บทที่ 525 พร้อมหน้าพร้อมตา

บทที่ 525 พร้อมหน้าพร้อมตา

ไม่เจ็บก็แย่แล้ว

กู้เจียวเบิกตากว้างพร้อมกับส่ายหัวแล้วเอาหน้าถูแผ่นอกร่างสูง “ไม่เจ็บ ไม่เจ็บ! ไม่เลยสักนิด!”

ติดเชื้อไม่เท่ากับบาดเจ็บสักหน่อย!

ผมนางไม่ร่วงสักเส้น!

เซียวเหิงจั๊กจี้ที่นางเอาผมมาถูกับอกของเขา เขาสูดหายใจลึก ยื่นมือคว้าหัวไหล่ของร่างเล็กให้อยู่นิ่งๆ

จากนั้นก้มหน้ามองเข้าไปในตาของนาง “ไม่ได้บาดเจ็บจริงๆ นะ”

กู้เจียวเงยหน้าสบตาเขาอย่างกล้าหาญ “ไม่ได้บาดเจ็บจริงๆ !”

นางไม่ยอมรับหรอกว่าตัวเองเกือบเอาชีวิตไม่รอดตั้งหลายครั้ง ซ้ำยังเกือบถูกแช่แข็งจนกลายเป็นมนุษย์หิมะ ไหนจะไปติดเชื้อโรคระบาดมาอีก

มีหรือที่เขาจะไม่รู้ทันนาง

ต่อให้ฟ้าถล่มก็ไม่รู้สึกละอายหรอก

นางเปลี่ยนเรื่องเร็วขนาดนั้น เป็นไปไม่ได้ที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นที่ชายแดน

“เจ็บตรงไหน” เซียวเหิงเอ่ยถามตรงๆ

“ไม่ได้เจ็บตรงไหนเลย!” นางไม่หลงกลเขาง่ายๆ หรอก

แน่จริงก็ลองทายมาสิว่านางเกือบถูกแช่แข็งตาย! หรือไม่ก็เกือบตายเพราะโรคระบาด!

เรื่องแบบนี้จะไปทายถูกได้อย่างไรเล่าจริงไหม

ขนาดให้เจ้าตัวทายเองยังทายไม่ถูกเลยถ้าไม่ได้เจอกับตัวจริงๆ