บทที่ 520.1 เจียวเจียวเดือด (1)

บทที่ 520 เจียวเจียวเดือด (1)

อีกฟากหนึ่ง จิ้งจอกเงินกำลังพุ่งตัวไปหากู้เจียวด้วยแรงแค้น เหล่าทหารลาดตระเวนพอเห็นดังนั้นก็ถึงกับสะดุ้งไปตามๆ กัน ถึงขนาดไม่กล้าที่จะแม้แต่จะเอ่ยแสดงความเคารพ

แต่ก็ไม่แปลกที่เขาจะโมโหเช่นนี้ จิ้งจอกเงินผู้รอบคอบคราวนี้เกิดพลาดท่าให้กับเด็กเมื่อวานซืนจนได้!

เขาไม่อยากยอมรับความเขลาของเขา อีกทั้งไม่คิดเสียใจด้วยว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาฟังยี่อ๋องแต่แรกแทนที่จะเอาแต่ใจตัวเอง

อย่างไรเสีย รู้อะไรก็ไม่สู้รู้อย่างนี้ สิ่งที่เขาต้องยอมรับมีเพียงแค่จุดจบและผลลัพธ์ก็เท่านั้น

เขาโกหกตัวเองไม่ได้ เขาไม่น่ามาเจอกับทหารแคว้นเจาผู้นั้นตั้งแต่แรกเลย!

ถ้าเขามีโอกาสอีกครั้ง คงลงมือฆ่าเขาอย่างไม่ลังเล!

เขารู้ว่าตอนนี้อาจสายเกินไป แต่ความโกรธอันไร้ซึ่งที่ระบายมันสั่งให้เขาต้องทำอะไรสักอย่าง!

แต่สิ่งที่จิ้งจอกเงินไม่คาดคิดก็คือ เมื่อเขาเตะเปิดประตูห้องของกู้เจียว สิ่งที่รอเขาอยู่กลับกลายเป็นห้องที่ว่างเปล่า

“หายไปไหนหมด”

“หมอ!”

ไม่มีหมออยู่ที่นี่

“ใต้เท้าขอรับ!” เหล่าทหารที่ลาดตระเวนอยู่ใกล้เคียงเข้ามาตามเสียงและโค้งคำนับให้จิ้งจอกสีเงิน