บทที่ 465 สามีภรรยาพบกัน
บทที่ 465 สามีภรรยาพบกัน
ฮ่องเต้ทำหน้าราวกับต้องการจะตรัสว่า ‘กะไว้แล้วเชียว’!
จวงไทเฮายังคงปฏิเสธหน้าตาย “ข้าเปล่านะ มีตอนไหนที่ข้าออกไปเล่นไพ่ไม่ได้”
ฮ่องเต้ยังคงยืนกราน “เช่นนั้นแปลว่าเสด็จแม่ไม่อยากตื่นเช้าสินะ”
จวงไทเฮา ‘นี่เจ้าหัวดีแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่!!!’
กิจวัตรตื่นเช้าของจวงไทเฮาเป็นอันจบลงตั้งแต่ไปอยู่ที่ตรอกปี้สุ่ย จะว่าไปก็น่าเสียดาย
ในที่สุดฮ่องเต้ก็ตกลงกับจวงไทเฮาได้แล้วว่าจะไม่มีการว่าราชการหลังม่าน อย่างไรเสีย เขาก็เป็นฮ่องเต้ และไม่ว่าเขาจะไว้วางใจไทเฮามากเพียงใด เขาก็จะไม่ปรารถนาที่จะปกครองโดยลำพัง
ช่างเป็นความคิดที่ย้อนแย้งนัก
จวงไทเฮาอายุปูนนี้แล้ว มีอะไรที่ยังมองไม่ออกอีก
เป็นธรรมดาที่ประมุขแห่งแคว้นจะมีความคิดแบบนี้ ไม่อย่างนั้น ทุกคนจะเป็นเหมือนไท่จื่อ ที่ตามใจและไว้ใจคนคนหนึ่งอย่างไม่มีเงื่อนไขและไร้ซึ่งบรรทัดฐาน สุดท้ายโอกาสที่ถูกหักหลังทรยศย่อมเกิดขึ้นได้ ถึงเวลานั้นหามีผู้ใดยอมไม่
การเป็นฮ่องเต้ หรือแม้แต่การเป็นกษัตริย์ที่ทรงเมตตาไม่ใช่เรื่องผิดอันใด ช่วงเวลาที่ควรอ่อนโยนก็ควรอ่อนโยน แต่จะละทิ้งความเด็ดเดี่ยวไปไม่ได้เด็ดขาด
Locked Chapter
Support your favorite authors and translators in webnovel.com