บทที่ 487.3 ฆ่าล้างบาง (3)

บทที่ 487 ฆ่าล้างบาง (3)

“ข้าไม่ได้เสียสติ” กู้เจียวเอ่ย

กู้เจียวไม่ได้คลุ้มคลั่งไปเสียทุกครั้ง มิฉะนั้นป่านนี้คงไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้จนถึงตอนนี้แน่นอน และกู้เจียวเองก็ไม่รู้ว่าเวลาที่ตัวเองสูญเสียการควบคุมนั้นจะมีสภาพออกมาเป็นอย่างไร แต่องค์หญิงซิ่นหยางเคยบอกไว้ว่าจิตสังหารของนางนั้นมีความรุนแรงยิ่งกว่าหน่วยกล้าตายเสียอีก และแน่นอนว่านางคงพลั้งมือฆ่าคนแน่ๆ หากสูญเสียการควบคุม

หลังจากฆ่าทุกคนแล้ว หากยังควบคุมตัวเองไม่ได้ กู้เจียวอาจเลือกที่จะฆ่าตัวตายเสียเอง

เมื่อชาติก่อนของนาง มีเพียงอาจารย์เท่านั้นที่รู้วิธีที่จะทำให้นางสงบเวลาเกิดอาการสูญเสียการควบคุม การสอนของอาจารย์คือให้กู้เจียวถือมีดผ่าตัดไว้ในมือ เพื่อที่สามารถเรียนรู้ที่จะต่อต้านความกระหายเลือดไว้ได้

ตอนนี้นางพัฒนากว่าแต่ก่อนแล้ว

ตั้งแต่มาที่นี่ กู้เจียวสูญเสียการควบคุมตัวเองไปด้วยกันสองครั้ง ครั้งแรกคือตอนที่ท่านย่าบาดเจ็บ แต่ตอนนั้นท่านย่าห้ามได้ทันก็เลยยังพอคุมสติได้

ครั้งที่สองคือตอนที่หลิ่วอีเซิงนิ้วขาด แม้จะจำรายละเอียดเรื่องราวได้ไม่มาก แต่เดาว่าหลงอีมาช่วยคุมไว้ได้