บทที่ 302 เจียวเจียวทำร้ายคน (1)

บทที่ 302 เจียวเจียวทำร้ายคน (1)

ตัวเองเป็นอะไรไปนะ

แม้เมื่อก่อนจะเคยมีช่วงเวลาที่รุ่มร้อนเช่นนี้อยู่บ้าง แต่ไม่ช้าก็ข่มอารมณ์ไว้ได้ แต่ครั้งนี้กลับ...

ความรู้สึกที่เหนือการควบคุมเช่นนี้ เซียวลิ่วหลังทำตัวไม่ถูกถึงขั้นร้อนรน

หรือว่าเขาอ่านตำราของปราชญ์ต่างๆ แต่สุดท้ายกับกลายเป็นเดรัจฉานอย่างนั้นหรือ

เขาส่ายหน้า บังคับตนเองให้สลัดความคิดฟุ้งซ่านนี้ออกจากหัว

แต่ผลที่ได้กลับไม่เป็นดั่งใจ

เหมือนว่ายิ่งฝืนตนเองเท่าไร หน้าอกของเขาก็ยิ่งร้อนรุ่มเหมือนดังหินหนืดในภูเขาไฟที่ปะทุขึ้นมาไม่หยุด

สุดท้ายเขาจนปัญญา จึงต้องลุกไปตักน้ำเย็นจากบ่อโบราณที่เรือนหลังมาอาบอย่างจริงจัง

ทางด้านกู้เจียว นางไม่มีความรู้สึกอะไรทั้งนั้น ยั่วยวนเขาเป็นเรื่องจริง ยั่วเสร็จแล้วนอนหลับไปทันทีก็เป็นเรื่องจริงเช่นกัน

ใครบางคนหัวถึงหมอนก็หลับกรนครอกไปในทันที

เพียงแต่การนอนหลับครั้งนี้ของนาง ไม่ได้นอนอย่างสงบแล้ว

นางฝันอีกแล้ว

นางฝันเห็นเซียวลิ่วหลังตอนอยู่ในสำนักฮั่นหลิน

เซียวลิ่วหลังเป็นคนฐานะยากจน แล้วยังสอบได้จอหงวนชนะอันจวิ้นอ๋องอีก จึงมีคนอิจฉาริษยาอยู่ไม่น้อย