บทที่ 419.2 สารภาพ (2)

บทที่ 419 สารภาพ (2)

หยวนถังรวบพัดด้ามจิ๋วลงบนฝ่ามือตัวเอง “แต่ว่านะ ยอดฝีมือนั่นเป็นผู้ใดกัน แคว้นเจามีคนเก่งกาจเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อใด”

หลิ่วอีเซิงเอ่ยเสียงเย็น “มาใส่ใจเรื่องนี้ทำไมกัน สู้เอาเวลาไปคิดเรื่องตัวเองไม่ดีกว่าหรือ ถูกคนไล่ฆ่าซ้ำยังมาลากคนอื่นให้ซวยไปด้วยอีก”

คนอื่นที่หลิ่วอีเซิงหมายถึงไม่ใช่ตัวเอง แต่เป็นกู้เจียว

หยวนถังเอ่ย “ข้ารู้น่าว่าข้าเป็นคนทำให้ท่านพี่มาซวยนิ้วขาดไปด้วย ข้าจะสืบเรื่องนี้ให้ถึงที่สุดแน่นอน ข้าจะต้องลากตัวไอ้สารเลวนั่นออกมาให้ได้! แล้วตัดนิ้วมันเพื่อล้างแค้นให้ท่านพี่! ท่านพี่เจ็บหรือไม่ มามะ ข้าจะเป่าฟู่ๆ ให้ท่านพี่เอง”

เขาเอ่ยแล้วยังคว้ามือขวาของหลิ่วอีเซิงมาหมายจะเป่าให้อีกฝ่ายด้วย

หลิ่วอีเซิงถูกเขาหยอกจนขนลุกขนพอง จึงนั่งเว้นระยะห่างกับเขาไปครึ่งตู้โดยสาร

กู้เจียวเป็นคนที่ชอบบอกข่าวดีไม่บอกข่าวร้าย ไม่สิ แม้แต่ข่าวดีนางก็ยังไม่บอก นางไม่ถนัดพูดเรื่องชีวิตประจำวันและสิ่งที่พบเจอมาของตัวเองให้คนอื่นฟังสักเท่าใดนัก