บทที่ 325 ตบหน้า (1)

บทที่ 325 ตบหน้า (1)

เมืองหลวงเริ่มเข้าสู่กลางฤดูร้อนแล้ว เช้าตรู่มาก็ร้อนอบอ้าวทันที

วันนี้กั๋วจื่อเจียนกับสำนักบัณฑิตชิงเหอมีการเรียนการสอน เสี่ยวจิ้งคงกับกู้เสี่ยวซุ่นจึงตื่นกันแต่เช้าตรู่ กู้เหยี่ยนยังคงนอนหลับอุตุอยู่บนเตียงเหมือนเคย

เขาชินกับการนอนตื่นสายเสียแล้วไปแล้ว ยิ่งตอนตื่นก็ยิ่งงัวเงีย เว้นเสียแต่ว่ากู้เจียวจะไปปลุกเขา เขาถึงจะอารมณ์ดี

ทว่าวันนี้กู้เจียวไม่ได้ไปปลุกเขา!

เขาตื่นเอง!

เพราะว่าร้อนจนตื่น

แต่นี่ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือพอเขาตื่นมาแล้วก็นอนหงายเล่นอยู่บนเตียงรอกู้เจียวมาปลุก แต่รอแล้วรอเล่าจนดอกไม้เหี่ยวเฉาหมดแล้วกลับเป็นกู้เสี่ยวซุ่นที่มาแทน

กู้เสี่ยวซุ่นผลักประตูห้องเปิดออก ก่อนจะเอ่ยอย่างแปลกใจ “เจ้ายังไม่ลุกอีกหรือ ถึงเวลามื้อเช้าแล้วนะ ระวังอีกเดี๋ยวจะสายล่ะ!”

เหยี่ยนเป๋าเป่าไม่พอใจ

เหยี่ยนเป๋าเป่าพลิกตัวด้วยความขมขื่น พึมพำ “ท่านพี่ล่ะ นางไปตรวจคนไข้แล้วหรือ”

กู้เสี่ยวซุ่นยกมือชี้ไปที่ลานบ้านพลางเอ่ย “ใช่ที่ไหนล่ะ นางอยู่นั่นแหน่ะ!”