บทที่ 358 ชาดแต้มตีตรา

บทที่ 358 ชาดแต้มตีตรา

หากคิดว่าทิ้งท่านโหวกู้ไว้ที่นั่นแล้วพวกเขาจะสามารถกลับเมืองหลวงได้อย่างปลอดภัย พวกเขาก็คงจะไร้เดียงสาเกินไป

เซวียนผิงโหวดักรอกลางทาง ถอดล้อรถพวกเขาทีละล้อจนหมดทุกคัน

ตรงนั้นห่างไกลจากหมู่บ้าน ไร้วี่แววร้านรวงใดๆ ต่อให้ร้องตะโกนลั่นฟ้าก็ไม่มีเสียงตอบรับ!

แน่นอนว่า ยังมีคนอีกจำนวนหนึ่งที่ไม่ได้รังแกเซียวลิ่วหลัง แต่ก็ถูกเซวียนผิงโหวถอดล้อรถเหมือนกัน

เซวียนผิงโหวกำลังช่วยพวกเขา ไม่ได้กลั่นแกล้งแต่อย่างใด

นับแต่นี้เป็นต้นไปเซวียนผิงโหวจะไม่ระรานพวกเขาแล้ว แต่หากเซวียนผิงโหวปล่อยพวกเขาไป คนที่เหม็นขี้หน้าเซียวลิ่วหลังก็อาจจะกลั่นแกล้งพวกเขาแทน

เพราะอย่างนั้น หากจะถอดก็ต้องถอดให้หมด

เซียวลิ่วหลังไม่รู้เลยสักนิดว่าเซวียนผิงโหวนั้นรังแกคนสารพัดระหว่างเดินทาง เมื่อคืนเขาหลับไม่สนิทสักเท่าไหร่ วันนี้ตื่นมาจึงวิงเวียนเล็กน้อย ขึ้นรถม้ามาได้ไม่นานก็ผล็อยหลับไป

เป็นเพราะหลับลึกมาก พอตื่นขึ้นมาก็ถึงเมืองหลวงแล้ว

เขาลืมตาขึ้น นอนอยู่บนในห้องอันแสนคุ้นเคย