บทที่ 516 ฟื้น (2)
ความคิดผุดวาบขึ้นในหัวของหมอ เขารีบลุกขึ้นพรวด ทว่ามือกลับถูกมือขาวที่เย็นเฉียบไร้ความอบอุ่นคว้าหมับเอาไว้
หมออ้าปากค้าง “ใครก็ดะ...”
ยังเอ่ยไม่ทันจบ ข้อมือเขาก็มีใบมีดพิเศษจ่อไว้ตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่ทราบได้
หมอทำอะไรไม่ถูกกับการกระทำนี้ทันที!
เกิดอะไรขึ้น
ไหนบอกว่าแข็งใกล้ตายแล้วมิใช่รึ
เหตุใดจู่ๆ จึงฟื้นขึ้นมาได้เล่า
ฟื้นก็ฟื้นสิ นี่ยังเอาใบมีดจากไหนไม่รู้มาปาดข้อมือเขาอีก!
กู้เจียวฟื้นขึ้นตอนที่เฟิงสือถือเชือกมามัดนาง นางไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่ในเมื่ออีกฝ่ายถือเชือกมามัดนาง ก็คงไม่ได้มีเจตนาดีต่อนางแน่นอน
หลังจากเฟิงสือออกไป นางก็ค่อยๆ เอาใบมีดที่ซ่อนไว้ในแขนชุดเกราะออกมาเงียบๆ
จะว่าไปแล้ว ก็เพราะเกราะตัวนี้ทำได้ดีมาก สามารถซ่อนอาวุธลับไว้ได้ทุกที่ ราวกับทำขึ้นเพื่อให้นางใช้โดยเฉพาะ
แววตากู้เจียวเย็นเยียบไร้ความอบอุ่นเช่นเดียวกับมือของนาง สองขาของหมอเริ่มสั่นเทา
กู้เจียวส่งสายตาให้เขาไปยังทหารที่นอกประตู
หมอกระจ่างแจ้ง ปาดเหงื่อเย็นฉาดหนึ่ง กลืนน้ำลายดังเอือก ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงปกติ “สหายท่านนั้นน่ะ เจ้าช่วยไปเอาน้ำร้อนมาให้ข้าสักถังได้หรือไม่”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com