บทที่ 427.2 รอดชีวิต (2)

บทที่ 427 รอดชีวิต (2)

เซียวลิ่วหลังที่โดนกดจุดตายอยู่ในสภาพทั้งขยับตัวและพูดไม่ได้

แถบผ้าที่ปิดตาของเขาถูกฉีกออก และในพริบตาต่อมา มีอะไรบางอย่างเย็นๆ แนบเข้ามาบนใบหน้าของเขา

มันคือหน้ากากหนังคนนี่เอง

หน้ากากหนังคนที่ว่าเป็นแค่ชื่อเฉยๆ ไม่ได้ทำมาจากหนังคน แต่ทำมาจากหนังปลาและผ่านกรรมวิธีต่างๆ จนมีลักษณะคล้ายกับหนังคน

ถ้ามองใกล้ๆ อาจดูออกว่าใส่หน้ากากอยู่ แต่ถ้ามองอย่างผิวเผินจากระยะไกลอย่างไรก็ไม่มีทางดูออก

ทหารองครักษ์เองคงคาดไม่ถึงว่าพวกโจรจะใช้วิธีร้ายกาจเช่นนี้ สุดท้ายก็ผ่านประตูเมืองออกไปอย่างง่ายดาย

“ท่านพี่ แย่แล้ว พวกทหารทางการออกนอกเมืองมาด้วย! พวกนั้นตามพวกเรามาด้วย!” โจรคนแรกหันไปมองเบื้องหลังไกลๆ แล้วเจอกับกลุ่มทหารที่ตามมาทางเดียวกัน

โจรคนที่สองขมวดคิ้ว หันไปทางเซียวลิ่วหลัง พลางเอ่ย “ไม่เร็วขนาดนั้นหรอกกระมัง…เอาเถอะ พวกนั้นอาจไม่ได้ตามเขามาก็ได้ พวกเราระวังไว้ก็พอ”

“แล้วพวกเราจะยังทำตามแผนเดิมหรือไม่” โจรคนแรกเอ่ยถาม

โจรคนที่สองพยายามหาทางด้วยความระมัดระวัง “ไปทางรอง!”