บทที่ 233 สัญชาตญาณดิบ
ถังหมิงสัมผัสได้ถึงแรงแค้นของกู้ฉังชิงจนเริ่มผวา
กู้ฉังชิงไม่อยากปลุกกู้เหยี่ยน เลยไม่ได้ลงไม้ลงมือต่อ เขารีบชักดาบกลับแล้วพากู้เหยี่ยนออกไปจากตรงนั้น
ถังหมิงที่ยืนนิ่งอึ้งอยู่นานสองนานก็เพิ่งจะมาได้สติตอนที่กู้ฉังชิงควบม้าไปจนสุดถนนแล้ว
ให้ตายสิ!
นี่เขาโดนเจ้ากู้ฉังชิงขู่งั้นรึ!
กู้ฉังชิงพาร่างเล็กส่งกลับมายังตรอกปี้สุ่ยอย่างปลอดภัย ตัดภาพมาที่กู้เจียวที่เพิ่งจะกลับมาถึงโรงหมอ
กู้เจียวเข้าโรงหมอจากทางประตูหลัง แล้วไปยังห้องของตัวเอง เปลี่ยนชุด แล้วเดินไปยังห้องโถง
ผู้ดูแลหวังพอเจอกับเด็กสาวก็ทำท่าตกใจ “เอ้า มาจากทางไหนล่ะนี่”
“ประตูหลังน่ะ” กู้เจียวเอ่ย
เสี่ยวซานจื่อที่อยู่ข้างๆ ไม่พูดอะไร
หมอซ่งลงมาจากห้องคนไข้ แล้วเอ่ยทักทายกู้เจียว
ผู้ดูแลหวังยื่นถ้วยชาให้นาง
กู้เจียวรับถ้วยชาไว้แล้วหันไปถามหมอซ่งเรื่องเจียงสือ “อาการของเขาเป็นอย่างไรบ้าง”
“ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อย เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว ก็เลยเป็นไข้ ข้าเลยให้ยาไป ตอนนี้ดีขึ้นบ้างแล้ว”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com