บทที่ 407.1 หลงอีลำเอียง (1)

บทที่ 407 หลงอีลำเอียง (1)

หลังจากที่กู้เจียวออกมาจากถนนจูเชวี่ยก็ตรงไปขึ้นรถม้าเปลี่ยนเสื้อผ้าไปยังโรงประลองใต้ดิน

ไท่จื่อรออยู่ที่โรงประลองใต้ดินนานแล้ว

ความกระตือรือร้นของบุรุษผู้นี้สูงเสียยิ่งกว่าขุนเขา ลึกเสียยิ่งกว่ามหาสมุทร!

สิ่งที่น่าเสียดายก็คือวันนี้หนิงอ๋องติดธุระจึงไม่ได้มา

อ๋อ กำลังจะให้พวกเขาสองคนแข่งกันปั่นราคาอยู่เลย

กู้เจียวดันหน้ากากบนใบหน้า บอกลาเหล่าเหอกับจูอวิ่นแล้วออกมาจากห้องบัญชี เลี้ยวไปที่ห้องของไท่จื่อ

นางไปสืบมาแล้วว่าเดิมทีห้องนี้โรงประลองใต้ดินแบ่งให้ยอดฝีมือคนหนึ่งที่มีอันดับสิบเก้าอยู่ ไท่จื่อใช้ทองคำกองโตซื้อสิทธิ์การใช้ห้องมาจากอีกฝ่าย

ส่วนได้ซื้อตัวยอดฝีมือคนนั้นมาหรือไม่นั้นเหล่าเหอก็ไม่แน่ใจ อย่างไรเสียนี่ก็เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างยอดฝีมือกับลูกค้า โรงประลองจึงไม่สอดมือไปยุ่ง

อันดับที่สิบเก้า

กู้เจียวทอดมองอันดับยอดฝีมือที่แขวนไว้กับเสา ยามนี้นางยังไม่เป็นแม้แต่ที่โหล่ด้วยซ้ำ

แต่นางก็ไม่ได้รีบร้อน

กู้เจียวมาที่หน้าห้องกุ้ยช่าย...ถุย ไม่ใช่ ห้องของไท่จื่อ ก่อนจะเคาะประตูเบาๆ

ประตูห้องถูกเปิดออกจากด้านใน