แต่ฝ่ามือก็เริ่มมีเหงื่อออก
ราวกับว่าก่อนมา ก็พอเดาได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อถึงเวลาจริงๆ นางก็ยังประหม่าด้วยสัญชาตญาณอยู่บ้าง ขนตาของนางสั่นไหว เขยิบกายชิดราวบันได “กิน กินอะไรกันก่อนดีหรือไม่?"
"ก็ดี"
‘เยี่ยนจิ่วเฉา’ กล่าวอย่างอ่อนโยน
ทั้งสองจัดโต๊ะอาหารบนดาดฟ้าเรือฮว่าฝ่าง นั่งลงกินกับพื้น ในเวลานี้ทิวทัศน์กำลังพอดี อาทิตย์ใกล้อัสดง จวนถึงยามสนธยา แสงสีเหลืองส้มเรืองรองสาดส่องป่าท้อทอดยาวนับหมื่นหลี่ ราวกับเมฆสีชมพูที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงเงินแสงทองบนท้องฟ้า
สตรีศักดิ์สิทธิ์เหมือนอยู่ในแดนสวรรค์
ในบรรยากาศเช่นนี้ยากที่สตรีคนหนึ่งจะไม่หวั่นไหว
ทว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์มิใช่สตรีธรรมดา นางมีจิตใจที่แกร่งดั่งเหล็กกล้า นางไม่เคยสัมผัสกับความรักระหว่างชายหญิงและไม่เคยหวั่นไหวกับบุรุษใด นอกจาก...
สตรีศักดิ์สิทธิ์ก้มหน้าลงนึกถึงการกระทำของนางในวันนี้ แม้แต่นางเองก็ยังรู้สึกเหลือเชื่อ
นี่นางจริงๆ หรือ?
นางเสียสติไปแล้วหรือ?
นางจะเสี่ยงทำเรื่องเช่นนี้กับบุรุษได้อย่างไร?
Support your favorite authors and translators in webnovel.com